Árnesingur - 01.06.1943, Blaðsíða 3

ARNESINGUR
3
*
Saiiit iiinainiál Arnesiiig[a
Kaupfélag Árnesinga hefur ákveðið að
gefa út dálítið blað um samvinnumál, fyrir
..elagsmenn sína og aðra, sem vilja fylgjast
með félagsmálum í sýslunni. Mér hefur
verið boðið að rita ofurlítinn greinarkafla
í þetta nýja samvinnublað. Mér er mikil
ánægja að verða við þessum tilmælum. Ég
hef haft aðstöðu til að fylgjast með þró-
un samvinnumálanna á Suðurlandi síðasta
aldarfjórðunginn, og mér er óblandin
ánægja að mega, þótt í litlu sé, styðja að
hverskonar viðleitni í þessum efnum í víð-
lendustu sveitabyggð landsins.
Þegar ég var að alast upp í Suður-Þing-
eyjars.,-kynntist ég fyrsta samvinnublaði
sem gefið var út hér á landi. Það hét Ófeig-
ur, eftir hinum merkilega þingeyska jafn-
réttismanni, Ófeigi í Skörðum, sem sagt er
frá í Ljósvetningasögu. Ófeigur sá lagði
hnefa sinn á borðið framan við Guðmund
ríka á Möðruvöllum og lét hann vita að
yfirgangi hans yrði svarað með karlmann-
legri hörku og ekki hætt fyrr en jafnrétti
var fengið.
Benedikt Jónsson var ritstjóri Ófeigs um
svo langt tímabil, að það mátti kallast
mannsaldur. Þingeyingar áttu ekki að-
Félagið er orðið það stórt og félagsmenn
það margir, að mjög er æskilegt að geta
náð til þeirra með fréttir frá félaginu,
öðru hvoru. Fundir í félagsdeildum og að-
alfundur félagsins nær ekki til allra, enda
ekki hægt að ræða öll mál, sem vinningur
væri að, þó að félagsmenn fylgdust með á
stuttum fundum. — Félagsrit, sem kæmi
út, þegar þurfa þætti, ætti að geta bætt
úr þessu. — Þá er einnig gott í slíku riti
að geta mætt áróðurs- og slúðursögum um
félagið og starfsemi þess. —
Allt frá stofnun félagsins hefur það eng-
an veginn, frekar en önnur samvinnufélög,
farið varhluta af svoleiðis góðgæti. Árásir
gang að prentsmiðju, og þá var vélritun
og fjölritun ekki kunn. Ófeigur var þess
vegna handskrifað blað. Svo vel vildi til, að
ritstjórinn var ekki aðeins prýðilega ritfær
heldur var hann auk þess bezti og hrað-
virkasti skrifari, sem þá var til á landinu.
Og mikils þurfti með, því að hann varð að
skrifa Ófeig í jafnmörgum eintökum og
deildir voru í Kaupfélagi Þingeyinga. Síð-
an gekk hinn skrifaði Ófeigur bæ frá bæ
til allra félagsmanna í sömu deild. Auk
Benedikts Jónssonar rituðu allir helztu
áhugamenn kaupfélagsins í Ófeig, t. d.
Gautlandabræður, Jón í Múla, Sigurður í
Yztafelli, Jóhannes og Indriði á Fjalli, Sig-
urjón Friðjónsson o. fl. í þessu litla blaði,
sem kom út nokkrum sinnum á ári,var alls-
konar fróðleikur um samvinnumál, bæði
frá útlöndum og innanlands. Það var m. a.
mikið gert að því að sanna þýðingu sam-
takanna með verðsamanburði á útlendri
og innlendri vöru. Þingeyingar gefa nú út
vélritað félagsblað vegna kaupfélags-
manna, sem er í nýjum stíl áframhald af
gamla Ófeigi. Skömmu fyrir aldamótin
réðust helztu leiðtogar kaupfélaganna, sem
áttu sæti á Alþingi, í það stórræði að gefa
á félagið geta verið sprottnar af ýmsum
ástæðum, oftast þó af hagsmunalegum,
frá keppinautum, eða trúarlegum. Nú fyrir
skemmstu hefur heill stjórnmálaflokkur-
sagt samvinnufélögunum stríð á hendur.
— Kommar hafa sérstaklega lýst vanþókn-
un sinni á stórum félögum og hygg ég, að
okkur verði ekki gleymt þar. — En félag
okkar er nú orðið það traust, að smávegis
andblástur mun ekki granda því. — En við
skulum samt myna það, að félagsþroskinn
og samhugurinn er það, sem allt byggist
á, og vildi ég óska þess að rit þetta mætti
stuðla að hvoru tveggja.
Egill Gr. Thorarensen.