Hugi : fréttabréf B.S.R.B - 09.01.1976, Blaðsíða 3
3
1976 - ÁR KJARASAMNINGA
Fyrir opinbera starfsmenn fer nú í hönd ár
kjarasamninga. óhjákvOTiilegt er að semja strax í
ársbyrjun um bætur vegna óðaverðbólgu og sívaxandi
rýrnunar kaupmáttar. -Þá er og útrunnið samnings-
tímabil "olíusamninganna" og jafnframt lausir
samningar bandalagsfélaganna um röðun starfsheita.
Ekki voru uppörfandi áramótaveðurhljóðin í
stjórnmálamönnum og hagspekingum þeirra. -Hugi
vill hins vegar minna á þrjú athyglisverð atriði,
Tomahl^oð 1 kassanum.
sem áreiðanlega verða á dagskrá í samningaviðræðum
a) Hlutur opinberra starfsmanna mun hafa reynst minni en flestra
annarra á árinu 1975-
b) Samningar háskólamanna, sem stjórnvöld munu vilja telja til
fyrirmyndar, boða fráhvarf frá láglaunastefnu.
C) ASÍ beitir sér fyrir breyttri efnahagsstefnu í stað kauphækk-
ana.
Athugum hvert þessara mála örlítið nánar.
Meðaltalshækkun 27% áríð 1975
en opinberra starfsmanna 17—18%
1 greinargerð Sambands ísl. sveitarfélaga er að finna eftirfarandi
upplýsingar:
^"Á árinu 1975 munu kauptaxtar launþega sennilega hækka um 27$ að
j^meðaltali frá árinu áður, en heekkunin er nokkuð misjöfn eftir
starf sstéttum. Þannig munu kauptaxtar verkafólks hækka um 53-35$.>
jfkauptaxtar iðnaðarmanna um 28$., en kauptaxtar opinberra starfs-
Jfmanna aðeins um 17-18$."
Að hluta til mun skýring á þessum mismun fólgin í því, að "meðal-
tekjur" opinberra starfsmanna eru hærri en samningsbundið kaup annarra
án yfirborgana og uppmælingar. Þess vegna sýna "láglaunabætur" lægri
prósentu hjá okkur. -En hvað skyldu margir aðrir í raun búa einvörð-
ungu að þeirri lágmarkskrónutölu -og ætli bankastjórar séu einu há-
tekjumennirnir, sem hafa orðið sér úti um sérstakar launahækkanir ?