Firðritarinn - 01.06.1938, Side 3

tJTGEFANDI:
FÉLAG ÍSLENZKRA
LOPTSKEYTAMANNA
Reykjavík.
Meðlimur:
INTERNATIONAL FEDERATION
OF RADIOTELEGRAPHISTS
London'.
3. Maö
Maí - júní 1938.
5- arg
Felagið og
NÚ Jþegar líður að aðalfundi, og stjornar
kosning stendur fyrir dyrum innan felags-
ins, ætti það ekki að vera úr vegi, að koms,
með einhverjar bollaleggingar um framtíð-
ina og jþau störf, sem bíða úrlausnar.
Sennilega hefur ekki £ nokkurri starfs-
grein verið eins mikil framþróun og örar
breytingar, eins og öllu því, sem við kem-
ur okkar starfi. Það er líka óhætt að
segja að felagslegur áhugi og þroski innan
fólags okkar hefur vaxið að sama skapi.
Fyrst voru loftskeytatækin svo óbrotin,
að hver lagtækur og ahugasamur unglingur
gat leikið sór að því að búa þau til, en
til þesn.að geta haft gagn af þrúðlausu
sambandi varð viðkomandi að kunna að morsa,
firðritun gatu því ekki aðrir annast, en
þeir, sem höfðu lært það, loftskeytamenn-
irnir.
framtíðin.
Síðar, þegar talstöðvarnar byrjuðu að
ryðja sór til rums 0g urðu odyrar, vaknaði
sumstaðar tilhneiging til þess að komast
hja því að hafa loftskeytamenn af sparnaðar-
legum astæðum, þetta hefur þó ekki reynst
framkvæmanlegt eða hagkvæmt, nema þar setn
firðsamband er algjört aukaatriði, oga
smaskipum, sem ferðast a, takmörkuðum svæðum.
Þvert ú móti hefur reynzlan orðið sú,
að eftir því sem stöðvunum fjölgaði og að-
soknin að loftinu varð meiri, hefur það
utheimtað meiri starfsleikni af loftskeyta-
mönnunum. Einnig hafa tækin orðið marg-
brotnari, við hafa bæzt miðunarstöðvar,
dýptarmælar, og starfssviðið orðið víð-
tækara. Nu er ekki einungis þörf ú því,
að loftskeytamennirnir kunni að morsa,
heldur og að þeir hafi víðtæka menntun ú
öðrum sviðum, og þa sórstaklega allri