Reykjanes - 01.11.1959, Síða 2

2
REYKJANES
Nóvember 1959
REYKJANES
Útgefandi: FulltrúarcS) Sjálfstœ'Sisfélaganria í Keflavík.
Ritstjóri og ábyrgóar~naóur: Helgi S. Jónsson.
Ritnefnd: Jóhann Pétursson forstjóri, Sigurður Eyjólfsson bæjargjaldkeri
og Einar Ölafsson fulltrúi.
Símar: 395 — 299 — 490 — 115. — Afgreiðsla: Sjálfstæðishúsið.
PrentsmiSjan Leiftur.
4-----------------------------:------------------------------------<S>
BENZIN A
BÍLINN
Aðalstöðin er alltaf að anka
þjónustu sína við viðskipta-
vinina.
Aðalstöðin hefur mikla ben-
sínsölu, ekki einungis til sinna
eigin bíla, heldur einnig til fjöl-
margra annarra. Til þess að
auka þægindi viðskiptavinanna
hefur Aðalstöðin tvær stúlkur
í þjónustu sinni til að láta ben-
sínið á bílana og taka á móti
greiðslu, svo að sá, sem kaupir,
þarf ekki að fara úr bílnum,
og kann mörgum að koma það
vel. Slík þjónusta er algeng á
bensínstöðum erlendis, þar er
einnig þurrkað af gluggum,
mæld smurolía og loft í hjólum
og athugað vatn á kælinum —
þetta er talin mjög eftirsóknar-
verð þjónusta þar, því ekki eru
allir ökumenn og -konur of
fróðir um þessa einföldu og
nauðsynlegu hluti.
Vel getur svo farið, að Aðal-
stöðin taki einnig upp slíka
þjónustu, þegar fram líða
stundir, þó byrjað sé á bensín-
inu. Þessi nýbreytni hefur gef-
izt vel — stúlkurnar eru liprar
og fljótar og alltaf til taks. Þær
sem annast þetta starf eru
Birna Guðmundsdóttir og Elsa
Kjartansdóttir. — Bensínsalan
Birna rennir á bílinn.
opnar kl. 8 á morgnana og er
opin til 11 á kvöldin.
Aðalstöðin rekur einnig mjög
fullkomna smurstöð og sölu á
öllum smurolíum og feiti, sem
til bíla er notað. Einnig hefur
stöðin rafgeyma og allt, sem til
þeirra þarf. Frostlögurinn er
látinn á í réttum styrkleika. I
sambandi við reksturinn er
einnig dekkjaviðgerð, sú eina
hér suður frá og hefur verk-
stæðið góðar vélar og efni til
viðgerðanna og telja þeir sem
til þekkja að viðgerðir hér séu
fullkomlega samkeppnisfærar
við það bezta annars staðar,
auk þægindanna að hafa við-
gerðaverkstæði hér á staðnum.
Aðalstöðin virðist hafa sett
sér að marki að hafa stöðugt
aukna þjónustu og betri þjón-
ustu, fyrir sitt viðskiptafólk.
Að loknum
Fyrir kosningar var spurt og
spáð. Allir áttu það sameigin-
legt að vera nokkuð bjartsýnir
og skal það sízt lasta, enda þótt
öll bjartsýni í þeim efnum sé
ekki jafn meinlaus þjóðarheild-
inni, en skaðlaus á meðan hún
er aðeins óskhyggja ákveðinna
flokka.
Dómur kosninganna er ekki
leyndarmál lengur, þótt árang-
urinn — stjórnarforustan — sé
enn sem komið er ekki lýðum
ljós.
Kosningabaráttan á Suður-
nesjum var á yfirborðinu ósköp
meinlaus og fyrirferðarlítil,
hver pokaðist í sínu horni, tal
aði við sitt fólk og flutti þar
málstað síns flokks. Þessi að-
ferð kann að vera rétt, því að
stjórnmál eru ekki nein gaman-
mál, heldur alvara. Rifrildi get-
ur verið skemmtilegt, enda not-
að í málfundafélögum og öðr-
um skemmtiklúbbum til dægra-
styttingar, en þjóðmál eru ann-
ars eðlis og yfir slíkan barna-
skap hafin.
Talning atkvæðanna setti
strikið undir kosningabarátt-
una. Þar þótti ýmsum betur en
öðrum miður — en ýmsar stað-
reyndir, sem áður voru ágizk-
an, komu þá í ljós.
Sjálfstæðisflokkurinn tapaði
atkvæðum í Reykjaneskjör-
dæmi, miðað við sumarkosn-
ingarnar í júní 1959 — nam
tapið 475 atkvæðum. Þetta er
að vísu mikið tap, þótt af miklu
sé að taka. Frá því árið 1946
hefur Sjálfstæðisflokkurinn
verið í stöðugum vexti í Reykja-
neskjördæmi, þar til nú. Hin
stöðuga aukning síðustu 13 ára
er þannig:
1946 .... 2237 atkvæði,
1949 .... 2862 —
1953 .... 3203 —
1956 .... 4232 —
1959 .... 4818 —
Við síðustu kosningar, 26. okt.
s. 1., hlaut Sjálfstæðisflokkur-
inn 4338 atkvæði.
Sjálfstæðisflokkurinn háði
kosningabaráttu sína á heiðar-
legum og drengilegum grund-
velli, notaði hvorki mútur eða
gylliboð neins konar, vegna
þess að betra er að missa fylgi
en að fá það á þann hátt, því
að fólk, sem lætur skoðun sína
kosningum
og atkvæði falt, er betur komið
alls staðar annars staðar en í
Sjálfstæðisflokknum.
Sjálfstæðisflokkurinn hafði
meira mannval á lista sínum en
allir hinir samanlagt — hann
hafði menn, sem eiga eftir að
vinna Suðurnesjum og þjóðinni
vel, og er það okkar, jafnt kjós-
enda þeirra sem hinna, að
halda þar vel á málum.
Það er ásækin spurning,
hvers vegna Sjálfstæðisflokk-
urinn tapaði þessum atkvæðum
og eru þar um margar skoðanir
—- má vera fleiri en hin töpuðu
atkvæði. Sjálfstæðisflokkurinn
hirti Alþýðuflokkinn upp af
götu sinni og gaf honum föt og
fæði — dubbaði hann upp úr
ræfildóm í stjórnaraðstöðu —
þá hélt kvígan að kýr væri
orðin. Þegar Alþýðuflokkurinn
var orðinn svona fínn flokkur,
taldi hann vænlegt að varpa
frá sér gömlum baráttumálum
og falbjóða sig til íhalds-
mennsku og sósíalisma á víxl.
Síðan hinir gömlu baráttumenn
yfirgáfu Alþýðuflokkinn, hefur
hann ekki haft öðru liði á að
skipa en beiningalýð, sem etið
hefur mjöl sitt úr hendi Fram-
sóknarflokksins og Sjálfstæðis-
flokksins á víxl. Það var mis-
ráðið af Sjálfstæðisflokknum á
sínum tíma að halda, að þar
sem Alþýðuflokkurinn var,
væru stjórnmálamenn á ferð
—- manndómskvittuninni var
óspart veifað og fyrir það tap-
aði Sjálfstæðisflokkurinn
nokkrum atkvæðum — að
sinni.
Framsóknarflokkurinn
ástundaði iðju sína að vanda.
Það eru engin skynsamleg rök
fyrir því, að Framsóknarflokk-
urinn eigi að vinna á í Reykja-
neskjördæmi, þar skulu annar-
legri öfl til. Jón Skaftason,
frambjóðandi Framsóknar, er
að sögn ekki enn þá persónu-
lega fjáður maður, þótt hann
fáist við fasteignasölu, og því
ekki fær um að greiða miklar
upphæðir fyrir þingmannstitil.
Einhvern veginn æxlaðist það
svo til, að þeir, sem í þröng
voru, fengu sinn hlut réttan og
kvittuðu eins og Eskimóar gera
með því að setja kross á seðil-
inn. Hvort sá almannarómur,
sem svo mælir, er réttur, verð-
ur hvorki staðfest né hafnað
hér, heldur eftirlátið til um-
hugsunar þeim, sem hlut eiga
að máli.
Fylgisaukning Framsóknar-
flokksins á Suðurnesjum er
ekki skiljanleg eftir venjulegum
leiðum. — Þjóðmálastefnu á
Framsóknarflokkurinn enga —
uppgjöf hans í efnahagsmálun-
um var alger. — Fyrirtæki
hans öll á Keflavíkurflugvelli
eru nú undir rannsókn fyrir
svindl og svik, og barátta Fram-
sóknarflokksins gegn almenn-
um lýðréttindum var ekki þess-
leg að auka honum fylgi hugs-
andi manna — þess vegna
stendur á bak við aukið kjör-
fylgi Framsóknar það, sem vel-
sæmi leyfir ekki að nefna.
Kommúnistarnir — Alþýðu-
bandalagið — tapaði furðu
litlu. Það er með þann flokk
eins og Aðventistanna — þeir
spá heimsendi á hverju ári, en
aldrei verður úr því —• enginn
gengur af trúnni fyrir það.
Sama virðist vera, hvort sjúkir
eða heilir eru í forustu — trú-
in brúar djúpið. Ef Vilborgu
Auðunsdóttur verður að því,
sem mælt er að hún óski, þá
verður Alþingi ekki öfundsvert.
Að ræða stjórnmálaviðhorf eða
lausn vandamála við kommún-
ista er eins og að tala við gamla
grammófónplötu —■ sama
gamla lagið — aðeins mismun-
andi mikið arg og garg.
Það er einföld og augljós
staðreynd, að Sjálfstæðisflokk-
urinn tapaði nokkrum atkvæð-
um við síðustu kosningar —
en þrátt fyrir það vann Sjálf-
stæðisflokkurinn þrjá þing-
menn í kjördæminu.
Sjálfstæðismenn á Suður-
nesjum þurfa engu að kvíða.
Lausn vandamála þjóðarinnar
er einnig lausn vandamálanna
hér.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
oft tapað fylgi fyrir að binda
sig ekki að málum einnar stétt-
ar eða helga sig þröngum sjón-
armiðum, en slíkt tap verður
ekki varanlegt.
Að loknum kosningum geta
Sjálfstæðismenn horft björtum
augum til framtíðarinnar, — í
fullu trausti þess, að Sjálfstæð-
isflokkurinn lætur ekki glepj-
ast af innantómum slagorðum
og augnabliks hag — heldur
vinnur markvisst og öruggt að
því að leysa vandamálin á
þann hátt einan, sem framtíðar
heill þjóðarinnar krefst.