Mateno - 01.03.1936, Side 5

MATENO ilro. 1, II. iaro, Hiarto 1936 • - 5 -
I -o-o-o—o—o-o-o-o—o—o—o-o-o
L_I_N_G_V_Á_ J 8
Ge öl.Þ.Kristjánsson ö
- o - o - o o - o - o - c
Iíér fer á eftir þýding á I réfinu
í sidasta bladi, og er hún höfd eins
ordrett og unt er ir.ed sæmilegu móti
málsins vegna. Jafnframt er i.er
bróf á íslensku, ætlad til ad þyd-
ast á esperanto. Vid þýdinguna ættu
menn ad gæta hess vel, ad tinda sig
ekki of mjög vid ordaröd frumrits-
ins, heldur hugsa fyrst og fremst
um ad segja hugsunina á edlilegu
máli.
Þýding fyrstu æfingar.
Sidnev,14.águs t 1935-
Heidradi skodanatródir.
Lengi hefir mig langad
til ad eiga trófvin i þínu fjar-
læga landi, en ekki tekist. Fyrir
nokkrum dögum gaf einn af vinum
mínum mér utanáskrfft Juna. Þess
vegna skrifa eg þér nú med þeirri
tón, ad J)ú skrifist á vid mig, ad
minsta kosti med póstkortum. Hf þú
hefur ekki tíma sjálfur, tid eg þig
ad gera svo vel ad finna einhvern
skodanatródúr eda skodanasystur,
sem vill skrifast á vid mig.
Med fyrirfram þökkum er eg þinn
C. w.
Aths. V i er í raun réttri fleir-
töluord (þid,þér j , en er ad jafn-
adi notad í stadinn fyrir eintölu-
ordid c i (þú). Menn þérast med
ödrum ordum veniulega í esperanto,
eda réttara sagt, þar er enginn
munur á þúun eda þérun. Er þvi jafn-
an undir álitum komid, hvort þýda
eigi v__i med þér eda þú 1 ávarpi.
Önnur æfing.
Reykjavik,12.janúar 1936.
Kæri herra.
Sem. svar vid tréfi þínu
frá 14. ág. ^1935 vil eg segja þad,
ad mér er ánægia ad skrifast á
vid þig. Eg hefi því midur ekki
tima til ad skrifa löng tr'éf, en.
póstkort get eg sent þér endrum og
eins,- Myndin hinumegin á kortinu
sýnir laugar skamt frá Reykjavik,
höfudtorg landsins.
Med nýjárskvedju
' G. J.
Hovnaskitaj gemeloj.
- la gemeioj faras multan bonan
en la nokto? ^
- Ho jes, oorte! Ciu tiel krias,ke
mi ne povas aúdi la alian.
IIIIiÍIIi iliiilxlll.il
;; aiekdoto ;i
?! — ”* ...... ?!
!» i» V» • 4 .! V! ??
Plej bonaj anekdotoj estas
memtravivitaj. Jen ni metas antaú
viajn okulojn historieton efektive
spertitan de k-do Johano el Hord-
Francio.
En apuda urto de Lille, Nord-
írancio estis pastro, kies telefon-
aparato ne plu funkciis. Li petis
ripariston de la po's'toficejo. Tuj
oni sendis al li taúgan personon.
Sekvis tiu ci konversacio:
Riparisto: "Bonan tagon,sinjoro
pastroI"
Pastro: "Bonan tagon, sinjoro.
Jen iria telefonaparato malsanas.
Kio do estas?"
R.:’ki tuj vidos."(Prenas sraub-
tirilon kaj eklatoras)
Pastro rigardas kaj rimarkas la
verdan stfelon de FEP' kun ruga rando
sur jako de la riparisto.
P.:"ðú vi estas sportulo?"
R.:"Mi estas esp-isto... lator-
ista de' FEP. "
P.:"Esp-isto? Kio estas tio?"
R.:"Esp-ó estas internacia
lingvo."
P.:"Esp-o...esp-o?? Kial vi
lernis gin? "ðú ne la latinan ling-
von jam longe oni uzas?"
R.:"Sed'g‘i estas malfacilega,
speciale por laboristo. Esp-on mi
lernis dum 6 monatoj!"
P.:"Ne gustas. Mi konas junulojn
kiuj estas dekokjaraj. Tamen ili
scias la latinan."
R.h'Estas etle. Sed aífskultm,
kiam oni uzis la latinan oni ne
konis posojn sur la vestoj. Sekve
oni ne havas la vorton por "poso"
. en la latina lingvo. Latoristo ofte
uzas siajn posojn. Rigardu kiom
da posoj mi havas, jen unu, du,
tri, kvar, kvin..."
p •09 9 1
R.:"...alo, alo, cu vi tone
aúdas min, fraúlino? Jes, tone.
Lankonl Jen, sinjoro pastro, tele-
fono estas en ordo. Gis revido!"
(E1 "Sur posteno'þ)
(Samtalid liér ad' ofan er á mjog
léttu máli og gott fyrir tyrjendur
ad æfa sig i ad þýda þad.)
Iam en jugejo skazis dispudo inter
du advokatoj. Perdmte la kutiman
sinregadon, unu dxris al la alia:
nSinjoro,laÚ mia opinio vi est.os la
plej granda Azeno,lciun malbona sovtcr
devigis min alrígardi.'1
"Silenti'gu! 11 severe okkriis la
jugisto, ”ví>vs‘ajne forgesas, ke mi
estas en la cambro.