Alþýðubandalagsblaðið - 06.05.1970, Blaðsíða 4

KAUPDEILUR OG KOSNINGAR
Framundan er nú, jafnt á Ak-
ureyri sem annarsstaðar á Is-
landi, harðvítug, tvíþætt stétta-
barátta: kaupdeilur og kosning-
ar. Framtíðin veltur á því að
verkalýður og allt vinnandi fólk
skipi sér einhuga í fylkingu til
þessara átaka við afturhaldið
heima og erlendis, átti sig á því
til fulls hvað í 'húfi er og sýni
yfirstéttinni útlendu sem inn-
lendu afl og vald sameinaðrar al-
þýðu.
Gengislækkunarhótanir
valdhafanna.
Hvernig er komið högum
launafólks á því herrans ári
1970 — og hverjir bera ábyrgð
á því hvernig komið er?
Á árinu 1967 komst kaup-
máttur tímakaups ekki upp í hið
sama og verið hafði 1947, þrátt
fyrir látlausa haráttu verkalýðs
í kaupdeilum tveggja áratuga.
Valdamenn landsins höfðu svar-
að hverri kauphækkun verka-
fólks með verðbólgu og gengis-
lækkunum, — hækkað dollarinn
úr 6.50 kr. upp í 38 kr. og 1967
og 1968 tóku þessir valdhafar,
fulltrúar erlendrar og innlendrar
atvinnurekendastéttar, á honum
stóra sínum: hækkuðu dollar-
inn upp í 88 kr., leiddu stór-
aukna dýrtíð yfir almenning,
rændu verðgildi sparifjár, leiddu
atvinnuleysi yfir landsmenn —
og skertu með öllum þessum að-
gerðum lífskjör launafólks svo
að flestar fjölskyldur alþýðu-
stéttar hafa fundið alvarlega
fyrir því.
Hver er yfirstjórn þessara
harðvítugu, stöðugu árása á
lífskjör íslenzkrar alþýðu —
eins og þær birtast áþreifanleg-
ast í hinurn endurteknu gengis-
lækkunum?
Það er ameríska bankavaldið,
sem allt frá því „Marshallhj álp-
in“ hófst hér heima 1947, hefur
krafizt þess að ráða gengi ís-
lenzkrar krónu. Slíkt var sett inn
í Marshallsamninginn 1947,
framkvæmt við gengislækkunina
1950 — og þess krafizt þá að
við hverja kauphækkun yrði
gengið „endurskoðað“. Árið
1961 var Alþingi með gerræðis-
lögum svift gengisskráningar-
valdinu og dollarinn hækkaður
um það sama — 13.4% — sem
verkalýðurinn hafði hækkað
kaupið um. Og síðan hefur árás-
unum ekki linnt og er því svo
komið, sem komið er: kaupkúg-
un, atvinnuleysi, landflótti.
Kaupbaróttan.
Verkalýður Akureyrar sem og alls
Islands mun risa upp til baróttu nú
í maí til þess a3 knýja fram stór-
hækkað kaupgjald og fulla vísitölu.
Hnn á einskis annars úrkosta eins
og nú er að honum búið. Og hann
mun sigra í þeirri baróttu.
En hvert verður svar vald-
hafanna við þeim sigri verka-
lýðsins, — ef þeir þora?
Landsstjórarnir i stjórnarróðinu,
bankastjórn Seðlabankans, — jafn-
vel hagfræðiprófessorar við hóskól-
onn — hóta nú þegar gengislækk-
un, ef verkalýðurinn dirfist að rétta
Alpýðubandalagið og
kosningarnar 31. maí
— Alþýðubandalagið er flokkur ís-
lenzkra sósíalista. Það er hlutverk lians
að vernda og treysta sjálfstæði þjóðar-
innar og koma á sósíalisma á Islandi. —
Flokkurinn fordæmir einræði og kúgun,
hvar sem er í heiminum, og styður ein-
dregið baráttu alþýðu manna um heim
allan fyrir friði, lýðræði og sósíalisma.
Það kemur æ betur í ljós, að „hið
frjálsa framtak,“ eins og það heitir á
máli auðvaldsflokkanna, er alls ófært til
að leysa vandamál samtímans. Æ ofan í
æ verða bæjarfélögin og ríkisvaldið að
hlaupa undir bagga með einkafyrirtækj-
unum þegar „eigendur“ þeirra hafa gef-
ist upp og komið öllu á kaldan klaka.
Hér á Akureyri höfum við ljósust dæmi
um þetta, og þarf ekki nein nöfn að
nefna. — Þegar svo er komið, þykir ein-
staklingum og flokkum „hins frjálsa
framtaks“ sjálfsagt að þjóðnýta tapið,
m. ö. o.: láta almenning taka á sig byrð-
arnar.
Við, sem erum í forsvari fyrir Alþýðu
bandalagið hér á Akureyri, teljum þetta
alranga stefnu, ef stefnu skyldi kalla.
Við segjum: atvinnumál og fjárhagsmál
bæjarins verða aðeins leyst með félags-
legu átaki. Þess vegna ber að stefna að
bæjar- eða ríkisrekstri á öll stærri at-
vinnufyrirtækjum, en hætta þeirri sveita-
styrkja-pólitík, sem rekin hefur verið af
ráðandi öflum í bæjarstjórn og ríkis-
stjórn.
Alþýðubandalagið hefur aldrei verið
liðsterkt í bæjarstjórn Akureyrar, en þó
hefur það átt frumkvæði að mjög mörg-
um framfaramálum og getað með rökum
og eftirrekstri knúið skilningslitla og
værukæra andstæðinga til fylgis við þau.
Nú er hlutur Alþýðubandalagsins í
mikilli hættu, vegna pólitískra ævintýra
manna, sem hlupust úr flokknum á miðju
kjörtímabili.
Ég vil með þessum fáu orðum mínum
skírskota til dómgreindar allrar alþýðu
hér í bæ. Ég hvet fólk til að gaumgæfa
rækilega fyrir bæjarstjórnarkosningarn-
ar, hvort það á ekki samleið með Alþýðu
bandalaginu og vilji síðan tryggja það
með atkvæði sínu, að róttækasta stjórn-
málaaflið geti framvegis látið nokkuð að
sér kveða í bæjarstjórn Akureyrar.
Aiþýðubandalagið er heldur illa sett
með blaðakost, eins og öllum bæjarbúum
mun kunnugt. Það hefur heldur ekki fjár-
magn til mikillar blaðaútgáfu fyrir kosn
ingarnar. Því vil ég að síðustu biðja les-
endur þessa blaðs, að kynna sér þau litlu
drög að stefnuskrá okkar, sem sett eru
fram hér í blaðinu.
Rósberg G. Snœdal.
hlut- sinn: fara fram úr því í kaup-
hækkun sem þeim hóu herrum þyki
hóflegt handa sauðsvörtum almúg-
anum.
Það má vissulega segja að
heggur þá sá, er hlífa skyldi,
þegar jafnvel bankastjórar ríkis-
banka, sem eiga að varðveita
verðgildi sparifjár, hóta að ræna
því: rýra verðgildi verkakaups
og sparifjár með gengislækkun.
Hvernig getur verkalýðurinn
og annað launafólk svarað svona
hótunum um að gera kauphækk-
anir að engu?
Þeim er aðeins hægt aS svara
á stjórnmálasviðinu: í kosning-
um, með því að veita gengis-
lœkkunarflokkunum slíka ráðn-
ingu að þeir þori ekki að ræna
verkalýð kauphækkuninni.
St-jórnmálabaráttan.
íslenzkir sósíalistar eru eini
flokkurinn, sem alltaf hefur hik-
laust og djarft leitt alþýðuna
fram til sóknar fyrir betri lífs-
kjörum og afhjúpað öll véla-
brögð útlends ög innlends aft-
urhalds gegn henni. Það var
flokkur íslenzkra sósialista,
Sósíalistaflokkurinn, sem af stór
hug og framsýni knúði fram ný-
sköpun atvinnulífsins á sínum
tíma, — og lagði þá m. a. grund
völlinn að togaraútgerð og hrað
frystihúsi á Akureyri. Það var
flokkur íslenzkra sósíalista,
Sósíalistaflokkurinn og Alþýðu-
handalagið, sem — meðal ann-
ars með þátttöku í ríkisstjórn tví
vegis — knýttu þau miklu við-
skiptasambönd við Sovétríkin,
sem orðið hafa svo mikilvæg
undirstaða iðnaðar á Akureyri.
1 daa
þegar lokur hafa
verið dregnar frá hurðum og er-
lendum auðfélögum hleypt inn í
íslenzkt efnahagslíf í svo ríkum
mæli að brátt verða þau sterkari
að fjármagni en öll atvinnurek-
endastéttin íslenzka, — þá er það
flokkur íslenzkra sósíalista, Al-
þýðubandalagið, sem hvetur alla
íslenzka alþýðu til að fylkja sér
saman hæði í kaupdeilum og
kosningum gegn þeim erlendu og
innlendu afturhaldsöflum, sem
arðræna nú alþýðu landsins og
ofurselja hana erlendu valdi. Al-
þýðan þarf að sameina í eitt lífs
kjaraharáttu sína og sjálfstæðis-
baráttu þjóðarinnar. Oðruvísi
vinnst ekki fullur sigur, þegar
erlent bankavald hefur læst hel-
greipum sínum um efnahagslíf
landsins og erlend auðfélög eru
orðin fj ársterkasta aflið í at-
vinnulífi íslands.
Þótt bæjarstjórnarkosningar
þær sem nú fara í hönd séu fyrst
og fremst háðar um bæjarmála-
-pólitík hvers hyggðarlags, þá
verða þœr um leið, — sökum
þess hvernig á stendur: kaupdeil
urnar og þingkosningar á næsta
leyti, — aflraun milli alþýðu og
yfirstétta. Verkalýðurinn og
launafólk allt þarf að tryggja
með stórsigri í kosningunum
þann sóknarsigur, sem verður að
vinnast í kaupdeilunum, ef það
á að verða lífvænlegt fyrir vinn-
andi fólk í þessu landi. Og það
þýðir að alþýðan þarf að fylkja
sér um sitt Alþýðubandalag í
kosningunum af sama krafti og
hún fylkir sér um verkalýðssam-
tök sín í vinnudeilunum.
Alþýðan á Akureyri þarf að
fylkja sér einfauga um sitt Al-
þýðuhandalag í kosningunum,
til þess að festa þar með þann
sigur, sem hún verður að vinna
í kaupdeilunum.
Alþýða Akureyrar hefur áður
sýnt það, er reynt var að sundra
röðum hennar, þegar lífsbarátt-
an var hvað hörðust, að hún
þjappaði sér því þéttar saman
um flokk sinn og samtök sem
baráttan var harðari — sem
nauðsynin var meiri. Það er trú
mín og von að hún geri það enn.
Einar Olgeirsson.
Listi Alþýðubandalags-
ins er G-listinn
Kosning utankjörstaða er hafin. Állir stuðn-
ingsmenn Alþýðubandalagsins, sem ekki verða
heima á kjördegi, 31. maí, kjósi sem fyrst hjá
bæjarfógeta.
Látið skrifstofu Alþýðubandalagsins, Strand-
götu 6, vita um þá, sem kosningarétt hafa hér,
en dvelja annars staðar.
Sími skrifstofunnar er
2-17-
G-LISTINN
LISTI ALÞÝÐUBANDA-
LAGSINS.
4— KOSNINGABLAÐ ALÞÝÐUBANDALAGSINS