Fiskifréttir - 31.05.1996, Page 8
8
FISKIFRÉTTIR föstudagur 31. maí 1996
dieselkerfi • vökvakerfi
varahlutaþjónusta
viðgerðarþjónusta
olíudælur
olíuverk
spíssar
vökvakerfi
BRÆÐURNIR
ORMSSONHF
LÁGMÚLA 9, SÍMI 553 8820, FAX 568 8807
FLOTTOGS HLERAR
„FYRIR ALLAR FLOTTOGS VEIÐAR'
J. HINRIKSSON H.F.
SUÐARVOGI 4
104 REYKJAVÍK
SÍAAAR 588 6677 / 568 0775
MYNDSENDIR 568 9007
„FRAMLEIÐENDUR T0GBUNAÐARIARATUGI"
Hrognin eru 70% af
vinnsluverðmætinu
Alaskaufsavertíðin stendur frá
því í desember og fram í maí en
Magnús segir að vertíðin hafi verið
mjög óvenjuleg um margt að þessu
sinni.
— Venjulega er lagnaðarís á
Okhotskahafi, þar sem veiðarnar
eru stundaðar, yfir vetrarmánuð-
ina. Pað var mjög slæmt tíðarfar í
janúarmánuði og í venjulegu ár-
ferði hefðu skipin getað stundað
veiðarnar við þokkalegar aðstæð-
ur og á sléttum sjó í lagnaðarísn-
um. Nú var hins vegar íslaust í all-
an vetur og í brælunni í janúar áttu
skipin, sem flest eru frekar kraftlít-
il, erfitt með að toga. Pá var veiðin
einnig lélegri í ár á þeim tíma, sem
oftast er bestur, þ.e.a.s. frá um 20.
febrúar og til loka mars. A þessum
tíma eru hrognin verðmætust en til
marks um hve hrognavinnslan er
mikilvæg þá get ég nefnt að um
70% af vinnsluverðmætinu um
borð í móðurskipunum eru vegna
hrognavinnslunnar. Sjálfur alaska-
ufsinn er heilfrystur um borð í
móðurskipunum en um borð í
Sterkodertogurunum er fiskurinn
hins vegar flakaður auk þess sem
hrognin eru fryst.
Alltaf togað á lensi
Að sögn Magnúsar kom margt
honum á óvart er hann fór að
kynna sér veiðiaðferðir Rússanna.
— Pegar ég fór um borð í Ster-
koder þá komst ég að því að menn
draga flottrollin alveg í botni.
Botntroll eru bönnuð en menn
höfðu komist upp á lag með að
draga flottrollin þannig að þau
virkuðu eins og botntroll. Höfuð-
línuhæðin var ekki meira en 25
metrar frá botni. Það stunduðu all-
ir þessa veiðiaðferð á veiðisvæðinu
en hins vegar voru menn alltaf með
lífið í lúkunum því eftirlit með
veiðunum er nokkuð gott. Eftir-
litsmenn koma reglulega um borð
og þeir byrja alltaf á því að skoða
keðjurnar á trollunum. Ef þær eru
gljáfægðar þá bendir það til þess að
þær hafi verið dregnar í botni og
menn fá orð í eyra ef þeir eru með
fægðar keðjur, segir Magnús og
hlær.
— Annað, sem kom mér á
óvart, var að Rússarnir toga bara á
lensi. Petta er viðtekin venja um
borð í rússneskum skipum og í því
sambandi má benda á veiðar
rússneskra skipa á Reykjanes-
hryggnum. Þar toguðu Rússarnir
alltaf á lensi en þeir hafa að vísu
breytt um stíl á því svæði. Eg veit
ekki afhverju þetta stafar. Senni-
legasta skýringin er sú að mörg
skipanna hafa verið frekar kraftlít-
il og því hefur það þótt skila betri
árangri að toga á lensinu. Pað
skrýtna var að sami háttur var
hafður á um borð í Sterkodertog-
KEMHYDRO - salan
Snorrabraut 87 • 105 Reykjavík
Sími: 551 2521* Fax: 551 2075
Gufukatlar frá Bretlandi
Allar gerðir. Leitið tilboða
Togdekkið fylltist af bflum sem keyptir voru úti á miðunum
Veiðiskip við hlið Sovetskaya Buryatia. Verið er
að hífa aflann á milli
urunum sem eru
mjög öflug skip.
Sterkoderskipin
voru líka með sams
konar veiðarfæri og
litlu togararnir og
það virtist ekki hafa
hvarflað að mönn-
um að stækka veið-
arfærin. Trollin
voru lítil og hler-
arnir vógu aðeins
700 kg. Eitt okkar
fyrsta verk var að
panta svokallaða
Butterfly hlera og
það tók reyndar
ekki nema þrjá
mánuði að fá þá af-
henta. Þá pöntuð-
um við lítið Glor-
íutroll hjá Hampið-
junni sem við
ætluðum reyndar
að prófa í einu af
minni veiðiskipun-
um. Vegna þess hve aflinn var
dræmur og vertíðin hafði verið ró-
leg var ákveðið að skella Gloríunni
um borð í annan Sterkodertoga-
rann en sá heitir einfaldlega Ster-
koder, segir Magnús en sú ákvörð-
un forráðamanna íslenskra sjávar-
afurða hf. í Kamchatka að láta
Magnús taka við skipstjórn á Ster-
koder mæltist ekki vel fyrir hjá hin-
um rússneska skipstjóra skipsins.
Gríðarlegt aflaverðmæti
— Skipstjórinn fór ekki dult
með það að hann var ósáttur við
þessa ákvörðun og hann vann gegn
mér og félögum mínum, Jóhannesi
Sigurðssyni og Jóhanni Sigfússyni,
frá fyrsta degi. Við Jóhannes sáum
um veiðarnar en Jóhann stjórnaði
vinnslunni. Þegar við byrjuðum
veiðarnar þá köstuðum við í sjö
vindstigum og toguðum upp í vind-
inn. Rússarnir voru ekki ánægðir
með það og sögðu að nú væri hleg-
ið að okkur um borð í öllum rússn-
eska flotanum. Þeir skyldu hins
vegar ekkert í því að við fengum
mjög góðan afla en ég held að þeir
hafi helst skýrt það fyrir sér með
því að telja sér trú um að Glorían
væri svona létt í togi, segir Magnús
en hann upplýsir að eftir rúman
hálfan mánuð á veiðum hafi hann
slitið trollið aftan úr skipinu.
— Nú héldu Rússarnir að dagar
Gloríuveiðanna væru taldir því
það þekkist ekki um borð í þessum
rússnesku skipum að veiðarfærin
séu slædd upp. Við urðum að
smíða okkur slæðu og náðum troll-
inu strax upp en slíkar aðfarir
höfðu Rússarnir aldrei- séð.
Reyndar er umgengnin um þetta
hafsvæði með ólíkindum því auk
þess, sem veiðarfærin tapast á
veiðum, þá er hafið notað sem
ruslakista fyrir gömul veiðarfæri.
Pað er hreinlega öllu hent í sjóinn,
segir Magnús en til gamans má
geta þess að þegar Magnús tók við
skipinu var aflaverðmæti þess alls
orðið rúmar 1,6 milljónir dollara
(113 millj. ísl. kr) á alls 11 vikum
eða að jafnaði rúmlega 149 þúsund
dollarar (10,3 millj. ísl. kr) á viku.
Hins vegar tók það Magnús aðeins
fjórar vikur að ná svipuðu afla-
verðmæti eða alls um 112 millj. ísl.
króna. Verðmæti vikuaflans var
tæplega 407 þúsund dollarar (28
millj. ísl. kr).
Gátum ekki togað fyrir
bflum á dekkinu
Magnús segir að þrátt fyrir and-
stöðu skipstjórans hafi veiðarnar
gengið vel og hann segir áhöfnina
hafa fylgt þeim að málum enda
hafi skipverjar fljótlega fundið að
þeir nutu góðs af breyttum veiði-
aðferðum.
— Við gátum verið að veiðum
svo til allan þennan tíma en hins
vegar varð ég að stoppa tvisvar eða
þrisvar í einn dag á meðan ég var
að rífast við rússneska skipstjór-
ann. Hann var í reglulegu sam-