Bræðrabandið - 15.12.1927, Page 12

IX.ar.
Bræðra"bandiö, nov. - des. 1927'
•bls-. 7-2.
V o n n a .B r o./t .t I n
Biblian talar arri tvenns konar von,yon 'hinna ogruðlegu,.sem or
.hjegomleg,og von hinna truuóuysom; er "dyrðley". -Þetta tvent er
.gagns.tætt hvort 'öoru. Hin dýrðlega von gagntok hiarta-Daviðsyhins
mæta manris,sem hrasaði svo gífurh^ga,en sem tSk aminningu spa-
marinsins,f jekk fyrirgefningu. og náð til aö. lifa aftur eftir- vil ja
Guðy^. Þahrjig yar hann maourinn^eftir \hjnrtfi'DrottiiiS. Hanrj. l oldi^
ofsokn. mptstöoumanna sirjna.Því að•’lrann leitací styrks hja Gúoi i
h33n og eignaoist hina dvrölegu von or hann tileinkaði s.jer fyrir-
heitin tpa.. hirin. komandi' Freisara* !
,Viö lesum i o2.Salmi Davið
fra honum kem.ur von min.,T Um hotta skyldum við nug
Iðu stundum lifs vors.'^egar freistingarnar stoöja
a holinmæði
ara sem
nBið roleg eftir Guöi,sala pun,
sa a hinum'erf-
ao oss og;reyna
okkar og prófa hvort vi.o hÖfum samband -við Þanh Úrels-
gotur frelsao f r a 'synd. Hver or sá sem .ekki hefir
'reynt,hogar hann ætlaoi að
erfioleikum lifsins i oigiri; kröft-
um,og hann fann Þunga orfioleikanna yfirhuga sig,að hannn vantaoi
hina ýiykilegti hjálp. Hefði há okki .verið' gott að gscfcsxsEfe hafa at-
hugað. lif Dayios og geta huggað sig með l'essum orðum: ?TBio rolog
■°ftir Guoi sala min.Þvi fra honum kemur^hjálpin.n
S,je >að gott. og nauösynlegt ao fá hjálp í veraldlogum efnum,
hvorsu miklu fremur há eklri i andlogum. Við hurfum a-öeins að
treysta Dr^ttnl og tileinká okkur loforo .hans,- vona á mislrunn
hans. A hyi augnahliki, sen v-iö leggjum oklnir í G-uðs hönd cg^hiojum
hann aö hjalpa oss.hyrjar Drottinn ao hreyt'a erfioleikunum í
hlossun og gé:~
til vors hiraní
traust og örug
Kristur er^til he«o
lega vona a hann.
Það er eklri nog abeins að .lifa í voninni,við
ur okkur meira traust og storkari von.meiri kærleika
ska' Döðursi kauíuxg Slxk von er akkeri sálarinnar,-
inri fyrir fort-jaldic ,har sem
og nær
><3 n
alla leið
o hera' fram hlóð sitt
fyr:
r alla ha sem virki-
reroum no
a^fyrir hessa von.Starfa að talrmarki vonarinnar, TTvora ætið roiuu-
huinn til varnar fyrlr hver jum rnanni, er krefsá af oss ^reiknings-
skapar fyrir há von,sem í oss cr,on fó meo^hó.væro og ótta.
Með ’pað efst i huga aö Kristur lcemur hráologa að sækja sína.er
nauö.synlegt fyrir hvern .og einn að rannsaka sjálfo.n sig svo aö
hann geti vitað fyrir vist hvort hann hefir djörfung vonarinnar í
B.inni eigin sal. En hver getur vonaö njma.hann liafi hað á raeövit-
undinni aö hann gori eins og; Kristur hyöur sínum lærisvoinmm
prora. Þvi að eins getura xrio mætt honum moö
anna og Drottni drottnanna., er hann kemur í
a r f
10’
fögnuoi,konungi konung-
skyjum himins.(Op.1,7•)
J E S Ú Sx Þekkir hvorn einstakling svo vel að sama Væri hvor'
hann hefði daið aoeinns fyrir einri - eoa marga eins og Það or.
Þo.rf sjerhvers einstaklings snertir hjarta hnns.^Óp hans hoyrir
hanri. Hann korn til ]?ess að ícalla alla rnonn til sín. Hann 'sogir;
'■^Xxgiy ^mjer.TT Og yndi hans starfar i hjörtun ];eirra í Því sltyni
að fa pa til aö hlyða. Margir skorast undari Því ao koma.Jesús
voit hverjir Það cru. Hann Þekkir líka ]?á sem raeö ánægju talra á
motx hooinu - að vora undir verndarvæng hans. Hann segir: "MÍriír