Viljinn - 01.09.1940, Side 2

2
; "ÞEIR ÓNÝTTU RÍS GUÐS ÞEIM TIL EáNDA"
Þannig fórust Frelsáránum orö um fariseana og lögvitring-
ana, sem höfðu látið þau tækifæri, er Guð hafði gefið þeim,
ónotuð. í þessum orðiam felst hin alvarlegasta aðvörun til
allra - einnig til vor. Svo gæti fari'ð, að vér ónýttum ráð
Guðs oss til handa.
"Hvert er ráð Guðs með mig?" spyr þú, og þú gerir vel í
að spyrja. Þessi spurning er nefnilega ein af þeim þýðing-
armestu spurningum, sem þú getur lagt fyrir sjálfan þig.
Því fyr sem við vökniam til meóvitundar 'um, að Guð hefur á-
kveðna ráðstöfun gagnvart okkur - persænulega — því betra
fyrir okkur sjálf.
"Ver erum smíð hans, skapaðir fyrir samfélagið við Krist
til góðra verka," segir postulinn (Ef.2,10) Vér erum smíð
hans skapaðir í ákveðnum tilgangi - til ákveðinna verka, og
þau verk eru góð. Er þetta ekki skiljanlegt? Hvaða smiður
vinnur verk sitt af handahófi? Eöa án þess að hafa ákveöinn
tilgang með smíð sinni? Væri þaö hugsanlegt, að Guð stæði
mönnunum að baki í þessum efhum?
Heyr hvað Ellen G. Uhite segir: "Eins og það er víst, að
Guð hefur búið oss staö í sínum himnesku bústöðum, eins víst
er það, að hann hefur ákveðinn stað á jörðunni, þar sem hann
vil að vér vinnum fyrir hann."
Guð hefur ávallt notað spámenn sína til að opinbera ráö-
stöfun sína mönnunum til handa. jóhannes skírari opinberað-
i fariseunum og lögvitringunum þá ráðstöfun Guðs, sem Jesús
segir, að þeir hafi ónýtt. Spádómar Ritningarinnar og andi
spádómsins í Aðventhreyfingunni, hafa greinilega opinberað
ráð Guðs Aðvent-æskunni til handa. Þegar sálmaskáldið mikla
sá lokaþáttinn í starfi Guðs á jörðunni, tók hann eftir því,
að "æskuliö Guós í helgu skrauti" var þar að verki (sálm.110)
Þegar það varð Ijóst brautryðjendurn Aðventboðskaparins, aö
þessi boðskapur átti að berast til alls heimsins, og þeim
lá við að örvilnast vegra híns gífurlega viðfangsefnis, er
fyrii þeim lá, benti Guð fyrir anda spádómsins á bcrnin og
hina utigu sem það verkfæri, er hann vildi nota til að bera
boðskapim út til endimarka heimsins: "Með slíkan her ungra
manna og kvenna réttilega þjálfaðan, hversu skjótt gætum
Y I L J I N N