Viljinn - 01.09.1940, Qupperneq 10

- 10 -
skjátlast í því, að þcir álíta sterkar og stjórnlausar ástríð-
ur vera styrkleika lundernisins. En hið sanna er, að sá, sem
stjórnast af ástríðum sínum, er breiskur maður. Hinn sanni
mikilleikur og göfgi mannsins fer eftir því, hve mikinn mátt
hann hefur til að undiroka tilfinningar sínar - en ekki eftir
msetti tilfinninga hans, þeirra, sem undiroka hann. Sterkasti
maðurinn er það, sem, þótt honurn sé misboðið, vinnur sigur á
ástríðum sín-um og fyrirgefur óvinum sínum.
Guð hefur gefið oss andlegan og siðferðislegan mátt, en
mjög er þó sérhver maður smiður síns eigin lundernis, og þessi
b'ygging fmrist með hvcrjUm deginum nœr sinni fullkoinnun. Orð
Guðs áminnir oss að gefa gáum að, hvernig við byggjum, svo
að byggingin verði grundvölluð á bjargi aldanna. 1 síntua
tíma mun það koma í ljós, hvernig við höfun byggt.. Nú er
tími fyrir oss til að styrkja þá krafta, sem Guð hefur gefið
oss, að þeir megi mynda lunderhi fyrirxiass til nytsemdar hér
og til æðra lífs síðar meir.
Trú á Krist, sem persónulegan Frelsara, mun gefa lundern-
inu festu og styrkleika. Þeir sem hafa einlæga trú á Krist,
eru algáðir og minnast þess áð augu Guðs hvíla á þeim, að dóm-
ari allra manna vegur hið siþferðislega gildi, að himneskar
verur halda vörð til. þess að 'sjá, hvers konar lunderni þeir
mynda.
Ein af' aðalorsökum þess , að svo aargir af hinurn ungu rata
í villu, er, að þeir' læra ðkki af hinum reyndu.- þeim, sem
hafa lifað lengur. Æskan má alls ekki við því að ypta öxlum
yfir þeim ráöum og leibbeiningum, sem foreldrar þeirra og
keninarar gefa þeim. Æskan'ætti að meta hverja leiðbeiningu
mikils, og viðurkenna þörf síha á þeirri leiðsögn,’sem Guð
einn er fær um að veita. Þegar Kristur býr í hjartanu fyrir
trú, verður andi hans að krafti, sem hreinsar og lífgar sál-
ina. Sannleikurinn í hjartanu getur ekki haft annað en leið-
réttandi áhrif á lífernið.
Námsfólk, sem er burtu frá heimilum sínum og okki lengur
undir áhrifum foreldra sinna, skyldi muna, að aufgu himna-
föðurins sjá það. Hann elskar hina ungu, hann þeklcir þarfir
'þeirra, skilur fréistingar þeirra. Hann sér í þeirn stóra
möguleika og er réiðubúinn að hjálpa þeim til að ná hinum
hæstu takraörkum, éf þeir vilja viðurkenna þörf sína og leita
hjálpar hans.
V i 1 j i n n