Harmonikublaðið - 01.09.2017, Page 12

Nu er lag á Borg
Harmonikuhátíðin „Nú er lag“ fór fram um
verslunarmannahelgina að Borg í Grímsnesi.
Undanfarin sex ár hefur hátíðin verið að
Varmalandi í Borgarfirði, en nú þótti fólki
tími til að breyta til, enda aðstaðan á
Varmalandi án endurbóta frá upphafi, þó
félagsheimilið hafi staðið vel fyrir sínu. Þá
hafði norðan vindbelgingur oft gert okkur
lífið leitt. Oll aðstaða á Borg er til mikillar
fyrirmyndar. Tjaldsvæðið eins og best verður
á kosið, með reglulegri vöktun og eftirliti.
Félagsheimilið alltaf eins og nýtt, þó árin hafi
orðið fimmtíu í fyrra. Þá er stórglæsileg sund-
laug á Borg auk verslunar. Eins og áður mættu
fyrstu gestirnir strax á miðvikudeginum, enda
sól og blíða á Suðuriandi fyrstu dagana í ágúst.
Hefðbundin dagskrá hófst á föstudagskvöld,
þegar fyrstu harmonikuleikararnir stigu á svið.
Það var Sigurður Alfonsson sem hóf leikinn
um hálftíu og margir dansarar þustu útá á
gólfið. Svenni Sigurjóns leysti hann síðan af
um hálfellefu og lék til loka. Þátttaka í
dansinum var óvenju góð og þótti sýnt að
aðsókn yrði síst minni en á Varmalandi.
Laugardagurinn heiisaði með bros á brá og
eftir hefðbundin morgunverk tóku við
tónleikar Flemmings Viðars Valmundssonar,
sem FHUR hafði styrkt til að halda
hátíðartónleika. Mun það vera í fysta skipti
síðan 2011, að Islendingur hefur staðið í
þessum sporum á „Nú er Iag“. Tónleikar
Flemmings voru ævintýri út af fyrir sig og
verður þeim gerð betri skil á öðrum stað í
blaðinu. Eftir tónleikana fóru gestir að leika
frjálst um svæðið, en það er einmitt það
skemmtilega við harmonikumótin, þegar
harmonikutónar, söngur og griliilmur blandast
saman. Að loknum kvöldmat hófst dansleikur
að nýju. Það kom fljótt í ljós að aðsókn var
meiri en mótshaldarar höfðu reiknað með.
Varð fljótlega þröngt um, en miklu bjargaði
hve lagnir dansararnir voru að smeygja sér um
gólfið. Ekki urðu stórvandræði, en þegar líða
tók á kvöldið var orðið fjölmennt á stéttinni
utan við húsið. Svenni Sigurjóns hóf leikinn
og skilaði fullu gólfi til Guðmundar Samúels-
sonar og Grétars Geirssonar. Selfyssingarnir
Þórður (Doddi) Þorsteins og Birgir Hart-
manns luku síðan ballinu með stæl upp úr
eitt. Sunnudagurinn bauð upp á huggulegan
dag og góða slökun við sund og annað
uppbyggilegt enda eins gott að vera tilbúinn
í lokakvöldið. Erlingur Helgason hóf leikinn
klukkan níu og sem fyrr voru nægir á dans-
gólfmu, þó aðeins væri rýmra en kvöldið áður.
Það var því auðvelt fyrir Vindbelgina, Hilmar
og Friðjón, að taka við klukkutíma síðar og
halda gólfinu heitu. Þorleifur Finnsson lauk
síðan ballinu upp úr tólf og og var ekki mikið
lát á dansinum. Gestir mynduðu síðan hring
12
Föstudagsmarsúrki
Alltafsólarmegin
og sungu saman „Hvað er svo glatt“, eins og
hefð er fyrir á dansleikjum FHUR. Margir
komu að undirleik á dansleikjunum, Eggert
Kristinsson sá um trommuleik, Hreinn
Vilhjálmsson lék á bassann. Síðan voru þeir á
gítar Númi Adólfsson og Haukur Ingibergsson
gjaldkeri FHUR, sem reyndar hafði einnig
hljómborð til öryggis. Þá var lokið þessari
frumraun á Borg og voru menn almennt á því
að vel hafi tekist. Sérlega ánægjulegt var að sjá
hve víða af landinu gestir komu. Þarna mátti
hitta Sunnlendinga, Vestfirðinga, Vestlend-
Friðjón Hallgrímsson
Myndir: Siggi Harðar
inga, Húnvetninga að ógleymdum Þing-
eyingum. Þær voru ekki sparaðar heillaóskirnar
þegar gestirnir kvöddust á þessu síðasta
harmonikumóti sumarsins. Ekki er ástæða til
að ætla annað en að Borg verði sótt heim að
ári. Það borgar sig.