Iceland review - 2012, Blaðsíða 17

Iceland review - 2012, Blaðsíða 17
ICELAND REVIEW 15 explains. “When you’re young and dream of becoming an artist, you envision yourself doing nothing but drinking, smoking and painting. Then it turns out that the life of an artist is more about drinking coffee, sending emails and filling in Excel files. And during this process I came to realize that being a drunk and a bohemian is very hard work! Having a beer when you don’t feel like it is quite disgusting,” he says, cringing at the memory. “We had water floods and a rat infes- tation; it was cold and damp, and my model came down with pneumonia and a nasty cough. It was just like in Puccini’s La Bohéme!” As time passes, the paintings noticeably improve, he adds. “Also, the misery becomes more and more evident. Just as I intended.” Repetition and endurance, as seen at the Biennale, are a recurring element in Ragnar’s art. Recent examples include Song (2011), a three-week-long perfor- mance at Pittsburgh’s Carnegie Museum of Art, featuring his three young nieces performing a song, which the art- ist wrote based on a slightly misremembered phrase from Allen Ginsberg’s poem of the same name. Other works are The Man (2010), filmed outside Austin, Texas, featuring the recently deceased Pinetop Perkins, the legendary pianist who enjoyed seven decades of bluesman living; and The Schumann Machine (2008) featuring the artist himself per- forming Schumann’s Dichterliebe for seven consecutive days. “I use repetition like a frame in which different things can take place. It turns a performative act into a sculpture, but at the same time it is alive,” he says. “As a child I remember sit- ting in the darkened theater watching the same scenes being rehearsed over and over again. Also, having played a small part in my father’s play, which was shown 200 times, I became an expert in repetition. And it just stuck with me. As a child, I was an altar boy in the Catholic Church, a religion based on constant repetition. That is in fact the foundation of any religious practice. Through it, you reach a higher state of consciousness. I basically regard my performance art as humanistic religious practice,” he concludes, referring to the clearest example: Bliss (2011), a 12-hour repetition of the clos- ing scene of Mozart’s opera The Marriage of Figaro. “For this scene, Mozart composed this insanely beautiful aria in which everybody pretends to be filled with forgiveness and happiness. When you repeat that constantly you begin to think about those elements in a very abstract way, as human nature is such a complicated phenomenon. There’s such beauty to be found in man’s imperfection. This undertone, this strange tension, fascinates me. I hate it when people say that irony isn’t honest. Irony is the most powerful means of expression. That’s why I love Mozart. He applies it in this amazingly profound man- ner. Seeing his opera Don Giovanni for the first time I was so shocked. With his heavenly arias, the protagonist is blatantly lying to the ladies just to get them into bed!” ART bliss (2011) the end (2009) Scandinavian Pain (2006)
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.