Blik - 01.12.1941, Síða 16

os
B L I K
King-Cole-kórinn eða kálfuglarn-
ir eins og þeir eru stundum kall-
aðir, þessir söngelsku drengir,
hafa nú hafið söngiðkanir sínar á
ný. Ég fékk fyrir s'érjsita.ka gest-
i sni og náð skótastjórans að
hlusta á sönginn í eitt sinn.
Hljómskáli þeirra er snyrtiher-
bergið hennar Júllu eins og fyrri
daginn og þar ylmar allt af hár-
vötnum og púðri.
Kjörlög kórsins eru þessi:
“Skúlaskeið,“ “Eiríkur reið með
björgum fram,“ Kátir voru karlar,“
“B. B. T. og B. B. E: brugðu sér
á kreik.“ Það er danslag kvöldsins;
“Addi spilar, Dunna dansar, dillar
Ella sér“. Það er danslag miðnæt-
urinnar. Svo er “síðasta danslag-
ið“: “Sólveig sotfpar, sólin rís“,
Það er danslag dagrenningarinnar.
B. T . er söngistjóri kórsins eins
og áður og hefir nú báðar hend-
ur heilar. Halli litli er dyravörður
er.nþá, þó að aðaltónfræðingur
kórsins, Hebbi Jói, segi að hann
sé í (mútum. Erlingur er formaður
kórsins, en Doddi féhirðir.
Enn hefi ég ekki minnst á það
bezta, sem mér þykir máli skipta
frá gægjum mínum um gáttir skól-
ans. Það er ársfagnaðurinn ykkar.
Það leikur ekki á tveim tungum,
að hann er sú bezta skemmtun,
sem haldin hefir verið í skólan-
um um langt skeið, segja þeir,
sem bezt vita. Það yrðí of lang4
mál að skrifa um allt það, sem,
ég sá og heyrði þarna hjá ykkur
þetta undursamlega kvöldogþessa
unaðslegu nótt. Þó skal minnst á
r.okkur atriði. Fyrst skal fræga
telja: hljómsveit skólans. Þarna
stemmdu fimm ungir sniliingar
satnan m|smu,^andi hjjóðfæri.
Hebbi Jói þandi dragspilið eins
og sjálfur Alfreð okkar blessað-
ur væri þar kominn. Addi blés í
lúðurinn, svo að dúfnrnar í bekkn-
um hans viknuðu við; Jónas seiddi
fram yndislega töfratóna á katta-
garnirnar sínar; Rikki sló trumb-
una á báðar hendur svo að buldi
í og Óski litli lék á orgelið eins
og sjálfur Beethoven. Það voru
þær dásemdir í list tónanna, að
*
Helgi og Alfreð undruðust, svo
að þeir hvö ekki hafa snert hljóð—
færi síðan vegna minnimáttarkennd
ar. Svo fór um sjóferð þá.
Þá sannaðist það um nóttina, að
nazistunumj í skólanum varð bumb
ult af gyðingakökunum. Hún G.
ft'kk innantökur, hann Mr. fékk
kveisu; B. T. seldi upp lifur og
lungum og Gilla varð um og ó.
Þessir unglingar hafa þó ekki
verið kvellisjúkir um dagana frek-
ar en Kveldúlfur gamli, eða svo tjá
mér kunnugir.'— Af pönnukökun-
um og matarástir.nl fara minni sög
ur,' þó hefir enhvers orðið v*rt
í öðrum bekk, og viðbragð hefir
fundjizt epeíti nr. 5 í 1. bekk. í