Valur - 15.01.1934, Blaðsíða 3
vAiam
En hvernig leit nú út inni í húsinu?
Bláeyg stóí ráSalaus inni í borSstof-
unni og grét.Húsgögnin voru brunnin
og gólfi'ð og veggirnir voru meira og
minna skemmdir,en vatnið flóði um
allt. Þetta var sorgleg S3ðn."Grát
þú ekki ksera Bláeyg" ,heyrðist vin-
gjarnleg rödd segja rétt hjá henni.
"Komdu með mér heim til mín og sjáðu,
hve vel ég bý".Það var negradrengur-
inn,Sambó,sem talaði,hann leit hlut-
tekningaraugum á hana,og nú fannst
henni hann alls ekki ljótur,eins og
henni hafði fundist áður.Allar hinar
brúðurnar í Brúðukaupstað höfðu að-
eins skemmt sér við að horfa á brun-
ann,en engin þeirra hafði reynt að
hjálpa henni.Sambó var sá eini,sem
nú mundi eftir henni og vildi hjálpa
henni."Þú skalt ekki vera leið yfir
þessu",hélt hann áfram",ég skal búa
til ný húsgögn handa þér,ég kann að
saga út með laufsög og ég skal smlða
handa þér húsgögn úr besta vindla-
kassaviðjsem verða helmingi betri en
gömlu pappírshúsgögnin þín.Ég skal
líka líma fallegan pappir,sem ég á,
innon á stofuna þína,svo að hún verði
helmingi fallegri en áður'.' Bláeyg
brosti gegn um tárin,hún hafði svo
oft óskað sér,að hún gæti eignast
falleg stofuhúsgögn úr tré,pappírs-
stólarnir hennar og borðið höfðu að
vísu verið snotur,on hvað var það á
rnóti fallegum húsgögnum úr vindla-
kassavið.
Svo f6r Bláeyg hoim með-
bjð í mjög snotrum negrakofaji kof-
anum voru skildir og spjót á veggj-
unum og villidýrohúðir á gólfinu.
Næstu daga vann Sombó af kappi við
að búa til nýju húsgögnin handa Blá-
e7S °6 gera við húsið hennor.Þegar'
vika var liðin,flutti haim Bláeyg
aftur htíiri."Sjáðu nú bara",sagði
hann hreykinn,og hann hafði fulla
ástæðu til að vera það.Öll húsgögn-
in voru úr tré og fóðruð með flau-
eli,og á gólfinu var snotur ábreiða,
sem Sambó hafði útvegað,falleg og
smekkleg gluggatjöld úr lérefti.Það
var eitthvað annað heldur en lérefts-
renningarnir,sem höfðu verið áður.
Þetta allt var svo heillandi,að
Blváeyg féll í faðrnim á Sambó,kyssti
hann og sagðijNú giftum við okkur og
svo getur þú búið hérna 1 húsinu hjá
mér og hjálpað mér við húsverkin,-
en kofann þinn getum við svo notað
fyrir sumarbústað.Er það ekki best?
(I.S.S.endursagði).
Erflð lifsk.iör.
Kvöld nokkurt ráfaði drengur um
götur Berlinarborgar,og var hann
auðsjáanlega bæði svangur og þreytt-
ur.Drengur þessi hét Albert og var
munaðarleysingi,sem bjó í kjallara^
holu hjá gamalli,skapharðri og nískri
kerlingu.Þegar Albert kom heim á
kvöldin,hafði hann stundum smáaura
i vasa sinum,sem hann hafði unnið
sér inn fyrir blaðasölu, eendiferðit*
©g. fleira.Þa? var vani kerlingar áð