Bræðrabandið - 15.05.1927, Blaðsíða 2

IX.ar.
Brseöyabandiö ,maí 1927*
bls.26.
meö augum -trúarinnar viroum fyrir okkur hroinleikann og fegurðina,
frióinn og glediná á lífsins landi,og svo borum saman viö T?að',saur-
ugleikann,sjukleikann,sorgina cg dauðann.sem er alt í kringum oklnir
hjer nið*ri—'þá hljótum vió lxka aö veröa hrædd—hrædd viö syndina,
■þetta viíöalegásta mein allra meina. Og "þaö er einmitt 'þao sem viö
þ’urfum-meö ,aö : verða verulega- hrædd,þ?vi að þao sem maöur■ hræöist og
hefir viðbjóð:á,foroast maður.
Sitt af £ví sorglegastá’öem'maöui* s jér:ög heýrir í:dáglega líf-
inu,er "þegar lítiö barn,sem kannske varla getur talað.er buið að fa
svo ohreinar varir.aö þaö fljettár saman bæði blótsyröi og önnur
ljot orð;Vonandi eru ekki mÖrg slík börninnan okkar safnaóar,en
þaö er nóg af keim samt.
Str. White segir að sú móöir og faðir,sefn skilji hvao það er
að ala börnin izpp fyrir Guðsríki,muni vaka yfir hverju einasta ortíi
sinu.sv® aö þau þurfi ekki að heyra neitt.sem hryggir þau,begar
börnin fara að hafa^eftir tal heirra. Viö getum verið þess fullviss
aö fylgi faöir og móoir hessari reglu 0g geri alt sem þau^geta.svo
mun Guo sjálfur gera hitt Sem þau geta aldrei ao fullu gjört^og það
er aö vernda börnin.fyrir^utanaokomandi áhrifum,svo aö þau fai aldr-
ei óhreinar varir,"þessi dýra gjöf Brottins,börnin,sem hann krefst
reikningsskapar fyrir á hinum mikla degi.
Okkur þykir svo ljótt 0g ósæmilegt aö blóta eöa vichafa ©nnur
ruddaleg orð,að viö teljum þaö einkenni á þeim.sem heyra^heiminum
til — einkenni,sem vic á áugabragöi getum þekt manninn á hvar hann
stendur i kristilegum efnum. En hugsum við nóg un það,að þótt þetta
sje 1 jott, er ^annað s'em eir : enn^ljót’ara og miklu skáölegra. Vio vitum
aö eitt af tíu booorcunum hl jócar þannig: ,Tíui skalt ckki bera. ljág-
vitni gegn náunga þínum.,T í Hölga-kveri man jeg aö ýmislegt fleira
er heimfært undir þetta beoorð,heldur en þaö.sem ortíin sjálf bera
með' sjer,t.d. ilt umtal um náungann.
S’xmir segja sem svo. aö, þeþr viti ekki hvort þaö sjo meiri synd
að segja t.d. eitthvað Ijótt.um aðra heldur en ao hugsa þao- Við
hljotum rm samt að kemast' aö þeírri niourstöou.aö þao sjo mikill
munur^á þessu tvennu. Okkur dettur eitthvað misjafnt í hug um aðra
af þvi,aö oklcur finst viö veroa þess vör í fari þeirra;viö þessu
getum við tæplega gert.en þá kemur það til,aö hafa taumhald á tung-
unni. Það þarf alls ekki að .tala um aö^hafa taumhald á henni,nema
þegar vio hugsum^það ,s-em ætti að vera ósagt. íað sem maðurinn kann
að hugsa,sakar þó ekki nema hann sjálfan sje það eitthvao ljótt,og
enginn getur komist í klípu,.eða þurft aö bera kinnroóa fyrir það
frammi fyrir öðrum mönnum,sem hann lætur ósagt,. Oft.má satt kyrt
liggja>°g töluð orð verða aldrei aftur tekin,segir máltsikið •
Um mann nokkurn.sem var mjög lausmáll'og líka eins og sbo oft
vill fylgja meö,ekki sem sannorðastur,er það sagt að hann hafi
fengið augun opin fyrir þessu ósæmilega í fari sínu og iórast fram-
komu sinnar. iess er sjerstaklega gotic,að hann hafi fariö til.
manns eins,sem hann^hafi öórum fremur gert rangt til og beoic hann
fyrirgefningar. ” já,T, svaraoi maóurinn, ." jeg get svo hjartanlega
fyrirgefio þjer,en hvernig verour unt aö koma í veg fyrir þau
ahrif,sem oro þin eru búin að hafa?"