Bræðrabandið - 15.05.1927, Blaðsíða 3
IX. ar
Bræðrabanð io ,nnx 19?7 •
bls.27.
Sioan gekk hann burt,Kg kom aftur meo handfylli sina af fiöri
og kastaöi bví út um gluggann ut í veour og vind.
"Getur 'þú nú tínt þetta fitíur saman?" spuröi hann hinn manninn.
,rhei,þaö getur enginn," svaraði hann.
"Alveg eins er því farið meö áhrifin af orðum þinnm.þctt þau
sjeu fyrirgef in,T, svaraði sá,sem fyrir ór.iettinum haföi orðxð •
Benjamín Pranklín segir í heilræöum sínum: "Segöu ekki annað
en.það,sem getur veriö til gagns fyrir s.jálfan þig eoa aðra: forðastu
’óll 1 ;íe ttúðarleg gamanyrði . "
> / , #
I fljotu bragöi virdist þetta Sfei strong kenning,og jafnvel
ámögulegt aö segja ekkert annaö en það,sem mioar manni sjálfum.eða
öorum til gagns. En Pranklxn hefir sjáífsagt haft þau oro Bibliunnar
fyr-ir augum;.sem segja,að maðurinn veröi að standa roikningsskap af
sjerhverju onytguoroi sínu. Okkur getur kx legio vio að efast um að
þetta sjo meint bókstaflega,en þetta veröur skiljanlogra of vio
reynum aö gera okkur grein fyrir því.að^alt sem vití gerum og tölum
hefir sín áhrif þó lítil sjeu,og þessi áhrif hljóta ac stefna annaó-
hvort í áttina til hins góða eoa hins illa,]ar er enginn millivegur
til. f
Str. White segir.að það sjeu mjög fair.sem skilji hvilik
ahrif þaðjSem kallacir eru smámunir l'ífoins ,hafi á proskun lundern-
isins,og hun bætir við: "Ekkert af tví sem.viö gefum oKcur vicj,er í
rauninni smatt."
Hvað viökemur turigunni ,höfum við fullkomna fyrirmynd í hví
aö gæta hennar eins. 0g í öllu öðru.
Jesús gat verio haroorour. Hann vo,raði iserisveinana, viö súr-
deigi Paríseanna. Hann ávítaöi stranglega;en tilgangur lians var alt
af cá eini og sami - - aö..T?aö' yröi til hjalpar.^Yio getum veriö viss
um að hann hefir ekki talað um bresti og yfirsjónir annara til þess,
aö skemta sjer eoa öörum meö því;hann sem sagöi.að sá sera sjalfur
væri syndlaus skyldi kasta fyrstur steininum á hina bersyndugu konu.
I cröum Jesu hefir_hinn seki fundiö mislmnn,hinn sorgbitni huggun,
hinn varnarlausi vörn,hinn ístöðulausi^styrk. tar hefir hver og einn
getað fimdið .þao, sem hann.þurfti mest á aö halda. I-ví var þaö líka,
að la?risveinarnir,sem hann slóst í för með til Emaus,báou hann og
sggou: "Vertu hjá oss herra! r,og - -"brann ekki hjarta oklrar hega~ hann
taiaði viö oklcur". teir 'vissu ekki hver hann var,en þoir fundu 1 xiö
og kraftinn i orðum hans;hau voru græðslulyf fyrir heirra sjúku og
harmbrungnu hjörtu.
Meóan Jesiis gekk um kring hjer á jörðinni,var hann xxn önnum
kafinn vxð haö,aö tala lífsins orö til mannanna og hjálpa ]>eim á
annan hatt,eöa ha hð hann var einsamall'á afvilmum stöoum a bæn til
föðursins. Hann mundi okki hafa haft mikinn tíma til neins >ess,sem
onauösynlegt er, enda gotum vi^ sannfærst Tim hað af guðsp jöllunum,að
Jesus hefir ekki talað mörg onytjuoru. hegar hann stóu fyrir ráui
Gyoinga,harolega akærður og sá,ao orö hans mundu ekki geta neinu
gcóu^til vegar komið fyrir há;sem hann var sendur^til að frelsa,
ja,^a hngði hann. hað sama sjaum vití allan hann tíma,som hann hang-
ir a krossinum;hann illmælti okki hegar honum var illraælt og hótaoi
ekki hegar hann leið.