Súgandi - 01.01.2015, Blaðsíða 6

SÚGANDI 2015
6
fundið fyrir nærveru hans, sumir finna kalt vatn
renna milli skins og hörunds á meðan öðrum
finnst þetta bara notalegt. Greyið hesturinn sem
fékk þennan slæma dauðdaga fær að lifa með
okkur í húsinu og upplifa ýmislegt sem aðrir
hestar gera ALDREI. Það skiptir miklu máli að
gefa honum að éta. Það gerðist eitt sinn þegar
við settum upp Galdrakarlinn í OZ að við gleymdum
að gefa hestinum í nokkrar vikur, vorum að æfa
í íþróttahúsinu og hann bara gleymdist.
Við fórum að átta okkur á því þegar fleiri og
fleiri úr leikarahópnum voru að lenda í óhöppum
af ýmsu tagi á þessu tímabili. Mig minnir að um
18 manns af 30 manna hópi voru ýmist með
sýkingu á hné eða munni, brákaða ökla og bara
endalaus meiðsli. Við gleymdum hestinum! Við
fluttum steininn sem við settum matinn hans
alltaf á inn í íþróttahús og viti menn og konur!
Allt fór að ganga slysalaust fyrir. Þetta var farið
að likjast ónefndu Shakespeare verki sem ég
nefni ekki upphátt.
Mér hefur alltaf fundist aðdáunarvert að fylgjast
með æfingum áhugamannahóps. Fólkið vinnur
fullan vinnudag og mætir síðan á æfingar á
kvöldin til í slaginn. Fólk frá hinum og þessum
starfsstéttum hittist og fíflast og gleymir sér
saman í gleðinni. Svo kemur að frumsýningu,
spennan fer að kikka inn og stress í flestum.
Afrakstur mikilla æfinga er að fara að skila sér.
Fólk flykkist frá fjörðunum í kring til að sjá.
Á frumsýningu fæ ég tilfinningu sem er góð.
Ég verð að viðurkenna að þegar ég hef komið
að sýningum sem framkvæmdastjóri og nú sem
formaður fyllist ég stolti. Stolti af verkefninu,
þetta gátum við. Stolti af leikurunum sem gáfu
allt sitt í verkefnið. Stolt af menningarsjóðnum
sem við eigum og verðum að varðveita.
Kveðja, stoltur formaður Leikfélagsins Hallvarðs
Súganda
Kolbrún Elma Schmidt
Frumsýningarkvöld.
Kolbrún skutlar Hr.Kolbert í búningamátun.