Voröld - 01.03.1949, Blaðsíða 2

V____0__R_____Ö____L___D
Els. 2.________ ____VAJfCOtTVSRt B7~C7~
ÍI í* »» u t» H .1 íí h ík »; n u (i ii ii ii it ii tl íi íi tt ,i «i ,, ,, ii ,i íí (i tt ít if {>
V 0 R Ö L D
Kemur út einusinni í mánuði.
Kjölrituð og gefin út að-
5790. Sherlorooke sSt. Vancouver, B.C.
Kostar einn dollar um árið.
Borgist fyrirfram.
Ritstjóri-
ARIIAHN BJÖRKSSOK. 2075.E.43rd sAve„
Sími ER-6407. Vancouvers B, C„
Ráðsmaður-
C. H. ÍSEJÖRÐ.
5790„Sherbrooke5St. Vancouvers B.C.
Ráðsmanni blaðsins skal senda árs-
gjald Voraldar. Verður kvittað fyrir
það um hæl og kaupanda blaðsins sent
blaðið mánaðarlega.
Útgáfunefnd og Kostnaðarmenn blaðs-
ins eru þessir-
STEEÁK EYMUKDSSOKjlllO.W.Pender 9 St.
Sími PA-3697. Vancouver9 B.C.
ÍKMAíTU BJÖRNSSOK. C. H. ÍSPJÖRB.
tt ;; ti s* r. ;; u u u u ;; i» ;» u u s; r» u r. n u u tt tt >; u ;; ;; ;; u ;; ;t
IISHZT" 1^40'. ~ ETsT ?7~
"Sameinaðir stöndum vér9
Sundraðir föllum vér".
-rjiðurlag frá Bls. 1,
Arið 1874. veittu Danir Islending-
um Stjórnarskrá. Hlaut leiðtoginn
góði9 Jón Sigurðsson meztann hróður
af málalokum þeim. Ekki hefði Jóni
einum enst til þess þrekvirkis ald-
ur? hefði ekki aðstoð hinna ágætustu
manna styrkt hann að málum.
En "MikiðjVÍll meira". Af fordæmi
hané og fjölnismanna, lærði þjóðin
að'gera ’hærri kröfur til sín og
Krúnunar. Henni varð þaö smámsaman
ljóst að ekkert minna en almenn sam-
tök þyrftu til að velta J>ví grettis-
taki sen nú reis sem fjall í sumra
augum5 á slcamt förnun vegi til full-
komins sjálfstæðis. Hvað skéður?.
Santökin velta þvíl„ Síðan hafa
samtökin velt hverju grettistakinu
af öðru úr vegi framtaks og dáða.
Einstaklingarnir9 bræður vorir og
systur á heimalandinu hafa tekið
saman höndum til lands og sjávar.
Verður þess ekki langt að bíða úr
þessu að þjóðin öll gangi í ein lögs
Sanvinnulög, og stígi á þann hátt
stærsta skrefið á guðsríkisbrautl
Bræður og Systur! Hafið hugföst
hvatningar orðin í upphafi þessa
máls.
ALLIR EITT,
Það er haft fyrir satt, að viltur
maður gangi í hríng.Hann verður þess
fyrst var að hann fer viltur vegar
þegar hann kemur að þústunni eða
steininum sem hann í fyrstu tók
stefnuna frá. Hann er þá oft og tíð-
um orðin göngumóður og þreyttur og
lætur fyrirberast undir steininum.
Vindurinn skéfur mjöllina yfir hann
og hann sofnar, Löngu seinna gengur
-ef til vill- ferðamaður fram á
bein hans
ur verið á ferð5 en hver? það veit
enginn.
Lífsreinsludæmin sanna oss, að eins
fer þeim manni sem ekki setur sér
sér markmiö til að keppa að. Hann
gengur í hring en verður þess ekki
var fyr en um seinan. Dagur er kom-
inn að kveldis kraftarnir þrotnir. og
hann lætur þar nótt sem nemur.
Því er eins farið með félagskap
eins- og einstaklinginns að hafi hann
ekkert takmark til að keppaaös enga
"Saneinaðir stöndum vér5
Sundraðir föllum vér!"
Samkomuhús s sem félagið eigi og starf
ræki, Samkomuhús, þar sem öll félög
vor hafi fundi sína og samkonur og
þurfi ekki framar ao veröa á bón-
björgum um samastað. Þá fyrst er
félagslífi voru borgið.
Þá munu og ungmenni vor stofna til
félagskapar (Club) sín á meðai er
þau vita sig eiga heimili.
Svo segja skýrslufróðir mennsað um
Hann sér að hér hefir mað- 2S800 ísl. séu búsettir í Vancouver
og grendinni. Er því sýnilegt að ekki
skortir fólksfjö'lda til framtaksins.
Það er og víst að meiri er eftir-
spurn, framboði. Mundi því fyrir-
tækið 9 ekki einusinni reynast sjálf-
bjarga, heldur arðberandi,
Kefndin væntir þess ekki, að húsið
mundi rísa af grunni á einni nóttu
líkt og gorkúla á mikjuhaug. Gerir
ráð fyrir því að landinn taki sér
tíma til að nugga stírur úr augum,
klóra sér bak við eyra5 eða jafnvel
áhvörðun tekið* hefir hann kveöið upp bæðis á hupp, herðablöðum og víðar.
sinn eiginn dóm, dauðadóm. En eftir alt þetta rifrildis sem
Stjórnarnefnd "Strandar" er það náttúrlega tekur sinn tíma,^ væntir
fyllilega ljóst að "Ströndin" er kom- hún þesss að hann sé komin í skilning
in á hringsóliðs að hún er a.ð fara á köllun sinni, þeirri að vera maður
sér að voða, er í þann veginn að verða með mönnum og þjóð með þjóðum, Og
úti. Orsök til villuráfs félagsins hrópi-
finnur nefndin að veras talonarksleysi.
Kefndin sem leitaði og fann orsökina, "Áfram! Áfram! Allir eittj"
hefir og líka fundið meðalið við
kvilla þessum. TakmarkiB. En það er