Þjóðólfur - 01.11.1950, Blaðsíða 8

Þjóðólfur - 01.11.1950, Blaðsíða 8
Seint un kvöld er eg staddur fyrir utan samkonustað nskulíðs "bæjarins. Ég rangla inji og treð raér gegnum hinn gla'ða. hop. Hvernig fer fólk að því, að vera í góðu skapi, hegar eg er í þessu bövuðu 6stuðile. "Herna er laust horð", hrópar vinur minn, sem með mer er, um leið og hann truflar hugsanagang minn "Seztu niður’j öskrar hann, en ég er nú ekki á því, ég hef sem sagt komið auga á gamlan félaga, sem virðist eitthvað við skál. Her var ef til vill tækifæri til að létta sér upp. "Denni',1 kalla óg. Hann kemur. "ÞÚ átt víst ekki smá lögg?" Hann setur upp háfleygt drykkjumannsand- lit."Dropa segir þú?""Hann heílir smá lögg í glasið - "Ekta polskur spíri". Vinur minn,sem með mér er hellir hálfri "Spur" flösku í glasið, og Ig drekk í hotn. Við förum út og höldum heim. "Djöfull að hafa ekkert að drekka1,' segi ég hálf hátt við sjáifan mig. HÚ fæ ég skyndilega hugmynd, ég flýti mér heim, hleyp upp stigann og heint inn í stofu. já, þarna var hún blessuð whiskyflaskan hennar nömmu. Ég gríp flöskuna og fæ mér góðan sopa. Það kemur horð á flösk- una. 0 - jæja það er allt í lagi. Ég hæti það hara upp með vatni, svona nú er það klappað og klárt. Ég verð að hitta Gunna, vin minn, og slá í party. Það er enginn heima hjá Gunnari, svo það er alveg upplagt. Ég hitti Gunna og tvo aðra lcunningja mína. Þeir eru að leggja af stað í veiðiferð niður í hæt "Ætlar þú að kona með Laki" segir ein- hver við mig. Nei, ég hringi hara í Siggu. En Sigga er komin í rúmið og kemst ekki út. Sjaldan er ein háran stök, og nú koma strákarnir með veiðina og hún er ekki af lakara taginu, þrjár stór fallegar stelpur. Ljósið er slökt, aðeins týran frá radiogrammifón er höfð til lýsingar. hlls konar stunur og :hljóð herast utan úr myrkrinu. Það fer 1 sem oðast að renna upp fyrir mer,að eg eins konar fimmta hjól á vagni. Eg :stend upp og staulast fram að hurðinni og tauta í harm mér um leið. "Hvernig , er það, getið þið ekki spilttð annað en þessa sömu hölvaða plötu. Ég er komin út á tröppur. Ég stoppa dálitla stund, svo dreg ég annað augað í pung og lít í kringum mig. Þarna var hliðið, hara að ég hitti það. Jæja, ég reyni. Hver fjandinn var ekki margbölvuð steinvala að flækjast fyrir löppunum á mér. Ég ranka allt í einu við mér. Ég ligg endi- langur á götunni. Skyldi ég vera brot-.-. . innto JÚ eg hlýt að vera brotinn. Ég !get að minnstakosti ekki staðið upp. Þarna er grindverk, Guði sé lof fyrir það. Mér tekst að standa upp með hjálp grindverksins og staulast heim. Ég slangra niður stigann, Gott að hann liggur niður á við. "Láki"j þögnin er |rofin af grimmilegri rödd, komdu hing- ;að upp, ÞÚ ert svínfullur maður. HÚ jfer ég að skilja, hvað hefur koraið fyrir jwhiskyið mitt, Það er tómt vatnsguttl. ! Þegar ég var að fá mér kvöld drammið :og ekki var Sherryið hetra það var á jbragðið, eins og hálf súr herjasaft. jvlaður gsti haldið að þú værir alin upp Ihjá drykkjumannsfjölskildu. iíslenzka í III-A. iB.Þ.s Nefnið dsmi um sagnfyllingu Einars ÞÚ ert vitlaus .B.Þ.s já. jíslenzka í III-A. Bjarni er að kjafta. :B.Þ.s Bja.rni jBjarnis A eg að grema 'jB.Þ.s Nei, þegiðu jB.G.s Þao var betra. I

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/1790

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.