Landvörn - 15.05.1951, Síða 1

Landvörn - 15.05.1951, Síða 1
9. tbl. IIImð éháðng fo&rtgaráa IV. árg. 15. maí 1951. SöguSegyr moídagur 1951 — Ti!!agan um Monroe-vernd » VornartiSboS Trumons » Gullið en glotoð ougnoblik 1946. Vakondi þfóð. Sofandi liðsSoddar — Sigur fimmtu herdeildor- innor og bandamanna hennar í porfinu — Tvœr mikilsverðar sfiklur: Keflavíkur- og Atlanfshafssáftmálarnir» Skrílvikan frá 1931 endurtekin fveim sinnum - Landvörn og þfóðin — Þrír fyrsrlestrar um landvarnir — Rússnesk ógnun 1950. Bœnda- félag Þingeyinga. Ofarir Eysfeins Jónssonar. Lokasigur stefn- unnar frá 1923 - Islenzkur her ©g bióðvörður - Fjárhagslegt frelsi Islendina. p'IMMTl MAl 1951 er merkisdagur í sögu hins endur- reista þjóðveldis. Þann dag sömdu lýðræðisþingmenn íslendinga við Bandaríkin um hervörn til að afstýra hugsan- legri innrás austan fyrir járntjaldið. Það hafði tekið heila öld fyrir Islendinga að búa sig undir að endurheimta fullt frelsi þjóðinni til hana. En það hefur ekki tekið nema rúm- lega sjö ár að vékja þjóðina til skilnings á því, að hún eigi enga framtíð, ef hún ætlar að bíða vopnlaus og varn- arlaus á mesta hættustað eftir því að voldug yfirgangs- þjóð, sem stefnir að alheimskúgun, taki landið og geri það að rauðum Gibraltar til sóknar móti frelsi og vestrænni menningu. ★ J FYRSTU heftum Ófeigs, fáum vikum eftir lýðveldis- myndunina á Þingvöllum, voru leidd rök að því, að þriggja alda óumsamin en örugg og vinsamleg vernd brezka flotans gæti ekki lengur tryggt frelsi íslands eftir að stór- veldin hafa öfluga loftflota til hernaðar. Hafi legið við borð 1940 að nazistar gætu gert innrás í Bretland þrátt fyrir flotaveldið, ef enska þjóðin hefði ekki verið búin að eignazt sterkan flugflota. I Ófeigi var lagt til, sem fyrsta úrræði, að leita eftir við Bandaríkin að láta Monroe-vernd ná til Islands, þar sem landið væri raunverulega á vestur- hveli jarðar. Þingflokkarnir og stjórnmálablöðin sinntu ekki þessari bendingu. Hlutleysiskenningin sat enn í hásæti. ★ /ýRI SÍÐAR, haustið 1945, bauð Truman íslandi sátt- mála um hervernd móti innrás. Kommúnistar áttu sæti í stjórninni og studdust við eindregin fyrirmæli frá yfir- mönnum sínum erlendis, um að halda landinu opnu og óvörðu þar til Rússar gætu búið hér um öflugt setulið til að hindra samgöngur um Atlantshafið norðanvert. Þá stóðu með kommúnistum meginhluti þeirra 270 manna, sem reynt höfðu á stríðsárunum með undirskriftum að tefja og hindra skilnað íslands og Danmerkur. Voru þar að verki fjöl- margir opinberir starfsmenn, sem numið höfðu í Danmörku á unga aldri eða áttu þar venslamenn. Mynduðu þessir menn og aðrir þeim skyldir félag til að spilla fyrir land- vörnum. Meirihluti kennara og nemenda í háskólanum fylgdu kommúnistum að málum í þessu efni og hvar sem spurðist til íslenzkra stúdenta við nám í Evrópu, utan Is- lands, bárust einhliða áskoranir um að halda landinu varn- arlausu. Kommúnistar mótuðu yfirleitt allt viðhorf borg- aranna á opinberum vettvangi. Blöð stjórnmálaflokkanna tóku í sama streng. Ótti við hugsanlegt kjósendatjón á kjördegi dró úr leiðtogum stjórnmálaflokkanna. Fáir þeirra virtist skilja, nema að litlu leyti, að þjóðarsjálf- stæði, án varnar gegn ofbeldi, er ekki til nema sem hug- arburður. ★ jyjÉR VAR ljóst að tímabil pappírssjálfstæðis var löngu liðið og beitti mér veturinn 1945-—1946 í ræðu og riti fyrir að tilboði Trumans væri tekið með breyttum skilyrð- um. Ég lagði til, að stjórn Bandaríkjanna væri boðið sam- komulag um vernd og viðskipti. Tveir sáttmálar til 25 ára. Annar um að hér væri herafli frá Bandaríkjunum til land- varnar móti innrás. Um aðstöðu þessa landvarnarliðs skyldi samið með nægilegri forsjá. Hinn samningurinn skyldi vera um að íslendingar hefðu raunverulega innfæddra manna rétt í Bandaríkjunum um allt sem snerti sölu á íslenzkri framleiðslu og innkaup til landsins. Stjórn Bandaríkjanna hefði orðið að endurgreiða tolla af íslenzkum vörum og hindra allar óeðlilegar hömlur á þessum viðskiptum. Hér var um að ræða mjög litla eða öllu heldur enga fórn af hálfu Bandaríkjanna og allólíkt hinu mikla gjafakerfi yfir- standandi tíma. Hér var um að ræða framsýnar aðgerðir báðum þjóðunum til öryggis. ísland fékk nauðsynlega hjálp til að hindra ræningja frá að hertaka landið og þrælka þjóðina. Auk þess fékk ísland jafnrétti í viðskipta- og markaðsmálum við mestu iðnaðar- og viðskiptaþjóð verald- arinnar. Á þessum tíma var Bandaríkjaþjóðin í mikilli hættu vegna varnarleysis Islands. Hvergi var jafn auðsær Akkillesarhæll á varnarkerfi Vestmanna eins og í Norður- Atlantshafi. Bandaríkin þurftu að geta treyst öruggum vörnum á íslandi og kosta þær sjálfir, ef ekki voru aðrir til. Það var þess vegna fullkomlega heiðarlegt að þiggja öruggar varnir frá hálfu vinsamlegrar þjóðar, sem þurfti að tryggja sína framtíð, jafnframt því sem hún varð Is- lendingum að liði. En eins og Truman gat leitað til Is- lendinga um sitt vandamál var full frambærilegt að leita til Bandaríkjamanna um lausn á lífsnauðsyn smáþjóðar, greiðasemi, sem var að kalla mátti útlátalaus fyrir stór- veldið, sem bar kostnaðinn við hervarnir landsins. Hér var fyrir íslenzku þjóðina um að ræða örstutt augnablik meðan dyr viðskiptafrelsis og fjárhagslegs sjálfstæðis íslendinga stóðu opnar, ef tækifærið var gripið. Þetta tækifæri kemur aldrei aftur. Nú eru Noregur og Danmörk vel vopnuð lönd móti austrænni innrás. Bandaríkin leggja vitaskuld mikla áherzlu á varnir Islands vegna Atlantshafsþjóðanna í heild, en þeir breyta ekki viðskiptaformum sínum eins og málum er nú komið fremur fyrir okkur heldur en hinar banda- lagsþjóðirnar. jyTÉR TÓKST að sanna vorið 1946, að kjarni þjóðarinnar í byggð og bæ var fylgjandi tillögu minni um tvo sáttmála við Bandaríkin. Borgarar Reykjavíkur yfirfylltu stærsta samkomuhús í bænum þrátt fyrir háan aðgangs- eyri og æsta mótstöðu kommúnista og allra þeirra fylgis- manna, þegar ég útskýrði þetta mál. Nálega allir fundar- gestir voru gamlir eða nýir pólitískir andstæðingar mínir, en sjaldan eða aldrei hef ég flutt áhugamál fyrir mann- söfnuði, sem sýndi jafn einlæglega, að hann óskaði málinu fullkomins sigurs, eins og í þetta sinn. Fáum vikum síðar vann ég mikinn kosningasigur í Þingeyjarsýslu, þrátt fyrir Frtmih. á 2. hls. Verkföll og söluskattar Nú er útlit á, að stórkostleg’ verkföll skelli á innan skamms. Verkföll eru æfinlega vand- ræðamál. Venjulega skaða þau alla aðilá, en þó mest þjóðar- búskapinn í heild. Það er því nauðsynlegt, að slíkar deilur verði æfinlega leystar á annan og skynsamari hátt. Dýrtíðin í landinu er nú orð- in gífurleg. Kaupmáttur ís- lenzku krónunnar er þegar svo þrotinn, að sæmilegt kaup að krónutali áður, er nú orðið lágt og lélegt. Hér kemur til fjár- mála-óstjórn í landinu síðast- iiðin 10—20 ár, ofan á fiski- ieysi og óhagstæða veðuráttu, til lands og sjávar. Hinar stór- kostlegu gengislækkanir, sem framkvæmdar hafa verið hér undanfarið, auka mjög öng- þveitið. Það er algjör fjar- stæða, að gera slíkar gengis- breytingar, nema setja jafn- framt gildi viðeigandi mótráð- stafanir, svo sem: 1) lækkun á tollum og sköttum, 2) stór- kostlegan niðurskurð á útgjöld- um ríkissjóðs, 3) frjálst at- hafnalíf einstaklinga og félags- heilda, án nokkurra afskifta of- stjórnarkappanna og hinna sjúku, afturhaldssömu ríkis- og bæjarrekstrar-dýrkenda. — Hér þarf frjálst og fjörugt at- vinnulíf, með einstaklingsfivim- takið í fararbroddi, svo að at- vinnu- og viðskiptalíf landsins stöðvist ekki. Þessar aðgerðir og auðvitað margar aðrar svip- aðar hér ekki taldar, áttu að koma til framkvæmda til þess að dýrtíðin og verðbólgan ykist ekki í landinu, þrátt fyrir geng- breytinguna. Þetta var ekki gert, heldur haldið í öfuga átt. —• Hinir fjall-háu tollar eru látnir halda gildi, prósentvís, á hinar litlu mörgu krónur, og meira að segja auknir. Mörgum sölusköttum er siðan hrúgað þar ofan á, með svartamarkaðs- gengisráðstafanir sem kórónu. Nú ætti að afnema söluskatt- ana alla og taka mesta kúfinn af okurtollunum, svo allt vöru- verð lækki verulega. — Þá fengi fólkið kauphækkun í auknu verðgildi krónunnar, en ekki með því að fá fleiri og lé- legri krónur til lífsframfæris. Þetta þyrfti að gerast áður en til verkfallanna kemur, svo að ringulreiðin og ráðleysið ráði hjer ekki ríkjum. Helgi Lárusson.

x

Landvörn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Landvörn
https://timarit.is/publication/1927

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.