Jólablaðið - 22.12.1934, Blaðsíða 2

2
JÓLABLAÐIÐ
Jólatréð og barnið.
Eftir síra Sigurð 6íslason, Þingeyri.
Jólin eru hátíð hátíðanna. Engin
önnur hátíð hefir slíkt vald sem
hún tii þess að hefja dagana í
hærra veldi og skapa óvenjulegan
fögnuð og hrifningu á meðal
okkar. Og jafnvel þótt jólunum
fylgi aukin umsvif húsmæðranna,
þá hvílir ekki hvað minstur há-
tíðleiki vfir þeim önnum. Jóia-
hreingerning er ekki eins og þegar
endranær er gert hreint. Og á
aðfangadagskvöld, þegar öllu
erfiði er lokið, alt er orðið tilbúið,
hreint og fágað, þá er eins og
hátiðarblærinn og andinn grípi
okkur svo ómótstæðilega og lyfti,
sem það augljóst boði, að hátíð
ljóssins sé gengin í garð.
Já, hátið ljóssins gengin í garð.
Því að nú liggur næst fyrir að
kveikja á jólatrénu. Þá munu bæði
þeir, sem strituðu og þeir, sem
erfiðað var fyrir undir jólin, taka
höndum saman í hjartans jóla-
fögnuði og ieiðast kringum jóla-
tréð — skínandi faliegt, bjart og
skreytt. Og blómin í þessum
fögnuði, hátíðleik og umhyggju
eru börnin — um fram alt börn-
in. Hjarta jólanna eru jólatrén
og börnin — hinn barnslegi fögn-
uður yfir Ijósinu mikla og eilífa.
Já, hjarta jólanna er jólatréð
og barnið. Því að nú munu allir
foreldrar verma fögnuð barnanna
sinna með því að segja þeim frá
fæðingu barnsins Jesú, frá hirð-
unum, sem vöktu úti um nóttina
og gættu kindanna sinna og sáu
alt i einu að geysimikið jólatré
var kveikt á himnum, svo fallegt
og svo bjart, að það ljómaði upp
alla vellina, já, lýsti um heim all-
an, svo bjart, að það vareinsog
sólskin mitt í niðdimmu nætur-
þykni. — Þeir sáu aðeins ljósið
en ekki tréð sjálft. En þannig
stóð á þessu jólatré, að nú var
frelsarinn, konungur ljóssins, ný-
fæddur. Þess vegna skyldu og
mennirnir verða glaðir, óumræði-
lega glaðir.
Og vegna þessa fyrsta jólatrés
yfir nýfæddu Jesú-barninu, eru
jólin hátíð barnanna, sem ganga
fagnandi kringum jólatréð sitt —
ljós af hinu mikla himneska ljósi.
Og jólin eru meira. Þau eru
hátið barnsins, sem lifir í hjörtum
okkar allra, ungra, setn gamalla.
Við höfum tekið eftir þessu —
hvernig þetta barn fæðist á jól-
ununi. Það er aldrei eins auðvelt
að verða barn með börnum og á
jólanótt og syngja með þeim i
kringum jólatréð:
„Sem börn af hjarta viijum vér
nú vegsemd, Jesú, flytja þér“.
Jólin eru hátíð guðsríkis barns-
ins, sem á hina heilögu, himn-
esku arfleifð fyrir frelsunina, sem
kom og gafst í Jesú-barninu. Þau
eru hátið þess andlega ljóss, sem
skin í hjarta frelsaðs kristins
sem jólatré í nátt-
Lúkas 2, 10—11.
Gleðileg jól — gleðileg jól,
kristnu bræður og systur, í Jesú
nafni.
myrkri syndugs heims. Því á hver
kristinn maður, að skreyta nú
þetta jólatré hjarta síns og auka
við ljós þess, með því að fagna
sem barn jólunum, syngja með
fögnuði og hjartans einlægni jóla-
sálmana sina og verða barn á
ný, eins og Matthías kveður:
..Hyggindasá!, sem í húmi starir,
Iúin og ieið á ljósaskiftum.
Hverf til baka, ver barn á ný,
svo að þitt guðsljós glæðist aftur“.
Ó, að verða barn á jólunum,
syngja inn fögnuð og ljós, syngja
skammdegið burt, syngja burt
myrkrið úr hverju hjarta, syngja
þar, sem hinir einmana sitja. Því
það er aldrei eins slæmt að vera
einmana, eins og á jólunum —
hátíð gleðinnar og ljóssins.
Þess vegna skulum við, sem
eigutn heimili, jólatré og barna-
gleði, reyna að sjá um að fáir
verði einmana á jólunum.
Við skulutn ekki gleyma dap-
urleikanum og myrkrinu á jólun-
um. Æ, til hvers er eg nú að
draga þessa skugga upp á blaðið
mitt? Vegna þess, að það er ein-
mitt svo jólalegt — alveg eins og
jólin eru haldin á myrkasta tíma
ársíns — og verða svo þrungin
fögnuði einmitt af þeim ástæðum:
Börnin svo glöð yfir Ijósinu af
því, að það tekur burt myrkrið
mikla. Ljósin eru svo björt og
elskuð, af því að svo dimt er úti.
Og jól guðsríkis barnsirts verða
einmitt svo björt og jólatré hjart-
ans svo unaðarríkt af því, að það
getur lýst í dimmum heimi. Jóla-
tréð á Betlehemsvöllum var svo
fagurt tneð tilliti til náttmyrkurs-
ins í kring. Og Jesú-barnið er
svo indælt af því, að það er frels-
ari frá synd og sorg mannlegs
lífs.
Það er þetta dökkleita leiksvið,
sem ber jólagleðina uppi í hjört-
um ljóselskra og myrkhræddra
guðsbarna. Hvað þrá þau mest?
Hvað er það eiginlega, sem er
krafturinn í jólagleði okkar, það
sem veitir henni mesta svölun?
Það er að gjöra aðra glaða um
leið og við gleðjumst sjálf.
Við sköpum börnum okkar gleði
með því, að forða þeim frá myrkr-
inu og gefa þeirn ljós frá hinu
mikla himneska ljósi, gefa þeim
Jesú-barnið og jólatré þess — já
— gefa þeim það, sem þeirra er —
jóiin.
Og við sköpum sjálfum okkur
jólagleði með þvi, að veita ljósi
og gleði guðsríkis vorsins inn í
myrkrin, þar sem margar meinvillur
liggja, og með því, að hjálpa öllu,
sem er kalt og þjáð, inn í jóla-
ljós guðlegs hjálpræðis — frels-
unarinnar.
Og tii þess því, að fullkomna
jólagleði okkar, skulum við stað-
næmast dálitla stund á vegi sárs-
I auka og iðrunar. Því að þú, ble -
ss
að jólabarnið mitt, þú minn frels-
ari og guðssonur, þú fæddist mín
vegna i fátækt á jörðunni og varst
lagður í jötu — vegna minna
synda. Það grillir í krossinn við
fæðingu þína, hjá jólatré þínu.
Sjáum þetta öll, börnin stór og
smá. Beygjum kné okkar. Jóla-
tréð er fest við — fest við: kross-
inn. Því að okkur er i dag
frelsari fæddur, frelsari frá synd,
sorg og dauða. Og vegna þessa
var það svona fallegt jólatréð yfir
Betlehem. Vegna þessa gleður
það barnið — gleður til fagnaðar
frelsunarinnar guðsbarnið í hjört-
um okkar. Vegna þessa á himn-
eska jólatréð svo mikinn kraft
gegn myrkrinu, innra sem ytra,
vegna þessa er það svo dýrmætt
öllum, ungum sem gömlum, þegar
myrkrin skelfa. Vegna þessa
finnur hið veika barn staf sinn og
styrk í trénu mikla. Vegna þessa
vilja allir eiga jólatré á jóiunum,
ljóst af hinum dásamlega himn-
eska ljósi og verða börn með hinu
frelsandi barni. Vegna þessa er
jólatréð og barnið hjarta jólanna.
Ó, þú jólabarn og frelsari. Veit
okkur náð til þess að jólagleði
okkar megi verða mest og bezt
sú, sem birtist í fögnuðinum yfir
því, að eiga jólatré hjálpræðis
þíns i sálum okkar — skínandi
skreytt og bjart. Og sé hugur
vor, vilji og tilfinningar barnslega
leikandi í kringum það.
Ger okkur öll að blessuðum
jólabörnum þínum.
J61 málleysmgjaima.
Það er gamall og fagur siður
víða á Íslandi, að gera húsdýrin
hluttakandi í jólafögnuðinum með
meiri birtu og betri gjöf en endra-
nær. En þessi fagri siður ætti
einnig að ná til allra þeirra dýra,
sem eru umhverfis okkur. Vísinda-
menn þeir, er mest hafa ransak-
að líf og háttu dýranna, hafa
sannfærst um það, að dýrin hafa
sál, eins og vér, þótt sáiarlíf þeirra
sé að líkindum fábrotnara en
okkar. Þessi vissa á að færa okk-
ur i enn innilegra vináttusamband
við dýrin, enda er ,það víst að
framkoma okkar við þau hefir
mikil áhrif. Þau verða stiltari og
gæfari, ef vel er að þeim farið
og öll verk okkar í þágu dýranna
vinnast með tvöföldum árangri,
ef vér vinnum þau af glöðum
hug og góðvild.
Það er viðurkentjgæfumerki fyrir
unglinga, að vera góður við dýr-
in, og allafsem varnarlitiir eru eða
minniháttar, eins og kallað er.
Hvert alúðlegt atlot sem vér sýn-
um þeim, sem veikasta hafa vörn-
ina, yljar þeim eins og hlýr sólar-
geisli.
Einkum ættu börn og ungling-
ar að temja sér strax í æsku
kurteist og alúðlegt viðmót. Það
göfgar og vekur hið bezta í sál-
um þeirra, og verður þeim að
fastri reglu, er þau eldast, og
betra veganesti en nokkur bóka-
lærdómur.
Mállausi drengurinn.
Hefirðu ljúfan ljóskoll
við litla gluggan’séð ?
Hann horfir út í húmið.
Hvað harmar ’ans geð?
Engar á hann menjar
og allir lækka hann.
Hann vantar það, er veröldinni
venslar sérhvern mann.
Þar gleðst hann og grætur,
en getur ekkert sagt.
Hvaða lið er honum þá
í hörir.um sínum lagt?
Við ástardrottinn æðstan
engill talar hans.
— Margt er það, sem gefur guð
á götu smælingjans.
Ætti’ ’ann þá að skifta
— á auð ’ins háa manns?
Kné þín beygðu í duftið, drótt,
við dyr hins snauða ranns.
Er vermir hann sitt hjarta,
— sem hefir ekki mál,
við ljós, er falla’ á ljórann inn
og leiftra í hans sál.
Þá byggir hástól halur,
sem hefir völd og mál.
Að fótum hans er heimurinn,
sem hertók þó ’ans sál.
Og þarna situr seggur
við seim og glys og skál.
Hann kvað eiga alla hluti.
En — á hann nokkra sál?
Sigarðiir Gíslason.
JólaútvarpiS:
Aðfangadagur jóla:
Kl. 18. Aftansöngur í Frikirkj-
unni (sr. Árni Sigurðss.)
Kl. 20. Klukknahringing og Or-
gelleikur (Páll ísólfss.)
KI. 20,30 Jólakveðjur.
Jóladagur:
Kl. 11. Messa í Dómkirkjunni
(dr. theol. Jón Helga-
son biskup).
KI. 12,30 Jólakveðjur. Tónleikar.
Kl. 17. Messa í Fríkirkjunni i
Hafnarf. (sr. J. Auðuns).
Kl. 20. Jólavaka:Tónleikar,upp-
lestur (frú Guðrún Ind-
riðad. o. fl.) Kórsöngur,
barnakór, Jólalög.
Annar jóladagur:
Kl. 11. Messa í Dómkirkjunni
(sr. Bjarni Jónsson).
Kl. 15. Tónieikar frá Hóteljjsl.
Kl. 17. Messa í Dómkirkjunni
(sr. Friðrik Hallgrímss.)
Kl. 20,30 Kórsöngur (Karlakór
Reykjavíkur; söngstjóri
Sigurður Þórðarson).
Kl. 21,20 Tónleikar (Útvarps-
hljómsv. leikur). Dans-
lög til kl. 24.
[Hátíðamessur:
Aðfangadagskvöld kl. 6 I ísa-
fjarðarkirkju og kl. 7 í Sjúkrahúsi
ísafjarðar.
Jóladag kl. 2 í Hnífsdal og kl.
5 í ísafjarðarkirkju.
Annan jóladag kl. 11 í Hnífs-
Uai (barnagubsþjónusta) og kl. 2