Líf og leikur - 01.06.1937, Blaðsíða 8

BJÖRGUNARLAUNIN.
.«
Forðist slysin. Maður að Hver veit noma cg Eða ríflega peninga-
drukkna. Ég verð að flýta geti krækt í si'lfur- fúlgu. Ekki væri það
mér að bjarga honum. krossinn. verra!
Hvern sjalfan viltu
vera að tefja mig?
Ég sem er ao setja
met í Viðeyjarsundi.
Hver bjargar nií?
Aumingja Þorður^ En su
heppni, að ég náði til
þín, áður en þú drukkn-
aöir.
Erh. af 3. síðu.
þessir heimspekingar. Hvað eru gáfur
ykkar á méti snilld þessara manna?
Svo hrifnir urðum vjer. að vjer gleymd
um alveg skyldu .vorri sem "journalist-
ar" a^ð koma með nýja spurningh. Er nú
er Jon kominn í 'fetemningu" svo hann
heldur áfram af sjálfum sjer,
"Svo ætlum við", segir hann,
"með góðu fordæmi að kenna öllum,
jafnt svertingjum se‘m aröbum og indí-
anum að forðast slysin og varast - -"
tjú bang. . meira heyrðum vjer ekki,
það var vængja^hurðin 1 Arnarhváli,
sem skelltist á eftir jóni og lenti
framan í oss svo vjer fjellum í rot.
NÚ göngum vjer með bólgið nef og
brotnar framtennur -Porðist slysin-
0.
Lítill drengur horfði á skrúðgöngu
skáta. "Nei, pappi sjáðu manninn
-í "Geysi", hann gengur á tánum".
Björgvin: (sýnir jurtir í kennslu-
stund)•
Þetta er mosalyng, þetta er beiti-
lyng.
Nomandinn:
Ur þetta þá dinga-ling?
Lánum dýnur hvert á land sem er.
Björn JÓnsson & jón.