Alþýðublaðið - 15.01.1920, Page 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ ______________3_
Fundur
verður haldinn f Styrktarsjóði verkamanna í „Dagsbrún“ sunnudaginn
18. jan. 1930 kl. 7 e. m. í K. F. U. M. kjallaranum.
Árfðandi að mæta.
Stjórnin.
Frá sjónarmiði bannvina ætl-
ar Umdæmisstúkan nr, 1 í Rvík
að láta ræða bæjarstjórnarkosn-
ÍDgar, á fundi, sem hún hefir
boðað til og verður haldinn uppi
í U.-T.-húsinu í kvöld. Fundurinn
hefst kl. 8V2.
25 eigendur erlðafestnianda
hafa sent bæjarstjórn erindi þess
efnis að erfðafestuskilyrðum verði
hreytt þannig, að endurkaupsverð
hæjarins á löndum sé hækkað í
hlutfalli við aukinn ræktunar-
kostnað.
Hafnarncfndarfnnd átti að
halda 12. jan. til þess að ræða
una verkamannaskýli 0. fi. En þar
eð einn nefndarmaðurinn (Sv. Bj.)
er erlendis, og hvorugur hafnar-
nefndarmaðurinn utan bæjarstjórn-
ar, Carl Proppé eða Halldór Þor-
steinsson, komu á fundarstaðinn,
gat enginn fundur orðið fyrir
þenDan bæjarstjórnarfund.
Nýtt höfðingjasetur. Garðar
Gíslason stórkaupmaður hefir keypt
1080 ferm. lóð úr Laufástúni milli
gatna þeirra sem eiga að liggja
heggja vegna við Staðastað. Reisir
hann þar tvílyft steinsteypuhús
(íbúðarhús); grunnflötur hússins
verður 2161/* fermeter. Ennfrem-
úr reisir hann þar útihús (grunn-
flötur 25 fermetrar).
Sandur í angum Morgunbl.
í fyrradag segir Morgunblaðið að
naaður einn hafi haft 4 steinolíu-
tunnur á sieða, sem einn hestur
dró. Blaðið vítti þessa meðferð á
hestinum, eins og sjálfsagt var.
■En i gær segir sama blaðið, að 4
8teinolíutunnur séu hæfilegt æki,
eu vegna „sands“ sem sé á göt-
huum hafi það verið svo erfitt
hestinum í þetta sinn. Hver hefir
horið sand á göturnar, eða er
sandur í augum þess sem skrifaði
hlausuna? Skyldi sannleikurinn
SaUat ekki sá, að blaðið hafi ótt-
ast að styggja Steinolíufélagið með
að víta þetta? i.
Leiðrétting. í greininni „Moggi
Uiinkar0 í blaðinu í gær hefir
ulæðst inn sú leiða villa á síðara
flálki 2. línu 1. málsgreinar, að
oskiljanlegt verður samhengi; þar
at;endur hófleysið í stað háfleygið.
Máni.
Auglýsingar.
Auglýsingum í blaðið er fyrst
um sinn veitt móttaka hjá Quð-
geir Jónssyni bókbindara, Lauga-
vegi 17 (bakhús). Sími 286 og á
afgreiðslunni á Laugavegi 18 b.
Auglýsing.
Breytingar á lögum V. K. F.
„Framsókn" liggja frammi á af-
greiðslu AlþýðubL, féiagskonum
til athögunar fyrir næsta aðalfund.
Stjórnin.
Ouðm. Magnússon prófessor
hefir sótt um leyfi til þess að
byggja einlyft portbygt íbúðarhús
úr timbri á lóð sinni nr. 15 við
Suðurgötu; grunnflötur hússins er
116 fermetrar.
Einar JÞorkelsson skrifstofu-
stjóri Alþingia er nú orðinn nær
alheill heilsu aftur, eftir nær
tveggja mánaða þunga og hættu-
lega legu seinni hluta októbers,
nóvembermánuð allan og fyrri
hluta desember.
Aron Guðmnndsson, Laugav.
25, verkamaður sem vinnur í
Kveldúlfi, hrapaði niður stiga og
handleggsbrotnaði og fór úr liði
á olnboganum á sama handlegg.
Niðursoðin smásíid, útlend,
er etin í þúsundatali árlega hér
á íslandi. Á Akureyri og víðar á
Norðurlandi veiðist á hverju vori
feiknin öll af smásíld, sem er í
engu að baki þessari útlendu smá-
síld, hvorki hvað viðvíkur fitu eða
stærð eða gæðum öðrum. Þrátt
fyrir þessa mergð smásíldar, er
engin niðursuðuverksmiðja á Norð-
urlandi. En vonandi verður þess
ekki langt að bíða, að íslendingar
fari sjálfir að flytja út niðursoðna
síld. :
Xoli konnngur.
Eftir Upton Sinclair.
(Frh.).
Og krakkar Rafiertys, sem
voru orðnir góðkunningjar Halls,
tóku undir og sögðu: „Herra
Mmettii Þykir vfst Spaghetti góð-
ar*.
Þegar Hallur skyldi við hvað
þau áttu, greip hann löngun til
þess, að minna á það, að hann
hafði viljað búa hjá írlendingnum,
en verið vísað á bug; en hann
óttaðist að Rafferty gamla mundi
ekki falla það gaman sem bezt í
geð; hann lét þvf eins og hann
hefði alt af haidið að Rafiferty
væri ítali. Hann snéri sér alvar-
iegur á svip að Rafferty gamla
og bar nafn hans fram, með á-
herzlu á öðru atkvæði — „Signor
Rafferty*, og þetta skemti karlin-
um svo mjög, að hann í langan
tíma brosti í kampinn þegar hann
leit á Hali. Honum leist vel á
unga, káta manninn, og gleymdi.
að nokkru varkárni sinni, og
þegar krakkarnir voru komnir í
rúmið, talaði hann frjálslegar en
áður um æfi sína í kolanámunum.
Einu sinni hafði Rafferty gamli
verið á leiðinni til annars og
meira. Hann var orðinn vogar-
maður í Sankti Josefs-námunni,
en hafði sagt lausri stöðu sinni,
vegna þess, að honum fanst hann
ekki, vegna trúar sinnar, geta
gert það, sem honum var skipað
að gera. Félagið krafðist, að
hversu þungan kolavagn, sem
verkamaður sendi upp, skyldi
hann aldrei fara yfir víst hámark.
Og þegar Rafferty gamli sagði
lausri stöðu sinni, frekar en að
hlýða slíkpm skipunum, hafði
hann auðvitað örðið að hverfa á
burtu úr námunni, vegna þess,
að allir vissu auðvitað, hvers
vegna hann sagði henni lausri,
og meðan hann lét sjá sig í nám-
unni, var alveg víst, að óánægjan
hélst við lfði.