Iceland review - 2012, Blaðsíða 16

Iceland review - 2012, Blaðsíða 16
14 ICELAND REVIEW Located in 101 Reykjavík, Ragnar Kjartansson’s cozy studio reflects his exceedingly charming personality; an eclectic mix of old furniture, paintings and sketches, art books, instruments, paint and brushes, which such a versatile artist might need. A painter, sculptor and videographer, classical musician and vocalist, first and foremost he defines himself as a performance artist. And as if that weren’t enough, he is a founding member of the iconic rock band Trabant. Then there’s the cardboard cutout of Marilyn in a hot pink dress that hovers over him as he reminisces about growing up within the walls of the Reykjavík City Theatre, where his parents were prominent actors, directors and playwrights. “I grew up in the theater, this romantic, exciting world brimming with creativity. That’s in fact how it all began for me,” he says, lounging on a striped old couch and chewing on a slim, brown cigar, which he says is his latest obsession. “It’s like in Bergman’s film Fanny and Alexander where the father refers to it as a little world within the world. I can totally relate to that. It really sparked the fantasy within me, intertwining it with reality in the most fascinating way. Actors in 18th century costumes sitting backstage, chatting over coffee and pastry; total reality but yet everyone pretend- ing,” he smiles. Even if only in his thirties, Ragnar has established himself internationally by way of his fascinating performance pieces, often rooted in the theater, incorporating various media such as music and acting. “Of course, that, in its essence, is the- ater. But just by labeling it visual art, all the premises change and complete freedom ensues. Theater depends on tradition whereas art doesn’t. In fact, ever since Duchamp presented his urinal in 1917, art has been based on shattering tradition. So I chose to pursue art rather than the theater thinking it would be more exciting to take my background into a different context,” explains Ragnar, who graduated from the Iceland Academy of the Arts in 2001. “Oh and a certain lack of talent!” he exclaims. “An actor must have this undying confidence— and kickass talent.” Ragnar is probably best known for his participation on Iceland’s behalf at the 2009 Venice Biennale. Aged only 33, he became the youngest Icelander to have been chosen for the prestigious task. “I wouldn’t call that honor,” he mod- estly dismisses that observation. “At the end of the day, there’s no such thing. It’s all about the art.” Entitled The End, his contribution was a six-month performance piece featuring himself and a fellow artist who served as his model wearing only a Speedo. Every day for six months, Ragnar painted a new portrait of his subject and the combined result is the documentation of the performance. “The End was about creating the existence of the archetypical bohemian,” he With his captivating performance pieces, often rooted in his theatrical upbringing, visual artist Ragnar Kjartansson is making his mark on the international world of art. By Ásta andrésdóttir Portrait By PÁll stefÁnsson other Photos courtesy of ragnar Kjartansson / i8 gallery the PerFormer
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.