Iceland review - 2006, Blaðsíða 72

Iceland review - 2006, Blaðsíða 72
70 ICELAND REVIEW gymnasium, the route that 93 percent of students in the country go when they finish primary school. students generally finish their last year of primary school, also the last mandatory year of education in Iceland, when they are 16. gymnasium, much like an American high school, is four years. Though students can use credit they accrue here toward their degrees in gymnasium, the school is private. Tuition, which runs IsK 164,000, or about usD 2,500, for a semester including housing, food and most supplies, pays for the teachers’ salaries and for the school’s general maintenance. When sigrídur sigurdardóttir told her friends in selfoss, a small city outside Reykjavík, that she’d be coming this semester, most of her friends and family were supportive. But not everyone. “I got the attitude: You know how to iron shirts. Why don’t you want to learn something else?” sigrídur says. After she applied to art school in Reykjavík and didn’t get in, sigrídur, who’s 20, enrolled on the Internet. “I really like it,” she says. “How to iron a shirt, how to prepare food… I didn’t learn it that much when I grew up. People don’t teach their children it anymore. Everybody just uses microwave food. Pasta. Hot dogs. That’s not the future.” Thráinn, of course, has also encountered the reputation that the school “is only for country girls who want to be farmers.” He argues that the curriculum is less about teaching students how to sew a straight seam or bake a good cake, and more about the process of learning how to do it. The traditional Icelandic school system, he says, places too much importance on a few categories of learning. “nobody thinks about the student who needs something else,” he says. “I feel like I can do something for these people.” Coming here removes kids from the proverbial rat race. living on their own with rules to follow helps some kids focus. It worked for him, too, in a way. Thráinn never planned on being a principal-counselor-social-worker-teacher to teenagers living in the middle of Iceland’s first national forest. He left Iceland in 1993, and after living in norway, Egypt, spain and, most recently, Oaxaca, mexico, he didn’t think he would move back. But he stumbled into this job through his experience in restaurants, and teaching and running the school eclipsed his old life. “I discovered something about myself,” he says. “This is what I like to do.” now, his office is lined with old books, and a grandfather clock sounds periodically in “the castle,” where, in another era, the students would sit in the evenings with their embroidery and listen to the founding principal, sigrún Blöndal, read aloud for hours. “I had two or three restaurants in Reykjavík. I had a big nightclub. I was in the middle of the shit. But in the end, it was something I didn’t want from life. When I came here...,” he pauses, “What else do you need? When you have enough, you have enough.” THE nExT mORnIng, I am late for breakfast, again. I bump into the other cooking teacher, who will be leading class this morning, and ask if I can sit in on her class. “Today is a very traditional dish,” she tells me. “Do you know svid?” ane Korner teaChes stuDents hoW to Weave on olD-fashioneD looMs.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.