Kirkjublaðið - 12.08.1946, Page 3

KIRKJUBLAÐIÐ
8
Tvœr nýjar kirkjur vígðar
Eru nú tvær kirkjur í Fáskrúhctr- '
bakka-og Kross-sóknum
Kirkjan tekur 55 til 60 manns
Miklahoitskirkja
Um 150 manns urðu að vera
fyrir utan kirkjuna meðan
vígslan fór fram.
Prófastur og allfr prestar á
Snæfellsnesi voru viðstaddir.,
Það var bjart á Ljósufjöllum
21. júlí. Tindurinn á Skyrtunnu
var dimmblár í fjarlægð bak við
Hafursfell. Það var fagurt að
líta upp til fjalla og út til hafs.
Þá var margt manna komið sam-
an að Miklaholti á Snæfellsnesi
til þess að taka þátt í vígslu
hinnar nýju Miklaholtskirkju,
enda var veður með ágætum.
Kirkjan var yfirfull af kirkju-
gesturn, og um 130 manns kom-
ust ekki inn og voru allt í kring
um kirkjuna, á meðan vígsla
hennar fór fram.
Árið 1936 var Miklaholtskirkja
flutt að Fáskrúðarbakka, þar
sem sá staður þótti hentugri til
kirkj ustaðar fyrir safnaðarfólk-
ið, þá lagðist Miklaholtskirkja
niður, en þar hafði staðið kirkja
í rúmar aiíú aldir.
Mörgum þótti eigi að síður
leiðinlegt og óviðeigandi, að ekki
væri kirkja á þessum stað, og
nokkrir, sem áttu hugljúfar
minningar tengdar við hinn
forna kirkjustað, en voru fluttir
þaðan burtu, liófust handa að
því, að reisa nýja kirkju á staðn-
um. Þeir sem einkum beittu sér
fyrir málinu voru m. a.: Frú
Þóra Halldórsdóttir, Alexander
Valentínusson verzlunarm., Ás-
geir Ásgeirsson frá Fróðá skrif-
stofustjóri, Eggert Kristjáns-
son stórkaupmaður, Kristján
Einarsson forstjóri, Óli Óla-
son kaupmaður, Sigurður Magn-
ússon fulltrúi. Úr héraðinu voru
það þeir bræður Magnús og Þor-
leifur Sigurðssynir. Ennfremur
studdi margt fólk úr Ólafsvík og
Stykkishólmi þessa kirkjusmíð
með ráðum og dáð. úr Stykkis-
hólmi var m.a. kirkjusmiðurinn
Kristján Gíslason.
Prófastur og allir prestar Snæ-
fellsnesprófastsdæmis voru við-
staddir er biskup vígði kirkjuna
21. júlí s. 1.
Athöfnin hófst á því, að séra
Sigurður M. Pétursson að Breiða-
bólstað flutti bæn í kórdyrum.
Vígsluvottar voru: Prófasturinn
séra Jósef Jónsson, séra Magnús
Guðmundsson, séra Sigurður Ó.
Lárusson, séra Þorgrímur Sig-
urðsson. Stólræðuna flutti sókn-
arpresturinn séra Þorsteinn L.
Jónsson. Séra Árni Þórarinsson
fyrrv. prófastur á Stóra Hrauni
var þar staddur og einnig bróð-
ir hans Ágúst úr Stykkishólmi.
Flutti séra Árni bæn að vígslu-
athöfn lokinni. Söngurinn í kirkj-
unni var frábærilega góður.
Er guðsþjónustan hafði farið
fram, voru nokkrar ræður flutt-
ar og töluðu séra Árni Þórarins-
son, séra Jósef Jónsson prófast-
ur, Magnús Sigurðsson, Alexand-
er Guðbjartsson og biskup.
í sætum og var byi'jað á smíði
hennar vorið 1944. Altaris- og
messuklæði kirkjunnar hefir frú
Unnur ólafsdóttir gert, og er
það verk frábærilega af höndum
leyst, eins og við mátti búast.
Er kirkjan hafði verið vígð,
settust kirkjugestir að - kaffi-
drykkju í stóru tjaldi, er hafði
verið reist á staðnum, og þar var
veitt af mikilli rausn.
Hefir hér verið unnið mjög
fagurt og fórnfúst starf, og eiga
þeir sem beittu sér fyrir endur-
byggingu kirkjunnar miklar
þakkir skyldar. Sýnir það í senn
ræktarsemi þeirra við staðinn og
vilja þeirra til þess að láta kirkj-
una og hennar boðskap ná sem
bezt til fólksins. Miklaholtskirkja
er fögur smíði og vönduð utan
sem iftnan. Mun hún hafa kostað
um 70 þús. krónur fullgerð.
f Miklaholti búa nú Valgeir
Elíasson og kona hans Guðlaug
Jónsdóttir.

Kapellan að Voðmúla -
'stöðum
Að Voðmúlastöðum í Landeyj-
um í Rangárvallaprófastsdæmi
hefir verið kirkjustaður í marg-
ar aldir, þar til nú um nokkurt
skeið, að þar hefir engin kirkja
staðið.
\
Margir undu því illa, að þar
skyldi ekki vera kirkja, og þess
vegna hófust ýmsir áhugamenn
og konur handa um fjársöfnun í
því skyni, að kirkja eða kapella
yrði aftur reist að Voðmúlastöð-
um. Voru það bæði innan og ut-
anhéraðsmenn, en helzti for-
göngu- og hvatamaður þessa
máls er Sigmundur Sveinsson,
fyrrv. umsjónarmaður í Miðbæj-
arskóla Reykjavíkur. Hefir hann
unnið að framkvæmd byggingar-
málsins af svo miklum áhuga, að
fátítt mun vera, og svo má og
segja um ýmsa aðra, sem hér
koma við sögu. Þeir sem næstir
búa kirkjustaðnum, hafa lagt til
hans mjög mikla vinnu og fé og
með þessum sameinuðu átökum
er nú kapellusmíðinni lokið og
var hún vígð 4. ág. s. 1. af bisk-
upi landsins að viðstöddum sókn-
arprestinum og svo miklum
mannfjölda að margir urðu að
standa úti við dyr og glugga
kirkjunnar meðan vígsluathöfn-
in fór fram.
Vígsluathöfnin fór þannig
fram, að biskup flutti vígslu-
ræðu og vígði kapelluna að.svo
búnu. Sóknarpresturinn séra Sig-
urður Haukdal að Bergþórshvoli
steig í stólinn og var vígslu-
vottur, ásamt leikmönnunum
Sigmundi Sveinssyni, Geirmundi
Valtýssyni og Pétri Guðmunds-
syni. Organisti kirkjunnar Björg
vin Filippusson lék á hljóðfæri
og annaðist sönginn við athöfn-
ina, og vakti söngurinn almenna
athygli fyrir fegurð sína. Kjart-
an heitinn Sigurjónsson, sem um
skeið starfaði á vegum kirkj-
unnar, hafði um tíma sagt kórn-
um til í tónmyndun og kirkju-
söng, áður en hann féll frá.
Allir, sem til athafnarinnar
komu, dáðust að fegurð kapell-
unnar og þeirri fórnfýsi, sem
birst hefir á meðan á byggingu
hennar hefir staðið. Hún mun
taka á annað hundrað manns og
hvíla litlar skuldir á henni. Mun
kapellan hafa kostað allt að 70
þúsundum króna.
Er hér um mikið afrek að
ræða og kapellan skýr vottur
þess, að sá sem treystir því, að
Guð sé í verki með honum, yfir-
stígur alla erfiðleika.
Húsameistari ríkisins teiknaði
kapelluna og kemur öllum, eins
og áður er sagt, saman um, að
hún sé einkar falleg. Aðalsmið-
irnir voru Jón Kristjánsson og
Geirmundur Valtýsson.
1 lok guðsþjónustunnar fliTttu
þeir biskup og Sigmundur
Sveinsson ávörp til safnaðarins.
Að vígsluathöfninni lokinni
gengu kirkjugestir út í. kirkju-
garðinn, sem er umhverfis kirkj-
una og voru lögð blóm á leiði
framliðinna, er þar hvíla og
mælti biskup þar nokkur minn-
ingarorð.

Trúboði verður sendiherra
USA í Kína
New York: — Hinn nýi sendi-
herra Bandaríkjanna í Kína, dr.
Leighton Stuart, útnefndur af
Truman forseta, hefir verið 41
ár í Kína sem trúboði þar. Hann
er vígður prestur, og hefir einn-
ig verið prófessor í guðfræði og
háskólarektor.
í sambandi við starf sitt í
Kína hefir hinn nýi sendiherra
látið svo um mælt:
Kínverska þjóðin er að vakna
til meðvitundar um, að til þess
að geta orðið lýðveldi á nú-
tíma mælikvarða og samræmst
hinni nýju skipan heimsins,
vantar hana siðferðislegan
styrkleika. Og hún sér, að
sannir kristnir menn hafa
slíkan styrkleika. Framtíð
Kína mun leiða í Ijós, að
kristin trú er sú eina, sem
mun verða lífi gædd. Um
tvennt er því að velja: Krist-
indóm eða trúleysi.
---—
Kirkjukór Reykjahlíðar var
stofnaður 2. júní 1946 með 20
meðlimum.
Organisti og söngstjóri er Sig-
fús Hallgrímsson, Vogum.
Stjórn:
Kristján Þórhallsson, formaður
Ungfrú Svava Sigurðardóttir
Ungfrú Ásdís Sigfúsdóttir, rit.
Illugi Jónsson, gjaldkeri
Frú Bára Sigfúsdóttir
Frú Guðfinna Stefánsdóttir
Kominn heim frá Svíþjóð
RNS ljósmynd.
Séra Ingólfur Ástmarsson.
Þann 8. júlí s. I. komu þau hjón-
in séra Ingólfur Ástmarsson og frú
Rósa Blöndal heim. frá SvíbjóS meö
strandferSaskipinu Esju.
Þau hjónin fóru erlendis í sept.
1945 og flugu þau þá til Uppsala
í Svíþjóð, þ ar sem séra Ingólfur
stundaði framhaldsnám í sálgæzlu,
prédikun og trúfrœoi.
TíSindamaSur blaSsins átti tal
viS séra Ingóif rétt eftir aS hann
kom til landsins, og spurSi hann
um dvöl þeirra hjóna í SvíþjóS.
„Ég lagSi aðallega stund á trú-
fræðink4 ‘, sagSi séra Ingólfur, „og
sótti í þeirri grein tíma til Hjálm-
ars Lindroth prófessors, sem er
mjög lærSur og rnerkur guðfræS-
ingur“.
„HvaS var það helzt í trúfræS-
inni, sem þú kynntir þér?“
„Það, sem Svíar kalla „Luther
Renesansen“. I SvíþjóS hafa þró-
azt merkar rannsóknir, þaS sem af
er þessari öld, á ritum Lúthers.
Þessar rannsóknir hafa sett sterk-
an svip á alla guSfræSi SvíþjóSar
og kirkjulíf“.
„HvaS getur þú sagt mér af
kirkjulífinu í Uppsala?“
„Hin veglega Uppsala-dómkirkja,
sem er ein veglegasta dómkirkja
á Norðurlöndum, setur mestan svip
á allt kirkjulegt starf í þeim frœga
háskólabæ. Er messaS þar kl. 11
f. h. á hverjum sunnudegi, og kirkj-
an þá venjulega fullsetin. Þá erit
viS messu þar á þriSja þús. manns,
en við sérstök tœkifœri eru yfir þrjú
þúsund. Á föstudagskvöldum er
mjög hátíSleg stund í kirkjunni,
og eru þá flutt fegurstu og fræg-
ustu verk úr andlegri tónlist. A
hverjum sunnudagsmorgni og á
miSvikudagskvöldum eru altaris-
göngur.
„I Uppsala eru einnig fleiri kirkj-
ur. Þar eru tvær aSrar þjóSkirkj-
ur og kirkjhr ýmsra sértrúar-
flokka“.
„Eru sértrúarflokkar öflugir í
Svíþjó3?“
„Já, þeir munu vera þaS. Þó eru
þeir lieldur aS dala, en sænska þjóS
kirkjan aS eflast“.
EIDEM — —
Séra Ingólfur fékk tækifæri til
þess aS hitta erkibiskup Svía, Erl-
ing Eidem á kirkjulegum þingum
og fundum presta í SvíþjóS. Einn-
ig lilustuSu þau hjónin oft á liann
flytja guSsþjónustur.
„Hvernig kom þér þessi yfirmaS-
ur sænsku kirkjunnar fyrir sjónir?“
„Mér fannst hann ‘ bera mikinn
persónuleika“, sagði sér Ingólfur,
„er hann hinn Ijúfasti maður í'per-
sónulegri viðkynningu. Hann er
áhrifamikill prédikari“.
Séra Ingólfur hitti fleiri biskupa
þar á meSal Gustav Aulen, er skrif-
aSi þá bók trúfræSinnar, sem er
lesin viS guSfræSideild háskólans
liér.
ÍSLENZKT NÁMSFÓLK 1
UPPSALA.
„Eru margir íslenzkir stúdentar
viS nám í Uppsala?“
„Þar er allmikill liópur íslenzkra
námsmanna. M. a. get ég nefnt Ár-
mann Snævarr, er starfar viS lög-
fræSirannsóknir, séra GuSmund'
GuSmundss., er var viS svipaS nám
og ég. Þóri Þórðarson viS nám í
semetiskum málum. Magnús GuS-
mundsson í sálfræSi. Geir Krist-
jánsson les slafnesk mál. Bjarni
Benediktsson les Norðurlanda bók-
menntir. Lárus Bjarnason og Ámi
Pétursson eru viS landbúnaðarnám.
Áxel Kristjánsson og FriSbjöm
Benjamínsson við framhaldsnám í
kennarafræSum.
BAR KVEÐJU FRÁ
ÍSLANDI.
Á kirkjufundi í höll einni rétt
fyrir utan Stockholm, vom séra Ing-
ólfur og séra Guðmundur GuS-
mundsson mættir fyrir hönd ís-
lenzku kirkjunnar. Þar vora mætt-
ir fulltrúar frá kirkjum allra Norð-
urlanda, og flutti séra Ingólfur þar
kveðju héðan að heiman. Einnig
sótti hann fund presta suður á
Skán, sem var eins konar undir-
búningsfundur að öðram fundi,
sem á að vera þar í ágústbyrjun.
Tilgangur þessa fundar er sá, að
ræða þau atriði, er ágreiningur er
um meðal kirkjufélaganna, í þeim
lilgangi aS efla samúð og skilning
milli þeirra. Sá sem stefnir til þessa
fundar, er Kyrkeherd Gunnar Ros-
endahl.
ÍSLAND Á MARGA VINI
ERLENDIS.
„Hvernig fannst þér vera hugs-
að í garð Islendinga?“ spurðum vér
að lokum.
„ísland á marga ágœta vini í Sví-
þjóð, og undraðist ég það mikið,
hve vel sumir Svíar gátu talað ís-
lenzku.
En stundum tók ég eftir því, að
ísland vildi gleymast t. d. í blaða-
fréttum og greinum, þar sem þess
hefði átt að vera getið, en þetta á
engan veginn aðeins við um Sví-
þjóð. En vinir Islands eru margir,
eins og ég sagði, sent jafnan era
reiðubúnir til að leggja landinu
okkar lið sitt, hvenær sem færi
gefst“.
Þau hjónin eru nú kómin heim
að Stað í Steingrímsfirði ásamt
syni þeirra Emi, er var með þeim
á ferðalaginu.
Ætlar að gefa Stalin
Biblíu
RNS fréttastofan:
ATLANTA: — Þegar forseti
baptista í Suður-ríkjunum, dr. L.
D. Newton, heimsækir Rússland
um þessar mundir, ætlar hann að
færa Stalin að gjöf Biblíu sér-
staklega prentaða fyrir þennan
f oring j a Ráðst j órnarrík janna.
Á að standa á henni: Til sam-
sveitunga. (Þeir eru báðir komn-
ir frá Georgíu).
Biblía þessi var prentuð hjá
ameríska biblíufélaginu og er
nafn Stalins á kápunni. Dr.
Newton hefir sagt frá því, að
hann ætli að strika undir með
rauðu bleki þá ritningarstaði,
sem eru sérstaklega þýðingar-
miklir.