Víkurfréttir - 11.01.2023, Side 21

Guðrún Halldóra Kristín Kristvinsdóttir – minning
Guðrún Halldóra Kristín Krist-
vinsdóttir, eða Stína eins og hún
var kölluð, fæddist 22. nóvember
1943 á Kaldrananesi í Bjarnar-
firði í Strandasýslu.
Hún lést á Landspítalanum í
Fossvogi 10. desember 2022.
Foreldrar hennar voru hjónin
Kristvin Guðbrandsson, fæddur
21.á gúst 1894, dáinn 12. október
1976, og Ólafía Kristín Kjartans-
dóttir, fædd 5. janúar 1908, dáin
17. mars 1988.
Guðrún H. Kristín var í miðið í
þriggja systkina hópi.
Systir hennar er Ingibjörg
Sigrún, fædd 4. júlí 1942, hún á
tvö börn og tvo stjúpsyni.
Bróðir hennar er Guðbrandur
Kjartan, fæddur 3. desember 1946,
hann á tvö börn með konu sinni
Drífu Helgadóttur og tvær stjúp-
dætur.
Guðrún Halldóra Kristín ólst
upp á Kaldrananesi, hún sótti
barnaskóla við heimavistar-
skólann Klúku í Bjarnarfirði. Hún
var öll sín ungdómsár á Kaldr-
ananesi ef frá eru taldar vertíðar-
ferðir til Keflavíkur kringum
tvítugt auk þess sem hún
starfaði á Víkinni sem
var veitingastaður í
Keflavík.
Stórfjölskyldan
flutti árið 1970 til
Keflavíkur eftir að
foreldrar hennar
höfðu brugðið búi
og bjó Guðrún þar
til æviloka. Hún
starfaði þá við fisk-
vinnslustörf til fjölda
ára og eins sinnti hún
barnagæslu og var for-
stöðukona á gæsluvellinum
Heiðarbóli um árabil.
Einkadóttir hennar er Sigrún
Berglind Grétarsdóttir, fædd
3. febrúar 1969. Faðir hennar var
Grétar Árnason, fæddur 6. október
1946, dáinn 4. mars 2010. Eigin-
maður Sigrúnar er Páll Sigur-
björnsson, fæddur 21. apríl 1962.
Hann á þrjú börn frá fyrra hjóna-
bandi og fimm barnabörn.
Útför Guðrúnar H. Kristínar
fór fram frá Keflavíkurkirkju
28.desember 2022.
Lífið gefur og lífið tekur og því
miður eru skilin þunn á milli
lífs og dauða sem og gleði og
sorgar, frá því að vera að fara und-
irbúa það sem tilheyra átti komandi
hátíð ljóss og friðar þá breyttist allt
á augabragði.
Myrkrið helltist yfir og sorgin tók
sér bólstað í hjarta mínu og á þessari
stundu brjótast fram tilfinningar frá
sorg, reiði, tómleika til þakklætis og
ástar.
Ljósið í lífi mínu var skyndilega frá
mér tekið, því elsku besta mamma
og vinkona í senn er horfin úr lifanda
lífi og komin í sumarlandið þar sem
gengnir ættingjar bíða hennar með
útbreiddan arminn.
Nú er hún laus úr viðjum veik-
inda og þrauta og ég trúi því að
hún fylgist vel með öllum ástvinum
sínum jafnt og hún gerði allt sitt líf.
Síðustu tvö ár voru mömmu erfið
þar sem heilsu hennar fór að hraka
og hún þessi duglega, sjálfstæða
kona gat ekki gert það sem áður var
hægt og vildi ekki vera öðrum háð
og hafði frekar áhyggjur af sínum
nánustu og þeirra velferð.
Á lífsins leið var margt á hana lagt,
en sérstaklega þó frá miðju síðast-
liðnu sumri þar sem hvert áfallið
dundi yfir en þrjóska einkenndi
mömmu og að gefast upp var ekki
til í dæminu.
Hú n va r l í t i l l át o g
nægjusöm, vildi allt fyrir
alla gera og gjafmild,
einnig var hún barngóð
og nutu mörg þeirra
þessa mannkostar
hennar hvort þau
voru tengd henni
eður ei.
Hún var mörgum
hæfileikum gædd, má
þar nefna hannyrðir,
postulínsmálun sem og
bakstur og komu þeir sem
hana sóttu heim hér á árum
áður ekki þar að tómum kofanum
og eru „Stínu kleinur“ vinsælar og og
einstaklega góðar. Einnig hafði hún
mikinn metnað í að hafa garðinn
sinn fallegan og snyrtilegan og sinnti
honum vel.
Gaman þótti henni að fylgjast með
þegar landsleikir voru í sjónvarpinu
bæði í handknattleik sem og í fót-
bolta og þekkti hún nú flesta leik-
menn með nafni.
Ættfræði var henni hugleikin og
þótti henni hin mesta skemmtun
að glugga í ættarbókum og átti gott
með að rekja ættir langt aftur. Stál-
minnug var hún og fylgdist vel með
öllu því sem var í fréttum líðandi
stundar.
Mamma þú varst hreinskiptin
kona sem sagðir þínar skoðanir við
þitt samferðafólk í gegnum tíðina
sem og bentir mér á það sem betur
mætti fara en það er í móðurinnar
eðli að bera hag barns síns sér fyrir
brjósti þótt fram á fullorðinsár sé
komið.
Að vera hennar einkabarn gerði
samband okkar mjög náið. Eftir að
ég flutti frá æskuheimili mínu, kom
ég í heimsókn á næstum hverjum
einasta degi og þess á milli voru
óteljandi símtöl okkar á milli svo að
ýmsum þótti nóg um.
Að kvöldi 5. desember ræddum
við í síma að venju til að bjóða hvor
annarri góða nótt og kvöddumst
að venju með orðunum „heyrumst
á morgun“. Sú varð þó ekki raunin,
ég vakna upp morguninn eftir með
ónotalega tilfinningu um að ekki
væri allt með felldu og hringi og fæ
ekkert svar og í ofboði var farið að
athuga með þig. Því miður fékkst þú
svo mikla heilablæðingu að þú komst
aldrei til meðvitundar.
Tengslin á milli okkar mæðgna
má lýsa því best með því að hún var
með símann í hendinni eins og hún
hafi ætlað að hringja í mig á ögur-
stundu.
Þann 10. desember lést hún í
faðmi ástvina og þar sem ég hélt í
hönd hennar eins og hún gerði við
mig alla mína tíð.
Þú varst kjölfestan í lífi mínu og
gerðir mig að þeirri manneskju sem
ég er. Mín von er sú að ég verði þér
til sóma og góður vitnisburður um
það svo lengi sem ég á eftir ólifað.
Með ólýsanlegri sorg í hjarta
þakka ég þér elsku mamma fyrir allt
sem þú varst mér og verður mér um
ókomna tíð.
Minning þín er ljósið í lífi mínu.
Guð geymi þig.
Þín verður sárt saknað
og ég elska þig að eilífu.
Þín dóttir Sigrún.
Nú er lífsins leiðir skilja,
lokið þinni göngu á jörð.
Flyt ég þér af hljóðu hjarta,
hinstu kveðju og þakkargjörð.
Gegnum árin okkar björtu,
átti ég þig í gleði og þraut.
Umhyggju sem aldrei gleymist,
ávallt lést mér falla í skaut.
(Höf. ók.)
sem kallar jafnan á meiri ákefð í
stuttan tíma. Við slíka aukna ákefð
kemur meiri áreynsla á hjartað og
við mæðumst aðeins meira í stuttan
tíma. Þá getur fyrirkomulag svokall-
aðrar áfangaþjálfunar við göngu
verið æskilegt, einu sinni til tvisvar
sinnum í viku, sem getur fallist í því
að ganga hratt milli tveggja ljósa-
staura en minnka ákefðina og færa
sig yfir á eðlilegan gönguhraða
næstu fjóra. Þetta er svo endurtekið
þar til heildartíma – eða vegalengd
er náð.
Gangi þér vel!
Anna Sigríður Jóhannesdóttir,
verkefnastjóri Janusar
heilsueflingar í Reykjanesbæ.
Guðný Petrína,
verkefnastjóri Janusar
heilsueflingar í Grindavík.

Starfsstöð beggja starfa er á Keflavíkurflugvelli. Nánari upplýsingar um
helstu verkefni, hæfniskröfur, umsóknarfrest og umsóknarform má finna á
isavia.is undir Störf í boði.
Isavia gegnir því mikilvæga hlutverki að sjá um rekstur og uppbyggingu
á innviðum sem leggja grunn að flugsamgöngum Íslands, tengingum
við umheiminn og flugi á milli heimsálfa.
Keflavíkurflugvöllur er stóra gáttin inn í landið. Hann er einn af burðarásum
ferðaþjónustunnar og er lykilþáttur í að skapa lífsgæði og velsæld á Íslandi.
Til að standa undir þeirri ábyrgð þarf samheldinn hóp starfsfólks sem vinnur
saman og með öðrum á uppbyggilegan hátt.
Við leitum því að jákvæðum, öflugum og traustum aðilum í eftirfarandi
hlutverk:
• Bifvéla- eða vélvirki á vélaverkstæði
• Flugvallarstarfsmaður á Keflavíkurflugvelli
Saman náum við árangri
Isavia er vinnustaður þar sem við sýnum hvert öðru virðingu og erum
heiðarleg gagnvart sjálfum okkur og öðrum. Við gætum þess að viðhalda
gleðinni, erum hugrökk, uppbyggileg og tökum ábyrgð á eigin frammistöðu.
Fjölbreytt tækifæri
á þínum heimavelli
vÍkurFrÉttir á SuðurnESjuM // 21