Bræðrabandið - 15.09.1927, Blaðsíða 5

LZ.ár.
bls.53•
Bræurabandió,seft.1927•
í staoinn fyrir ao gleoja sig í næryeru fo ursins hafoi hann
verio aö hugsa tun launin er iiann s ,j a 1 f u r aynni sger.
Oró lians syna ao tao er sakir ]?ess, er hann sjalfur ggsti aunniö, f
aö hann hafnaöi syndugu líferni. Eiri nú hessi hrcöir hans 'ao fa
eitthvaö hja föournura,heldur hnnn aö sinn hluti veroi minni-
Hann ö f u n d a^r bróöur sinn af teirri hoiori,som honun er
syndur,og lætur í Ijósi að hann heföi ekki í sporura fömirsins
tekið móti tessari landeyöu. Hann tm víöurkennir hann ekki sem
bróour ,en notar oröin: "þessi sonur >inn,T ,raeö fyrirlitningu.
Haöiriim reioist ekki,en talar mildum rómi: Barn,|ai ert alt
af hjá mjer og alt sora jog a er Vitt einnig. Hefir l'u ekki not-
ió hess öll tessi aism ár,sem bróöir Vinn var i burtu að vera
meö mjer?
Ho,nn haföi ekki
var fyrir bestu,og
sem jec ‘
vanrc
; aö gefa bornura sinun Vao.sern l-eim
sonurinn Vurfti ekki ac
■ jer til boða,tr9ystu ic,
taktu á móti V'ví.sem jeg læt Ijer i tie.
a stendur
'ant um letto, .Alt
ika mínurn og
Kinn sonurinn hafoi rjn tíma ekki hirt un Isærleika föours-
ins. En nú tegar hann var korainn var ekki ásta.a aó vera hrygg-
ur. fessi bróoir Vinn,sem var daueur,er lifnaour aftur,hann sera
var tapacur er fundinn-
Hepnaöist aö fá eldri bróóurinn til aö viourkennna vanVakk-
læti sitt? Vildi hann viourkenna broóur sinn.som hafci hrasao?
Iöraöist hann öfundarinnar og haröúöar hjartans? Kristur talar
ekki um 'þaOjV'vi ao atburoir beir,sem sagan getur um,voru þ á
aö gerast,og hun merist enn í dag svo lengi sen nokkur þykist
hafa e i£inv_er 1 e_ika.
Sldri^sonurinn táknar hina harjhjörtuou Gyoinga og fræði-
menn a dögum Hrists,og alla sem líta niour á tá,sem þeir sjer-
staklega •þykjast vita til aö^hafi syndgao. Hugsunin um aö ];eir
sjalfir sjeu eldci fallnir djupt,veicur eiginrjottlætingu hjá.
Gyoingar höfðu notiö forrjettinda. Þeir j-óttust vera synir
Guos.en hofðu þó Þjóns-hugsunarhátt. Þeir störfuöu ekki af
kcorleika heldur meö laun fyrir augum. í augum þeirra var Guo
strangur husbondi. Þeir sáu að Kristur veitti tollheimtumonn-
um og syndurum rilculega af náð sinni - veröleika þá.sern kenni-
merinirnir ætluöu að ávinna sjer með verkum síriun.- Og yfir
þessu urðu Þeir r e.i ð i r. Heimkoma hins tapaoa sonartsem
kafci glatt hjarta Föcursins,vakti ö f u n d þeirra. Eins og
faoirinn i dmraisögunni reyndi,að oannfæra eldri bróourinn um
ranglæti hans - svo gaf Drottinn Paríseunum tælcifæri til >ess
aö sja aö sjer. T,Alt,sera jeg á stendur þjer til booau, ekki
sem laun,heldur sem gjöf. Og eins og hinn tapaöi sonur,getur
þu o,oeins öðlnst þao,sem tákn kærleilca Eöðursins - óvercskuldaö.
; Eigingirnin keraur mörmum ekki aöeins til þess.að skoca Guö
i folsku. ljosj»en hun gerir.fólk einnig tilfinningarsljótt og