Nemandinn - 01.05.1935, Blaðsíða 23

19-
V 0
Snód’rinn er horfinn,vor±d er komidjined: ‘bldmin og fizglaso'nginn0
Þad var yndislegt Torkvöld,Gndrxdur hiísfreyja á Bergi var líti á tiíninu
Fuglarnir sungu allt í kring, og jö’rdin llraadi, Gudrídur gekk ad "bæ jar-
læknum,sem rann ]?ar silfurtær og glitrandi nidur tiínid, og sudadi svo
heyrdist langar leidir, Himinninn var heidur og hlár,hafid var skínandi
hjart, eins cg-. ská’ldid sagdi e Gudrxdur va^°nidursokkin x hugsanir
sínar ad hun to'k ekki eftir Jiví ad Æsa litla dáttir hennar kom t il
hennar, og sýndi henni fallegt hlám9 og sagdi ad had væri fyrsta hlimxd
á vorinu. Sidar um daginn var Asa litla ad leika sár hjá lamhhíásima,
og sá þá hvar lítili fugi skautst át xfr holu í veggnum. Hun þreifadi
inn í holuna, og fann i henni hreidur med ijorum eggjum»
Ingihjörg Þórdardáttir 12 ára
Laugarlandi

t
K I N.D I Nc
Þad var einu sinni drengur ,sem átti eina kind,hán hát Bilda.
Hun átti ad fara ad hera,og drengurinn iilakkadi mikid til ad sjá lamh-
id. Einu sinni had hann pahha sinn ad lofa sár ad leita ad henni
TT
Bildu sinni, „ Eg ætla ad vita hvort hún er ekki horin ,sagdi hann,
Pahhi hanns lofadi honum ad fara,og hegar hann var kominn ut á holtid
fyrir ofan tUngardinn ,sá hann hvar Bílda var og tvö lömh hjá henni»
Hann var fljátur heim til ad segja frá þessum fundi.
, En eftir tvo daga hegar hann ætladi ad fara ad finna Bildu s^fna,
vaí' hnín daud, og hsdi lömhin, hún hafdi farid afvelta,.
Ö’lafur Þórdarson lc ára
Laugarlan-di
1 R' E Y K J TS W S I v
Hér er oft hijýt’L-
j)ad hef eg reynt«
Sólin skín hlitt,
sneinma og seint—-
Hallgri.rD.ur A, lírist jánsson lo ár^
Mölgraseyx'i