Ylfingablaðið - 01.05.1937, Qupperneq 2

2
YLFINGABLAÐIÐ
YLFINGABLAÐIÐ
Útgefandi: Ylfingasveit skátafélagsins „Ernir“.
Ritnefnd:
Geir Hallgrínisson, Stefán Hilmarsson og Lárus
Ágústsson.
Utanáskrift: Fjólugötu 1, Reykjavík.
einu hætti hann og sagði. »Nei ég get það
ekki, af því að mig langar svo til að læra, og
ég verð að vinna til þess að ég geti keypt bæk-
ur, sem ég þarf að nota.« »Þú skalt ekki vera
hræddur um það, að þú fáir ekki að Iæra«, sagði
hr. Hansen. »Því ég ætlast auðvitað til að þú
lærir með honum Jasmin syni mínum. Hann er
latur að læra, og hann hefur gott af því að
fá einhvern dreng sem kraftur er í. Hvað lang-
ar þig nú eiginlega að vera þegar þú ert orðin
stór?« »Blaðamaður,« var Tom ekki seinn að
svara. »Já einmitt, ef þú hefur góð áhrif á Jas-
min, þá skaltu fá ósk þína uppfyllta, en annars
er nógUr tími til að hugsa um það.« Tom fór
nú aftur að selja blöðin sín himinlifandi eins
og nærri má geta. Hansen hafði alveg gleymt
tveim krónunum sem hann hafði lofað Tom
fyrir töfina, og Tom líka. Tom var ekki seinn á
sér þegar hann var búinn að selja öll blöðin,
að fara til félaga sinna og tilkynna þeim fréttir-
nar. Ekki þótti þeim Tom beint trúanlegur
þegar hann sagði þeim fréttirnar, þó hann væri
ekki vanur að skrökva. En þegar að hann
sagði þeim að hann ætti að mæta hjá herra
Hansen klukkan fjögur daginn eftir, þá tók það
af öll tvímæli. Foringi strákana hét Harry, og
var kallaður Harry sterki, hélt kveðjuræðu við
þetta tækifæri, og að síðustu bað hann strákana
að hrópa ferfalt húrra fyrir Tom, og sagðist
vona að hann mundi ekki gleyma vinum sínum
hérna, þó að hann færi til fína fólksins. Tom
þakkaði ræðuna og kvað enga hættu vera á þvi,
þvi að þeir höfðu alltaf verið honum svo góðir
vinir sem unt hefði verið. Þannig lauk kveðju-
athöfninni sem strákarnir héldu Tom. Daginn
eftir, klukkan fjögur, var Tom uppi á skrifstofu
herra Hansen og beið eftir að það væri farið
af stað, og ekki var þess langt að bíða að lagt
væri af stað í ferðina. Það sem bar fyrir augu
Tom á leiðinni, fáið þið að vita næst.
Hvítasunnuútilegan.
Á laugardaginn fyrir hvítasunnu Iögðu Arnar-
skátar af stað í útilegu, og var ferðinni heitið
að Arnarskála. Nokkrum ylfingum sem ganga
upp í haust var gefinn kostur á að fara. Eins
og áður er sagt var lagt upp í ferðina á laug-
ardaginn klukkan átta. Á leiðinni skemmtu
menn sér með söng eins og vanalega. Þegar
uppeftir kom var strax byrjað, og söng einn
skátinn gamanvísur, annar sagði sögur og skrítl-
ur. Síðan var farið að sofa, en ekki var sofið
lengi, því að klukkan þrjú vaknaði allur skarinn,
að undanteknum foringjunum, og allir fóru að
skemmta sér að nýju, en við hávaðan vöknuðu
foringjarnir, sem sváfu niðri, og stöðvuðu
skemmtunina. Síðan var friður til morguns og
allir sváfu.
Um morguninn þegar menn vöknuðu, fóru allir
niður að vatni, sem skálinn stendur við, til þess
að þvo sér. Þvínæst fóru flestir í knattspyrnu,
en aðrir út á vatn á kæjak. Svo var nú farið að
borða, og urðu allir saddir. Litlu eftir mat var
háð hlaup, og á leiðinni sem maður hljóp,
voru menn með nokkuru millibili, sem spurðu
útúr því sem allir skátar eiga að kunna, og
var þetta nokkurskonar próf. Þegar þessu var
lokið var hafin gönguferð að Selvatni, sem er
ca. 2-3 km. frá skálanum. Þegar við héldum
heim á leið frá vatninu skall rigning á með roki
svo þegar loksins heim kom voru allir rennandi
blautir. Eftir að við höfðum borðað kvöldverð,
var haldin nokkurs konar skemmtun, og var
þar á dagskrá, leikrit, gamanvísur, söngur og
m. fl. Síðan fóru allir að sofa, og sváfu til
morguns. Eftir að við vorum búnir að þvo okkur
um morguninn, var verið inni vegna þess að
veður var ekki vel gott, þar var farið í ýmsa
nytsama leiki, þar til farið var að borða há-
degismat. Eftir matinn var farið að undirbúa
heimferðina. Lagt var af stað frá skálanum kl. 3
og haldið heimleiðis í bifreið. Þar með lauk
þessari hvítasunnuútilegu Arnarskáta 1937.
Með ylfingakveðju, einn þátttakandi.
Nœsta blað kemur út í september, og koma
út saman ágúst og september blaðið.