Sunna - 01.06.1936, Qupperneq 3

Já, köld 6iu jafnan kvenna ráð
— hann aö fá sér aðra! — Nei,
hann mundi aldre.i elska framar
— aldrei! Pannig fóru fyrstu og
siðustu ástanrál Péturs.
Pað fer nú að síga á seinni
hluta sögunnar um Pétur, sem ég
verð að fara yflr i stórúm drátt-
unr eins og ég sagði í byrjun.
Það gek.k þolanlega fyrjr honum
nokkiar vikur. Hann bar söknuð
sinn í hijóði og leyndi að sökkva
sér niður í vinnuna, En svo fór
að söknuðurinn bar hann ofurliði
— braust út með óstöðvandi afli
og yfnbugaði algjörlega alla stai fs-
löngun hans. Hafl hann verið
þögull og fáskiptinn í æsku þá
varð hann það ekki síður nú.
Á skrifstofunni talaði hann ekki
nema það sem brýnasta nauðsyn
krafðist og kom þar stundum alls
ekki, en fór þá einförum út um
holt og heiðar. Og svo kom að
þvi að hann varð að láta af staifi
sínu. — Ekki fyiir þögnina og ó-
mannblendnina ekki fyrir það að
menn gætu ekki skilið tilfinniogar
hans og einveru vegna heitiofa
ástmeyjar hans. Nei, — En hann
var farinn að drekka vínogdrakk
frá sér vit og vöku á þann allra
hættulegasta hátt .— Hann drakk
í einverunni og var orðinn þræii
Bakkusar, drakk til þess að gleyma
— til þess að drekkja söknuði sin-
um — tii þess að drepa sálar-
kvalir sínar sem jukust því meir
sem hann drákk. Allar manniegar
velsæmistilfinningar hans urðu að
engu — hugur hans sljóvgaðist
og snérist um það eitt að ná í
meiia til að drekka, — meira af
þessum voðslega drykk, sem taúg
ar hans nú orðið ekki gátu án
verið. Hann vár orðinn Bakkusar
sálar og likamlegur þræll. — Tím-
inn ieið og vaið að árum. Pétur
reikaði um með flöskurnar i vas-
anum og hendinni, út um hraun
og heiðar og fanst þar svo einum
til tveim dögum siðar, hálfdauður
úr eymd og ræfilsskap. Vinir hans
reyn.du að telja kjark i hann og
fá hann til að hætta drykkjuskapn-
uui, en sinn vegur til hjáipræðis
SUNNA
sýndist hveijum beetur og þar eð
aðhaldiö fra vínnautninni var iítið
og sunduilaust fór allt út um
þúfur. Vinguðinn sigiaði og vin-
iinir snóru bakinu við Pétri og
hiógu að eyaid hans. Marnikætjeiki
þeirra og viðieisnarstarf náði ekki
lengia. — Bakkus sleppti ekki
offri sínu fyr en hann gekk fia
þvi dauðu-
Pað skeði a þann eftinninnilega
hátt að á laugardegi var Pétur
mjög diukkinn að vanda, — þá
sást hann síðast í lifenda lifi —
en á þnðjudegi fanfct hann örend-
ur i fleti sinii, helkaldur og stiið-
ur. Engmn vissi hvenær hann dó
eða hveinig, en líklegt þótti að
hjarta hans h«fði bilað vegna of-
diykkjunnar. Og riú hvílir Pétur
fra Kleiíum einhvei sstaðar í kirkju
gaiðinum, öllum gleymdur. MoðVr-
rnoldin hylur hans jaiðnesku leyf-
ar á duldum stað. Veðrattan og
traðkandi menn sáu um að ieiði
hans hyifi af yfiiboiði jaiðar, lejði
sem eugin hönd hefit viðsneit til
viðhalds síðan leigulikmenn hins
opinbeta köstuðu gaddfieðnum
moidaihnausunum ofan í dimma,
þögla grötina — Hæli hins mædda
og fyrirlitna manms — griðastað
hins jarðneska lífs, þá skeiðið er
á enda runnið. —
Hann sem einusinni var stór-
menni, glæsimenni hins lifanda
iífs, elskaður og viitur af öllum
— Hann er nú öllum gleyradur
neina þeim sem minnast hans um
leið og dauðadrukkinn maður
slangrar á vegi þbirra og þeir
minnast hins gamla víðkvæðis —
þá er oins og óljós þokumynd
komi fram í huga þeirra af Pétri
fiá Kleifum. — Bakkus eyðilagði
ljf þessa rnanns og það er ekkert
einsdæmi, því sama sagan, í öll-
um aðalatriðum, endurtekst dag
eftir dagv Margav leiðir iiggja til
ofdrykkjuntiar og vald Bakkusar
kenmr fram í fieiii myndum en
þessari,- Eina vopnið sem dugar
gegn vaídi hans í mannféiagínu
og sem lrlýtur að sigra um síðir,
er samfylking, bræðra og systra
í bindindisfélögunum gegn ofdrykk
junni — Þvi sameinaðir sigium
vér — sundraðir föllum vér.
Ef til vill munu nú einhveijít
vilja kenna Jónínu um ófarir
Péturs, vegna þess að hún rauf
heit sítt við harin. En þó hún
gerði það, gat alt farið vel — ef
vínið hefði ekki verið t,il og ef
hann hefði ekki þekkt, áhiif þess
áður, af reynd. Nei 1— ef sökin
er nokkurs nema hans sjálfs, þá
Nýkomið
mikið og ódýrt úrval aí
búsáhöldum
H.í, flrval
Koníektkassar
fjölbreytt úrval
cMúgnúsarBaíiarí
Persil
komið aftur
Verslunin Geysir
AIH á einum stað
Fatnaðarvörur
Matvörur
Kjöt og fiskur
Byggingarvörur
Búsáhöld
YÖRUHÚSIÐ
Þegar angrid mönnum maetir
myrkum lífs í þokunum
EyJakaffid alla kætir
— er í raudu pokunum
VÖRUHÚSIÐ
er það bróðir Jöninu sem sökina
á, því hann kom Pétri til að
drekka í byijuu. Miklu mun og
um haía raðið að Pétur hafði í
uppvextinum verið gerður istöðu-
titill og síðar ekki haft mótstöðu-
afl til að standast freystinguna,
þegar vinur hans leiddi hann út
til hennar. Og svo er það enn
þann dag í dag. — Menn falla í
fveistni og Hf þeirra eyðiiegst, ef
þeir sem l?ngra eru komnir í
bindmdinu taka ekki i taumana.
„Burt með Bakkus" það eru
hugsjónir hugsandi manna. „Pá
mun aftur morgna/ —