Félagsblaðið - 15.03.1944, Side 2

framhafd af fyrstu sdðu,
ganga allir þeir drengir*sem ,ðska aci gerast skátar, Einnig eru (1
þessari deild ylfingar sem gengib hafa upp sem kallað er, Meblimir
pessarar deildar skulu lj,úka nýliðapráfi*
J>egar svo drengirnir hafa lokid n$liðapr.áfi og unnið skáta-
heitið, skulu þeir ganga upp £ annars-flokks-práfs-deild og svo
i£ fyrsta-flokks-prúfs-deild, Þegar svo skátarnir eru hdnir ab Ijáka
fyrstaflokkspráfi pá er svo r;áb fyrir gert, ab þeir annað-hvort
haldi jáfram £ flokk sínrtm taki par sérpráf egisvo framvegis, eba
ef iáhugi og hæfileikar eru fyrir höndurn, gerist flokksforingjar £
flokkum: yngri skátanna,Elnnig væri æskilegt að skátum þessum væri
gefinn kostur á að ganga £ sérsveitir svo sem sjéskátasveit,
skíöa og f jallamannasveitir og fleiri sliíkar,
Pegar skátinn er orðinn 17 jára hefir hann leyfi til a& ganga
£ R*S, Eftir að skátinn er orðinn R,S, er æskilegt að hann taki sem
mestan þjátt £ almennri hiálparstarfsemi (bláðgjöfum, dauöaleitum og
h jörgunarstarfi o, fl,) Einnig eiga R,S, slíátar að halda mjál og
fræöslufundi.
Ö.SifNILEGI SKáTAKLÚTURIM.
Sérhver skáti veit, aö hann m,á ekki leysa hnútinn, sem hann
hatt á skátaklútinn sinn £ morgun,'fyr en hann er húinn aö gera eitt-
hvert gáöverk þann daginn, En nú er þaö oftast ekki nema einu sinni
£ viku (á flokksæfingu), sem skátinn her skátahúninginn sinn og þess-
vegna gætu einhverjir haldiö, aö það væri ekki nauösynlegt aö gera
eitt géöverk á dag nema þennan eina dag, sem flokksæfingin er,
En þaö er ekki njág* Sárhver skáti her um háls sár ásýnilegan
kliút og hnjút, sem minnir hann á að hann er skáti og að hann á aö
hneyta eftir skátalögunum, Pramkoma hans heima og £ skálanum, iúti og
inni á að hera þess vott, aö hann er með hnút á hinum ásýnilega
skátaklút, sem hann má ekki leysa, ef hann hefir ekki hreitt eftir
skátalögunum þann daginn, Og ekki er nág aö framkoma hans sá prúö
og fáguö, þv£ aö orö. hans og eklci s£st hugsanir eiga aö vera
sæmandi hverjum gáöum dreng, Petta gáöverlc, sem' hann á aö leysa
á degi hverjum, þ;arf ekki aö vera fálgiö £ þv£ t,d, aö hjarga litlum
dreng undan harsmiöum stærri drengs, aö fylg^a gamalli konu yfir
fjölfarna götu, eöa aö hera þungan poka fyrir gamlan mann, PaÖ er
ekkl alltaf' sem hann fær tækifæri til aö s£na fárnfýsi s£na á
þennan hátt, Þaö er l£ka gáöverk aÖ- skreppa eftir mjálk eöa hrauöi
fyrir mömmu (þá aö okkur hinum eldri þyki þaö sdálfsagt), en hann
verö.ur aö gera þaö meö glööu geöi* og án þess aö láta ganga á eftir
sár meö grasiö £ skánum,
Sumir drengir eiga þaö til aö strlöa fálögum s£num eöa yngri
systkinum sínum, Hafi hann lagt þaö £ vana sinn, þá er þaö gáöverk
aö hætta þv£, Þaö aö str£Öa er elcki skáta sæmandi og þaö særir ef
til vill meira en þá hann heföi löörungaö viökomandi duglega.
Hann her auövitaö mesta virÖingu fyrir helnum þeim sem fornsögur
£slendinga segóa frá* og þaö get ág sagt þer aö skátalögin geta
hjálpaö honum töluvert langt aö þv£ marki aö líkjast þeim £ lund
og framkomu, Pess-vegna skalt þá reyna eftir megni aö skllja
frh.