Alþýðublaðið - 12.08.1925, Blaðsíða 3

það ©r ekkl nema réttmœtt, að j
þeir taki dú tspl, úr því að þeir
htutu þá gróða. í annan stað
myndu tapa allflestir stóratvlnnu-
rekendur, stórútgerðarmenn og
og ef tU viU atóíbaendar, sem
hafa aðatoðu til að aelja ajáifir
vöru aína fyrir útlendá psninga,
en þeir hafa þá Hka grætt áður
á gengisfallinu, og enn fremur
hefir í þeirra skaut faiiið megin-
arður árgæzkunnar í tyrra og í
ár, og hann heflr orðið gífuriega
miklll, hvernig sem þelr hafa
geymt hans. Tap þeirra myndi
þó fremur verða óbelnt en beint,
að elns koma fram aem minni
gróði en ella, eg að réttu iagl
elga þeir að standa álþýðu skil
á bróðurpart henuar af gjöf for
sjónarinnar. Smáútgerðarmenn og
smábændur, sem fá andvirði
vöru slnnar greitt i íslenzkum
peningum, myndu hlns vegar
hagnast á hækkun krónunnar,
því að þeim mun ódýrara yrði
alt, sem þeir þurfa til atvincu-,
rekstrar sins, en það er að meatu
leyti lítsnauðsynjar ©inar.
Ált mœiir þannig með kröíu
atþýðu, og það er engin lygi,
sem >Timinn< segir, að það væri
>náiega þjófnaður< að >stýfa<
krónuna, þó að það sé nú alt
um það tiilaga hans.
Heilindi.
Það eru ekki oema nokkrir
mánuðir síðan, að Björgynjar-
félagið iét spánnýtt gufuskip, Lyru,
taka áð sér íslandsferðlrnar.
Þegar skiplð var komið tii
Reykjavíkur í fyrsta slnn, var
ráöherrum, konsúium og verzl-
unarráði o. s. frv. boðið út i
skipið tii að skoða það, og vökv-
aði Björgynjarfélagið eítir beztu
getu þessa höfðingja með kámpa-
vinl og fleiri slikum drykkjum,
en íslendingarnir >kvittuðu< með
>hugheilum< árnáðaróskum um
fyrlrtækið og Auðmjúkum þakk-
arorðum fyrlr samgöngubótioa.
Við þetta er svo aem ekkert
að athuga.
Nú vill svo eðliiega til, að
verzlunarviðskiCtl ísiands og Daa-
merkur háfa á síðustu áratugum
mlcksð mjög, enda voru þau
vlðski ti mjög úchendls íytir oss.
Vitanlega mun; ði damka feaup-
sýtiumenn í g óðann, og þoir
voru ekki »«ín:ii en Norðmenn
að r@lða kamp-ivínlð tii höggi
og buðu nokk.ru af ísíenzkum
stórkaupmönnum og bankestjór-
um tli Kaupman lahafnar tilskrafs
og ráðagerða um ÍBÍonzk verzi-
unarmál, og Iilendingar gripu
við, rétt elns og Kaupmanna-
hörn værl staðurinn tii þess.
Þotta var svo sem akaðlauat,
því »ð sknfið og ráðagerðirnar
voru me&t tólgaar i átveizlum,
eios og vant ei í því landi.
En það lítlð. sem sagt var af
Islendinga háifu, var nógn ettlr-
tektarvert. Danskur kaup- og
þing-maður, Hemiksen, sem eins
og Aiþbi. drap á í vetur kom
npp um dæmafáa fávizku sína á
I»landsmá$um í þingræðu, stakk
upp á því, að komið væri á bein-
um íerðum milii I .iands og Dnn-
merkur. Þá gaus npp Ág. alþm.
Flygenring og aozsr meðal ann-
ars: »Tér megum ekki gleyma
norsku hœttunni. Norðmenn
viija alls ataðar færa úí kvíarnar
og hafa komið auga á þessa
mögutegleik^ (þ. e. msð beinu
skipaferðirnar) og éru ófaimnir
við að grtpa sftlr þeim bæðl á
einn og anuan hátt, endá er
þatta póiítiskt mát að miklu
leytk (tekið eftir >D»gon* Ny-
hedet <k Þetta er alt guilsatt hj.4
Flygenring, en hvernig komá
þessi oið heim vlð þákkirnar,
árnaðarorðin og kampavfns-
drykkjuna, er Lyra kom. Eða
var Flygeuring akki í h»nni?
Og hvorum eadaoum á kaup-
mannastéttinnl ísienzku á nú að
tfúa, — endanuœ, #em drákk
Lyru-kampavínk', eða endanum,
sem drakk K upmannahafner-
kampavínið?
Eða er það et tli viil þetta,
| sem Idendlngat k»lia heilindi?
Yerkfræðlngtr danskur frá
Monberg, Rasmu isen að nafni, er
kominn bingað ;il að annast um
byggingu nýs hafuargarös, er
ákveðíð heflr ver ð að gera.
s
Bækur til sölu
A stgrelðsla Álþýðublaðsins,
gefnar út af Aiþýðaflokknom:
Söngvar jafnaðarmanna kr. 0,B0
Bylting og íhald — 1,00
flöfuðóvinurinn — 1,00
Deilt um jafnaðarstefnuna — 1,60
Bsekur þessar fást einnig hjá útsölu-
mönnum blaðsins úti um land. Bnn
fremur fást eftirtaldar bsekur á af-
greiðslu blaðsins:
Réttur, IX. árg., kr. 4,B0
fyrir áskrifendur — 4,00
Bréf til Láru — 6,00
Allar Tarzans-sögurnar, sem
út eru komnar, — 20,00
Byltingin í Rússlandi — 8,00
Mjálp*vs.sattíð hjákrttnaeféiagS"
lus >Lfknar« m epiin:
Mánudaga , . , kl ii—12 2. k.
Þrlðjuiagá ... — 5—6 -
Miðvikudaga . . — 3—4 m. -
Föstudaga ... — 5—6 • -
Laugardaga . . — 3—4 e. -
Sjð landa sýn.
(Frh.)
Gullfoss lá til næsta dags á
Seyðisflrði, en skrapp þá yflir til
Mjóafjarðar með nokkrar smálestir
»f vörum. Ég fór þangað með
skipinu, því ég vildi sjá sem mest
af Austfjörðum, úr því ég var
þangað kominn. Vörurnár voru til
Sveins í Firði, og hafði óg orð á
því við einhvern kunnugan, að
þær myndu þá vera ti) kaupfélags
í flrðinum, því að Sveinn væri
' aamvinnumaður, en sá hinn kunn-
l .ugi maður hefir sennilega verið
1 illkvittinn, því að hann íullyrti,
að þær hlytu að vera til Sveins
sjálfs; hana hefði aldrei fengist
til að vera í kaupfólagi, en verzl-
aði sjálíur til að fá vörur til eigin
þarfa með heildsöluverði og græða
á því sem hann seldi öðrum.
'Vitaolega trúbi ég ekki þessu niði
á hinn mikla >Framsóknar<-öld-
ung, en hitt fanst mér ekki nema
aáttúrlegf, að Gullfoss væri látinn
)flytja þetta vörudót heim til haDS
1 frá Seyðisflrði, þó að ferð skipsins
í inst, inn í Mjóafjörð, sem er iangur
I rnjög, hafl líklega kostað meira
; en allar vörurnar; Sveinn er í
3amgöngumá)anefod, og það er
| avo sem ekki nema lítilfjörieg