Röðull - 01.10.1934, Blaðsíða 4

4
Röftull.
1 fáum velvðldum oröum'* I fyrstu er
unglingur einuröarlítill óg kynokar
sér vifi a5 setja hugsanir sínar á
pappírinn. En smám saman vex honum
kjarkur. Eg er því þeim mÖnnum þakk-
látur, sem hafa skiliö hve sál ung-
lingsins er ákaflega viökvmm. Fáein
óg^tnisleg ovft mmlt í hryssingi, geta
smrt djúpu sári. En ekkert er bó
eins varasamt og háöiö. Þa?S hefur
leitt ma.rgan ungling út á lastahraut.
En ef unglingar eru teknir rétt-
um tökum er engin sú hindrun til, er
fmr staöist eldmóö mskunnar.
Og höfum viö 1 starfi okkar mtíö
hugföst orö Akureyringsins:
"GrmÖum saman mein og mein,
metumst ei viö grannann.
Fellum saman stein vifS stein,
styfSjum hvorir annan."
Þá munu hugsjónir rmtast. Þá mun
aftur morgna.
J. H.
SK1FASTAÐAF0R.
ÞafS var 10. júní* Eg reis upp í
rúminú og leit út um gluggann. Úti
var yndislegt vefSur, sólin hátt á
lofti og hellti geislum sínum yfir
fjöllin, fjörfSinn og hminn, Eg klmddi
mig í snatri, tók matartöskuna mína
og hljóp út. Nu reifS á afS flýta sér
því eg mtlafSi ásamt mörgum öfSrum úr
stúkunni "Akurlilja" 1 gönguför upp
afS SkífSastöfSum. Þeir Eiríkur Si.murfSs-
son, gmzlumafSur stúkunnar og Snorri
Sigfússon skólastjóri, mtlufSu aö^
stýra forinni. Þa.fS haffSi verifS ákveö
iö fyrirfram afS vifS skyldum mmtast
vifS harnaskólann, ÞafSan lögfSum viö
svo af stafS 1 ágmtu skapi 25 - 30 i
hóp'. Þrátt fyrir margar erfifSar hrekk
ur á leifs okkar, vantafSi þó ekki-
glens og gaman. Eftir rúman klukku-
tíma komum vifS' öll kófsveitt upp aÓ
SkífSastöfSum, og var þá þegar hyrjafS
afs hita kakaó, en á mefSan hefSifS var
eftir því, var spilafS á grammó'S'ón og
dansafS. Brátt var kakaóifS til, voru
þá öll horfS tekin, er til voru í kof-
anum, farifS mefS þau ýt og þeim rafSafS
fyrir framan dyrnar. Kom svo hver
mefS stól handa sér, og var nú tekifS
til snmfSings. Þegar lokifS var snæfS-
ingi, stófSum vifS upp frá horfSum og
fórum í allskonar leiki, svo sem
"Eitt par fram fyrir ekkjjumann",
"hlaupa í skarfSifS" og margt fleira.
Þegar vifS höffSum leikifS okkur afS
viid, fórum vifS inn í kofann, þvofSum
þar gólf, horfs og'bekki, vþví ekki
vildum vifS láta sjá, afS þa.r heffSu
sófSar verifS á feröinni. Eftir afS vi?
höffSum skrifafS nÖfn okkar í gestahók-
ina og tekifS nokkrar myndir, kvöddum
vifS SkífSastafSi meiS húrrahrópum og
lögfSum nú leiiS okkar aiS Rálkafelli.
Hú var orfSifS álifSifS dags og vifS þpqytt
eftir^öll hlaupin, þótti^okkur þvi
þjóðráð aö hvíla okkur dálítið meðan
að nolckrir skátar , er voru með í
förinni, hituöu kaffi. Yar nú skor-
að a Snorra skolastjóra að segja sög -
ur, hann tok áskoruninni og sagði
okkur nokkrar smellnar draugasögur,
sem viö kingdum með kaffinu og varð
gptt af hvorutveggja. Að Þessu lolcnu
heldum við heimleiðis og gekk 'ferðin
agætlega. Pegar niður i hæinn kom
kvöddumst við og hóldum sitt í hverja
attina. Varð ekki annað seð en að
allir væru mjög ánægðir yfir ferðinni.
I. H. -:
S U 1T D.
Sund er hollt og hressandi, og^þar
að auki svo gagnlegt, aö sundkunnátta
hjargar arlega fjölda mannslífa, og
þessvegna ættu allir, ungir sem gaml-
ir, að leggja fá íþrott fyrir -sig. .
Margir^kaupstaöir landsins hafa komið
ugp hjá sór sundlaugum, og við flesta
Jjpraðsskp^a landsfns e.ru þær einnig,
er 'leitt i þær fiestar heitt vatn, nema
a stöku stað, þar sem hað er hitað með
rafmagni. Margar sundaðferðir eru til
t.d, hringusund, haksund, hliðarsund,
skrið sund (c rawl), h j ö rgunarsund ó. f1
Fyrst læra menn að fleyta sór á hringu
sundi, er það algengasta^sundið. Þega?
menn eru orðnir dágoðir á hringusundi,
fara þeir að læra haksund, þvínæst lær,
heir hvert sundið af öðru, eftir pvi'
sem heir geta, Sundið'er mjög iðkað
hæði af konum sem körlum, enda eru
verðlaun veitt fyrir ýms sundafrek.
Huverandi sundkongur íslands heitir
Jonas Halldorsson.
Fyrsta, merkas^a sundafrekið,
sem sögur fara af her á landi var,^
þegar Grettir ásmundarson sjmti frá
Lrangeyytil lands, "því eldurinn^hafði
dáið hjá honum í eyjunni, hví há
voru,. ekki eldspítur^í hvers manns
vasa eins og nú. NÚ upp á síðkastið
hefur þetta sund verið þreytt af
Erlingi Pálssyni, ýiörg önnur sund-
afrek hafg, vericj háð her við land.
Fyrir 27 arum^siðan synti Larus Rist
yfir Oddeyrarál, vakti hað geysi
mikla ath ygli um allt land, og varð
til hess að margir fóru ao iðka^meira
sundíþróttina en flestar aðrar íþrótt-
ir. Sundið hefur hingað til verið
talið íhrótt íþróttanna, er hað orð
að sönnu, bví að þ>að er hverjum manni
eins nauðsynlegt að læra sund, eins
og að vera sæmilega læs og skrifandi.
Margt fleira mætti segja um
sundíhróttina, hó hór verði staðar
numið að sinni.
G. J.
N0RR/3NA ^BINDINLISÞINGI© var hald-
ið í fimmtánda sinni í^sumar í K.höfn
Á annað hundrað fulþtrúar voru.á hing-
--- -- -r,-Topiasson mætti þar
- a. Islandi*
þmgið, í So.m