S.M.S. blaðið - 08.12.1941, Side 2
2
S. M. S. BLAÐIÐ
leitni þess til að bæta kjör starfs-
manna bæjarins. Er þarna þungur
áfellisdómur upp kveðinn yfir
þessum félagsskap. Er hann kall-
aður pólitískt áróðurstæki, er sé
undir stjórn manna, er séu leik-
soppar í höndum pólitískrar klíku.
Mest hneykslast þó höf. á því, að
barnakennarar skuli vera í þess-
um félagsskap. En þar með sé
sérstökum stjórnmálaflokki tryggð
yfirráð í félaginu. Telur höf. auð-
sætt, að barnakennarar eigi ekkert
erindi í þann félagsskap, enda eigi
þeir sitt eigið stéttarfélag.
Nú er því svo varið, að barna-
kennarar eru meðlimir í starfs-
mannafélögum allra bæjanna, og
er þá ekki auðvelt að gera sér
þess grein, hversvegna barnakenn-
arar Siglufjarðarbæjar eígi að vera
undantekning, eða með öðrum
orðum réttlægri en stéttarbræður
þeirra í öðrum bæjum. Og hvað
því viðvikur, að kennarar séu með-
limir í Sambandi ísl. barnakenn-
ara, og megi því ekki vera í
starfsmannafélögum út um land, er
álíka gáfuleg ályktun og að halda
því fram t. d., að verkamenn í
Siglufirði mættu ekki bindast sam-
tökum hér á staðnum, af því að
til væri Alþýðusamband íslands.
En höf. leysir þó þessa kross-
gátu sína síðar í greininni: Barna-
kennararnir meg;a ekki vera í
Starfsmannafélaginu af þvi, að á
meðal þeirra eru þrír (af 9), sem
aðhyllast stjórnmálaskoðanir Fram-
sóknarflokksins. En að svo hafi til
æxlazt, að tveir af þessum þremur
kennurum hafi verið kosnir í stjórn
Starfsmannafélagsins, bendir til
þess, að þeir hafi verið álitnir að
öðru jöfnu starfhæfari en aðrir og
notið þar trausts. í Starfsmanna-
félaginu eru nálægt 30 meðlima
og þar af, að því er næst verður
komizt, 1/4 Framsóknarmenn, svo
það er næsta ólíklegt, að þeir hafi
getað ráðið úrslitum i stjórnar-
kosningunni, jafnvel þótt gert væri
nú ráð fyrir, að þeir hefðu allir
kosið hver annan og allir sjálfan
sig. En Starfsmannafélagið mun
líta svo á, að félagsskapur þeirra
eigi að vera, og sé, umfram allt
ópólitískur, því ef pólitískum irr-
ingum væri hleypt inn í félagið
væri um leið fyrir það girt, að fé-
lagið gæti unnið nokkurt gagn.
Hinsvegar mun Starfsmannafélagið
hafa litið svo á í öndverðu, að
það ætti fyrst og íremst að vera
samtök manna, er eiga sameigin-
legra hagsmuna að gæta gagnvart
einum og sama húsbónda og
vinnuveitanda — þ. e. bæjarfélag-
inu. Hinsvegar mun það aldrei
hafa flögrað í huga meðlima þessa
félagsskapar, að samtök þeirraættu
að verða þý og þræll sérstaks
stjórnmálaflokks. Enda er lítt hugs-
anlegt, að jafn mislit hjörð í póli-
tískum skilningi yrði ásátt um
slíka þjónkun.
Það verður þó eigi annað skilið
af greininni, en að eina ráðið til
þess að ná rétti sínum hjá bæjar-
valdinu um sanngjarnar kaupkröf-
ur eða kjarabætur, sé það að gang-
ast undir pólitískt jarðarmen þess
flokks, er nú telur sig alls ráðandi
í þessu bæjarfélagi.
Barnakennarar hafa hingað til
ekki verið taldir svo kröfuharðir
um kaupgjald, að þeir þurfi að
fyrirverða sig fyrir það, og Siglu-
fjarðarbær hefir sjálfsagt ekki
fyrir þeirra tilverknað þurftaðleita
á náðir Kreppulánastofnunarinnar.
Þeir hafa alltaf haft þessar sömu
166,66 kr. á mánuði frá bænum
yfir kennslumánuðina og annað
hafa þeir víst ekki þegið af þess-
um bæ, fyr en í fyrra, að þeim
var veitt 350 kr. staðaruppbót í
samræmi við það, sem aðrir bæir
höfðu gert um langt skeið. Kenn-
ararnir eru að vísu þakklátir fyrir
þessa hugulsemi, er þeim var þá
sýnd, og vænta þess, að framhald
verði á þeirri viðurkenningu, þó
með því skilcrði, að því fylgi hvorki
kröfur um sæmdarskerðing né
sannfæringarafsal. En hvorsveggja
væri krafizt, ef kúga ætti þá til að
játa pólitíska trú, er þeir hafa and-
styggð á.
Barnakennarar Siglufjarðar hafa
margir þjónað þessu bæjarfélagi'
lengur en flestir aðrir starfsmenn
þess, sumir yfir 20 ár, og er víst
óhætt að segja, að þeir hafi aldrei
lifað neinu lúxuslífi — að minnsta
kosti ekki fyrir tilverknað bæjar-
félagsins.
Manni hefði annars getað skil-
izt, að forsvarsmenn alþýðunnar,
þeir er að Mjölni standa, mundu
síðastir manna gerast árásarmenn
að láglaunuðum starsmönnum hins
opinbera, en það gera þeir með
því að heimta það, að barnakénn-
arar verði gerðir útlagar úr þeim
félagsskap, er einn getur tryggt
þeim sanngjarna kjarabót frá hálfu
bæjarins.
Kennari.
Er þetta það, sem koma skal.
í 24. tölublaði Mjölnis birtist
grein, að líkindum eftir Þ. Guð-
mundsson, fulltrúa Sósíalistafl.í fjár-
hagsnefnd bæjarins, um hið unga
og óreynda félag starfsmanna Siglu-
fjarðarbæjar.
Margur maðurinn myndi líta svo
á, að grein þessi ætti betur heima
annarsstaðar en í blaði þess flokks,
sem telur sig berjast fyrir bættum
kjörum launþega almennt.
Er grein þessi í höfuðdráttuntím
lævísleg árás á félagið, tilraun
gerð til þess að vekja óánægju
innan þess, og einnig að skapa
almenna andstöðu útávið. Þessi
ósköp telur greinarhöfundur að
þurfi í sölurnar að leggja, vegna
þeirrar ósvinnu, að félagið hefur
gert tillögur til bæjarstjórnar um
kjarabætur fyrir starfsmenn sína.
Það er gamla sagan, að þegar
ung og óreynd samtök launþega
hafa gert kröfur á hendur vinnu-
veitendum, að þeir hafa reynt
þann leik að koma á óánægju inn-
an samtakanna sjálfra, gert ein-
staka menn tortryggilega og aðra
óánægða með sitt hlutskipti. Hefir
verið tekið fyrir kverkar margra
samtaka á þennan hátt.
Grein sú, er umræðir, virðist
vera byggð upp af öllum þessum
gömlu eiginleikum, enda líkur tíl,
að greinarhöfundur, sem er vanur
úr baráttu verkalýðsfélaganna hafi
einhverntíma fengið að reyna
hvernig vopn þessi hafa verkað,
og því i andstöðuaðstöðu sinni
þótt þau sigurvænleg í baráttunni
við þetta unga félag.
Fyrir ári síðan gerðu starfsmennj
bæjarins smávægilegar kröfur ti
bæjarstjórnarinnar um kjarabætur,
án þess að þeir væru virtir svars,
heldur þau orð látin falla, að þeim
yrði svarað með fjárhagsáætlun
bæjarins. í sumar tók félagið aftur
þetta mál fyrir og var þá kosin
nefnd í það, sem skyldi gera til-