Alþýðublaðið - 21.10.1925, Blaðsíða 3

3^
góknarréttarlns á mlðö'dum, og
h(n purkunarlausa Ijársöínun sé
i æct vlð aflátssöíu páta, sem
Lúther reis gegn, og noti eins
og þá olnlæga trúartllfinningu
hlns fáfróðari og tátæka almúga
til að láta hann leggja af mörk-
um stóríé í guðskistuna, til þess,
að samábyrgðarkhka klerkanna
geti Htað i svalii og bíiifi, sem
auðvitað fyrr eða síðar verður
tll þess að drepa niður alt heii-
brigt trúarlít. Or.
Frá DanmOrka.
(Tilk. írá sendiherra Dana)
Rvík, FB., 15. okt.
Itvinnubætar.
Nefnd sú, er sórrtaklega var
sklpuö vegna atvinnuleysisins,
heflr ráClagt aö efna til atvinnu-
bóta fyrir 41 millj kr., en þar af
eru 11 millj. þegar til á eldri
fjarlögum. Leggur nefndin til, að
8 millj kr. sðu veittar sem lán
til sveltar* og bæjar fólaga, en 3
millj. lagðar fram s#m ríklssjóðs-
styrkur. Botgbjerg fétagsmálaráö-
herra boöar lagafiumvarp, er
heimili íjármálaráðherranum aö
afla þessara 8 millj kr. meö rik-
isskuldabréfum, er endurgreiöist á
30 árum.
Mtirmæli Sig. Krlstófers.
Blðöin flytjá hlýlegar eftirmæla-
greinar um Sig. Kriatófer Póturs-
son rithöfund og lýsa Þungbærum
örlögum og merkilegu bókmenta-
iegu og vísindalegu æfistarfl hans.
B. P. S.
S. s. „Lyra“
fer héöan á fimtudaglnn, 22. þ. m., kl. 6 síödegis til
Bergen um Vestmannaeyjar og Tfaiershavn.
Flutningur afhendist nú faegar.
Farseðlar til útlanda sækist fyrir kl. 5 á mlðvikudag.
Nic. Bjarnason.
mi „Skaftfellingur“
faleður til Vikur og Vestmannaeyla
i dag, mlðvikudag 21. þ. m.
Flutnlngur atfaendlst nú faegar.
Nic. Bjarnason.
Dráttarvexti
veröa þeir aö greiöa, sem eigi hafa goldiö síðari hluta útsvársins 1925
hinn 1. nóvember næst komandi. Þetta tilkynnist öllum hlutaðeigendumi
i
Baejargjaldkerlnn.
Innheimtnskrifstofa FrejjogOtn 10.
Þat etu skuidir tcknar til innhelmtu, sddar fasteignir,
skrifaðir lögiræðilegir samningar, skuldabréf og stetnur;
mál eru flutt fyrlr uudlrrétti. Alt fljótt og vei af heudi
leyat. Ómaksiaun mikið lægri en annars itaðar gerist í
bænum. Komlð tll míni Það sparar pecinga.
Vlrðicgarfylat.
Pétuv Jakobsson,
heima kl. i—3 og 8^-9 afðd. — Sími 1492;
Edgsr Rice Burroughs!; Vlltl Tarzan.
að minsta kosti ekki varist þessu, 0g i raun og veru
skiftir litlu, hvað ég segi hóðan af. Er ekki »vo?“
„Hvað áttu við?“ spurði hún hvatlega.
Hann ypti öxlum og brosti þreytulega. „Eg kemst
ekki lifandi ur borg þessari,“ mælti hann. „Ég myndi
ekki nefna það, ef ég vissi ekki, að þér er það eins
kunnugt og- mór. Ég var sæmilega særður eftir ljónin,
og þessi náungi gérði þvi nær út af við mig. Það gæti
verið von, ef við værum meðal siðaðra manna, en hvers
getum við vænst af þessum dýrum?“
Berta Kircher vissi, að hann sagði satt; þó gat hún
ekki felt sig við að hugsa til dauða hans. Henni leizt
mæta vel á hann, og henni þótti fyrir þvi að elska
hann ekki. Hann var af góðum enskum ættum, 1 góðri
stöðu, ágætis-maður, ungur og laglegur. Hver stúlka
gat veriö vel sæmd af að eignast hanu, og Berta efaðist
ekki um ást hans á sér.
Hún andvarpaði, lagði höndina ósjálfrátt á enni hans
og hvislaði: „Sleptu ekki voninni! Reyndu að lifa mín
vegna, og þin vegna skal ég reyna að elska þig.“
Það var eins og nýju blóði væri veitt i æðar Bretans.
Svipur hans ljómaði, 0g hann stóð á fætur, riðandi þó.
Stúlkan studdi hann, er hann var staðinn á fætur.
Þau höfðu um stund gleymt umhverfinu. En er stúlk-
an leit i kringum sig, sá hún, að fangaverðirnir voru
búnir að ná sér aftur. Einn benti, að halda skyldí
áfram ferðinni.
Berta hálfsá eftir þvi, sem hún hafði lofað lautinantin-
um, en henni þótti bót i máli, að hún ætlaði bara að
reyna að elska hann. Hún taldi einnig likulaust, að þau
kæmust úr borginni, eftir að Tarzan var dauður, en
hún hafði sóð hann liggja dauðan við hellismunnann, er
hún var dregin burtu.
Þau höfðu varla minst á apamanninn, þvi að bæði
vissu, hvers virði hann hafði verið. Þau voru sammála