Ungherjinn - 11.06.1933, Blaðsíða 3

OTGHERJIMlT.
3.
BLABA.TELPAH.
Það var sneiinna marg-ons í marzmánuði. |
Hokkra unáanfarna daga ÍLafði veii ð norð-
anatt og Ixeiðríkja, en nú rnr arðið þykkt
í lofti cg byrjað að slíta úr konum snjó-
liret.
Fatt manna var á götunum, eins og
venja er a þeim tíma dags, ekki aðrir á
ferli en Jeir, sem nauðsynleg erindi
attu, þar a meðal börnin, sem báru út
mor gunblöðin.
Þegar kom fram á morguninn f jölgaði
börnunum á götunni . Blaðadrengirnir
keyrðust lirópa: Hamarinnt Hamarinn!
í kópi barnanna, sem voru að selja
blöðin, var Dísa litla Karlsdóttir. HÚn
var 9 ára gömul, fölleit cg grönn, með
skolleitt hár og blágrá augu. kápan
kennar var slitin og skjóllaus cg gúmmí-
stígvjelin gömul og bætt. HÚn kjelt
annarri kendi dauðahaldi ufcan um blaða-
böggul, sem hun liafði undir loendinni, en
hinni rgyndi bun að skyla í vasanum á
milli þess sem hún lagaði kápugarminn,
sem vindurinn feykti til og frá. Dísa
hrópaði ekki eins og drengimir, hún
gekk í veg fyrir folk, sem gekk um göt-
una cg sagði í biðjandi róm: Viljið þjer
kaupa Hamarinn?
Flestir Ijetu eins cg þeir hvorki
hx^yrðu hana nje sæju. Þetta ætlaði ekki
að ganga vel. Ennþá hafði hún ekki selt
eitt einasta blað. 0g hún sem hafði gert
sj er svo miklar vonir í sambandi við
þessa blaðasolu. I hug hennar kom mynd
af dásamlega fallegum skóm. HÚn hafði í
margar vikur skoðað sko £ búðargluggum.
Þar voru margir, sem gaman hefði veri ð
að eiga. En einir voru. þó allra faileg-
astir. Þá skó dreymdi hana um dag og
nótt. Aldrei hafði hún komið sjer að
því að fara inn í búðina cg spyrja hvað
þeir kostuðu. HÚn kunni ékki við ^að
fyrr en hún gat keypt þá. En hiín atti
enga peninga af því pabbi hennar var
atvinnulaus . Hu æt laði hún að selja
blöð á hverjum degi og safna fyrir skón-
um. Eða kannske að hún ætti að kaupa
„fyrst skó ianda LTonna litla bróður sínum.
Hann átti heldur enga almennilega skó.
Eei , það var svo andstyggilega leiðin-
lqgt að vera altaf á þessum gúmmístíg-
vjelum, hvemig sem veðrið var. Seinna
ætlaði hún að laupa skó handa FTonna. ;
"Elsku mamma mín cg elsku pabbi
minn, bara að jeg gæti hjálpað ykkur líka'j
ihugsaði hún. Dísu litlu varð heitt af
kærleikshug til ástvinanna heima.
HÚn rjeðist að velklæddum manni, semj
gekk um götuna. "Viljið þjer kaupa Ham- ;
arinn?*' En maðurinn gekk áfram sæll og í
hnsfckakertur og lei't hvorki til hægri nje
vinst ri.
Dísa var nærri því farin að gráta,
vonbrigðin voru svo mikil. HÚn haf ði
skurð fyrir brj óst inu og var urharlega
mattlaus í hnjánum. Mamma hafði ekki
att til neitt brauð £ morgun, þegar hún
fór á’ stað.
HÚn æt laði að rqyna £ e inu húsi enn-
þá, ef henni gengi þar vel, þá - - - já,
þá ætlaði hun að_ hafa það til marks um
það, að hún gæti fengið skóna fyrir
páska. Hun for inn £ port vi ð stórt hús
og gékk upp bakdyratröppurnar. tJtidyra-
hurðin var olæst. HÚn ætlaði að banka
á næstu hurð, sem hún sá, en þegar hún
kom við hana ljet hún undan og opnaðist
ofnrlitiþ. Hlýju og matarlygt lagði á
moti henni. Stúlka stóð við gasvje lina
og steikti kjöt. Disa gleymdi alveg að
gera vart við sig. HÚn stóð eins og i
leiðslu og horfði stórum löngunaraHgma-
fullum augsm barnsaugum a disk, sem stoð
a bakka á borcðinu. L diskinum var margs-
konar góðgæti.
NÚ kom þrifleg og búst in kona fram
í eldhúsið, - "Passið þjer nú að brenna
ekki steikina, Sigga," sagði hún og at-
hugaði kjötið á pönnunni, svo gokk hún.
að eldhusb orðinu cg kom þá auga á telp-
una £ dyrragætt inni.
"Hvað ert þú að gera þarna?" spurði
hún höstug.
Dísa hrökk við. "Viljið þjer kaxxpa
Hamarinn?" bað hún auðmj-ók. - "Uei , jeg
vi 1 ekki Laupa Hamarinn," sagði konan
þóttalega. Dísa varð að slíta sig lausa
frá hlýjxxnni cg matarlygtinni.
"Lokaðu hxxrðinni á eftir þjer,
stelpa," kallaði konan á eftir henni.
Og lítil, frostbolgin hönd seildist í
snerilinn cg hxrrðin lokaðist.
X.
FJELÖG FIRIR BÍllH.
Það eru til ótal barnafjelög, bæöi
kristileg, hemaðarleg og bindindis-
fjelög. Þessi fjelög era flest styrkt
af ríkinu eða. bæjarf jelögunum. Þar sem
slík fjelög hafa nqg f j e til xxmráða er
hægðarleikur f^rir stjórnendxxr þeirra
að finna til það sem hrifxxr bömin og
þá ekki síst þau börn, sem fara alls a
mis , eins og böm verkafolksins gera nu
í öilxxm auðvsldshe iminxxm.
öll þessi fjelög starfa algjörlega
í anda hinnar ríkjandi stjettar. Þeirra
aðal markmið er að rxxgla stjettarvitxxnd
fettimm fateeku barnanna, kenna þeim að
vera nagjusöm og síðast en ékki síst e.ð
halda þeim frá allri baráttu fyrir hags-
bótum þeirra eigin stjettar.
Vexxkalýðxxrinn, sem stöðugt veröxxr
að heyja sína latlausu hagsmxxnabaráttxx,
verðxxr að veita börnxxm sínxxm fræðslu og
skilning á þeirra eigin kjöxxum, og. þess
vegna hefir hann stofnað xxngherj adei ldir
xxm allan heim. Hjer á íslandi hafa xxng-
herjadeildir starfað í tvö ar og nú eru
í þeim rúmlega tvö hxxndruð verkamanna-
böm.
Allar upplýsingar um xxnghe rjadeildirnar
er heqgt að fá a skrifstofu A.S.V. Hafmr-
str æti 18, upp i.