Bæjarins besta - 10.03.1999, Side 2

Útgefandi:
H-prent ehf.
Sólgötu 9, 400 ísaJjörður
n 456 4560
O 456 4564
Netfang prentsmlðju:
hprent@snerpa.is
Stafræn útgáfa:
http:/A«rww.snerpa.is/bb
Ábyrgðarmenn:
Sigurjón J. Sigurðsson
Halldór Sveinbjörnsson
Ritstjóri:
Sigurjón J. Sigurðsson
Blaðamaður:
Hlynur Þór Magnússon
Netfang ritstjórnar:
bb@snerpa.is
Bæjarlns besta er í samtökum bæjar- og héraðs-
fréttahlaða. Eftirprentun, hijóðritun, notkun Ijósmynda
og annars efnls er óhelmll nema heimilda sé getlð.
Svosem
væntamátti
„Þetta er Iöngu úrelt sjónarmið að ætla að þjóðnýta fiski-
mið með þeim hætti sem þessir sósíaldemokratar eru þarna
að leggja til með aðstoð einhverra laumu sjálfstæðismanna.”
„Þetta eru nú gamlar krítartöfluhugmyndir sem hafa oft
sést áður á krítartöflum kennara hér í Reykjavík.”
„Eiginlega snýst þetta bara um að selja veiðiheimildirnar
og því er ekkert nýtt í þessu. Eg fæ ekki betur séð en að
þarna sé um sömu tillögur að ræða og kratar og Sverrir Her-
mannsson hafa verið með.”
Þetta eru, svo sem vænta mátti, viðbrögð þríeykisins,
formanns LIU, sjávarútvegsráðherra og formanns sjávarút-
vegsnefndar Alþingis við tillögum „Ahugafólks um auð-
lindir í almannaþágu” sem kynntar voru í síðustu viku. Úr
herbúðum þeirra sem verja kvótakerfið með kjafti og klóm
var ekki við öðru að búast. Þeir óttast öðru fremur vitræna
umræðu um kvótakerfið, þeir skynja sívaxandi andúð
almennings á þeirri svívirðu, að erfingjar manna, sem voru
í útgerð á árunum 1981-1983, geti farið með hundruð milj-
óna í vasanum út úr kerfinu þótt þeir hafi aldrei migið í salt-
an sjó. A sama tíma eru sjómennirnir, sem voru á skipunum
sem gerð voru út hin tilteknu ár, réttlausir með öllu og eiga
margir hverjir þann eina kost að róa til fiskjar með fyrsta
þingmanni Vestfirðinga og fleiri góðum mönnum í fyrstu
viku maí til að ná sér í soðið. Það eru þeirra réttindi eftir
áratuga sjómennsku. I því felst umbun ríkisvaldsins til
fjölda sjómanna fyrir langt og strangt ævistarf á hafi úti.
Tillögum áhugahópsins ber að fagna. Þær eru innlegg í
umræðuna og þær ber að skoða vandlega. Viðbrögð þríeyk-
isins sýna að þar á bæ óttast menn að stungið verði á kvóta-
kýlinu. Stöðugt fleiri dæmi bera því vitni að margir nú verandi
kvótahandhafa og erfingjafjöld eru uggandi og vilja umfram
allt komast frá kerfinu með miljarðana sína áður en það er
um seinan.
Fyrir kosningar ber hverjum og einum frambjóðanda að
gera grein fyrir afstöðu sinni til kvótakerfisins. Frambjóðandi
sem víkur sér undan þessum skyldum er ekki atkvæðisins
verður. Þekki kjósendur sinn vitjunartíma geta frambjóð-
endur sem ekki virða þessa sjálfsögðu kröfu tekið pokann
sinn að loknum kosningum. Inn á Alþingi eiga þeir ekkert
erindi.
Þá verður þess ekki langt að bíða að síbyljan um skötuna
sem elti skinn í brók þagni og mönnum verði ljóst að öfug-
mælavísur bjarga ekki sjávarplássunum frá því að leggjast
í auðn.
s.h.
ODÐ VIKUNNAÐ
Faðma / faðmast
Allir eiga að kunna skil á myndum sagna þótt erfitt sé að
skilja tilganginn með því. Það er talið ráða úrslitum um velgengni
í lífsbaráttunni og um sjálfa lífshamingjuna, að fólk viti að að
koma er germynd en að komast er miðmynd. Eflaust er Jóhannes
í Bónus með þetta á hreinu. Til að læra miðmynd (og öðlast var-
anlega lífshamingju) er heppilegt að kynna sér eftirfarandi vísu
sem lýsir háttalagi gesta á dansleik í Lundi í Öxarfirði hér um
árið: Kyssist, faðmast, klappast, / kviðast, brjóstast, hlær, /
þrýstist, trukkast, þjappast, / þuklast, nuddast, rær; / kjaftast,
vangast, kelast, / kviðast, vippast, ekst, / hringlast, vingsast,
vélast, / víxlast, knúsast, leggst.
Leikskólakennaranemar að sunnan í starfsnámi í
„Sýnumframáaöþaöja
ekkí neinni útiegð að ver
- segír Jensína Jensdnttir, leiksknlastjnri á Flateyri. „Það var alveg rosalega vel te
Ágústa Hilmarsdlittir leiksknlakennaranemi sem nú starfar um fimm vikna skeið við
„Okkur líkar mjög vel að
vera hér. Það var alveg rosa-
lega vel tekið á móti okkur“,
sagði Ágústa Hilmarsdóttir
leikskólakennaranemi í sam-
tali við BB, en hún starfar nú
um fimm vikna skeið á leik-
skólanum Grænagarði á Flat-
eyri. Hún er ein fjögurra nem-
enda á þriðja og síðasta ári
við leikskólaskor Kennarahá-
skóla íslands, sem vinna nú
hver á sínum leikskólanum í
„úthverfum" Isafjarðarbæjar.
Þær komu vestur „á sunnu-
deginum eftir brjálaða veðr-
ið“.
Jensína Jensdóttir leik-
skólastjóri á Grænagarði á
Flateyri átti hugmyndina og
frumkvæðið að komu leik-
skólakennaranemanna hingað
vestur. Það er hluti af námi
þeirra við Kennaraháskólann
að vera um tíma á hverjum
vetri „úti á akrinum" í verk-
legu námi í leikskólum.
Jenstna er nú á sínu þriðja
ári sem leikskólastjóri á Flat-
eyri. Hún er ísfirðingur en var
um nokkurt árabil í burtu við
nám og störf. Hún er eitt af
hinum ánægjulegu dæmum
um ungt og efnilegt fólk sent
fer brott til að afla sér mennt-
unar og reynslu en snýr síðan
aftur á heimaslóðir og lætur
þær njóta starfskrafta sinna.
„Þegar það hefur komið til
álita að leikskólakennaranem-
endur komi vestur á ftrði í
starfsnám hefur það þótt
ókostur að þeir þekki engan á
svæðinu. Yfirleitt fer aðeins
einn nemi í hvern skóla, eink-
um ef skólanir eru fremur litlir,
því að skilyrði er að þeir vinni
á deild með menntuðum leik-
skólakennara“, segir Jensína.
Hugmynd hennar var því að
fá nokkra nemendur saman
vestur og ekki síst í þeim til-
gangi að auglýsa svæðið með
jákvæðum hætti - „og sýna
fram á að í leikskólum hér
væri verið að gera eins góða
hluti og í sumum tilvikum
jafnvel betri en í leikskólum
syðra“, segir hún. „Einnig til
að sýna hinum verðandi leik-
skólakennurunt að ísafjarðar-
bær er fjölbreyttur menningar-
bær og það jafngildir ekki
neinni útlegð að vera hér.“ Á
sínum tíma var Jensína skipti-
nemi I Bandaríkjunum og
kynntist þá af eigin raun gildi
þess að fara og kynnast því
sem er „hinum megin við fjall-
ið“ eins og það er stundum
orðað. ísafjarðarbær kom til
móts við hugmynd Jensínu
Mesta stórvirki í tóniistarfiutningi á Vestfjörðum
r
Oratorían Messías eftir Hánd-
el flutt á föstudaginn langa
Óratorían Messías eftir
Hándel verður flutt í ísafjarð-
arkirkju að kvöldi föstudags-
ins Ianga, 2. aprfl. „Hugmynd-
inni var varpað fram fyrir
rúmu ári“, sagði Guðrún Jóns-
dóttir söngkona í samtali við
BB, „og hún vargripin álofti.
Sumum þótti nú í nokkuð mik-
ið ráðist og menn veltu fyrir
sér hvort við réðum við þetta.
En ég er mjög bjartsýn að
eðlisfari og þóttist sjá, að fyrst
þetta var hægt bæði á Egils-
stöðum og á Akureyri, þá ætti
það alveg eins að vera hægt á
Isaftrði. Við vorum með tvær
eða þrjár æfingar fyrir ára-
mótin en frá því í byrjun jan-
úar höfum við æft af fullum
krafti.“
Tónlistarskóli ísafjarðar
stendur að flutningnum á
þessu magnaða verki, þessari
Guðrún Jónsdóttir sópran-
söngkona.
mestu og frægustu af öllum
óratoríum. Ingvar Jónasson
stjórnar flutningnum og kem-
ur með hljómsveit 20 atvinnu-
manna með sér. I kórnum eru
rúmlega 40 manns. Hann er
skipaður nemendum og kenn-
urum Tónlistarskóla ísafjarð-
ar, gömlum nemendum skól-
ans og velunnurum hans. Ein-
söngvarar eru fjórir; Guðrún
Jónsdóttir sópran, Ingunn Ósk
Sturludóttir alt, Snorri Wiium
tenór og Loftur Erlingsson
bassi. Flytjendureru því sam-
tals um hálfur sjöundi tugur
fólks. Þetta er án vafa viða-
mesta og metnaðarfy llsta tón-
listarverkefni sem ráðisthefur
verið hér vestra. „Það er gríð-
arlegur metnaður sem liggur
á bak við þetta hjá okkur“,
segir Guðrún.
Æfingar eru einu sinni í
viku íhúsakynnumTónlistar-
skólans við Austurveg. „Nei,
við getuni ekki æft í kirkjunni
því að þar vantar hljóðfærið",
segir Guðrún.
- Þetta kostar ekki aðeins
geysilega vinnu, heldureinnig
mikla fjármuni...
„Já, þettaerdýrt. Þaðkostar
heilmikið að fá hingað stóra
hljómsveit atvinnumanna og
borga bæði ferðakostnað og
laun. Þetta fer vel yfír eina
milljón króna."
-Væntanlegaverðaeinhver
fyrirtæki til að styrkjaykkur...
„Við erum að vona að við
fáum einhverja styrki, bæði
frá bæjaryfirvöldum og öðr-
um. En við þurfum líka að
selja inn til að ná upp í kostn-
aðinn.“
Og þess má geta að forsala
verður á aðgöngumiðum og
eins gott að tryggja sér miða í
tíma, vegna þess að verkið
verður aðeins fíutt í þetta eina
sinn.
Óratorían verður ekki flutt
í fullri lengd íísafjarðarkirkju,
heldur nokkuð stytt eins og
algengt er. Flutningurinn mun
taka fast að tveimur stundum.
Keppnin um tískuskartgrip ársins
Eitt silfup og þrjú gull á fjúrum árum
- einstæð sigurganga Dyrfinnu Torfadúttur heldur áfram
Dýrfmna Torfadóttir gull-
smiður á ísafírði var að koma
heim með eitt gullið enn úr
árlegri keppni íslenskra gull-
smiða um tískuskartgrip árs-
ins, sem haldin var á Hótel
íslandi. Þessi keppni hefur
nú verið haldin í fjögur ár.
Fyrsta árið hreppti Dýrfinna
annað sætið og silfrið en síð-
an hefur hún unnið gullið þrjú
ár í röð.
Hver gullsmiður mátti vera
með einn eða tvo gripi eða
sett af gripum í keppninni.
Dýrfinna fór með eitt sett,
hálsmen og húfuprjón í stfl.
Efnið í gripunum, sem heita
Vetrarnæðingur, er silfur, stál
og perlur og síðan málaði hún
á þá með olíumálningu. Mód-
elið sem bar gripi Dýrfmnu í
keppninni er Þórhalla Sigurð-
ardóttir, nemandi í Framhalds-
skóla Vestfjarða, en tísku-
verslunin Basil áísafírði lagði
til fatnaðinn.
Dýrfinna Torfadóttir með
sigurlaunin ásamt módeli
sinu Þórhöllu Sigurðar-
dóttur, nemanda í Fram-
haldsskóla Vestfjarða.
2
MIÐVIKUDAGUR 10. MARS 1999