Alþýðublaðið - 28.09.1926, Blaðsíða 3

3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
4 krónur. Þeir, sem greiða fyrir
fram, um ieið og þeir gerast á-
skrifendur, fá rétt til að kaupa
tvo síðustu árgangana fyrir hálf-
virði.
Allir Alpýðuflokksmenn, allir
frjálslyndir menn, yfir höfuð allir
þeir, sem unna framförum og
menningu, telja sér skylt að
kaupa „Rétt“. Ritið er mjög ó-
dýrt, svo að öllum er fært að
kau'pa það. Það er ódýrasta tíma-
rit á Iandinu, sem fjallar um al-
menn mál. Gerist áskrifendur
undir eins í dag! —
Áskriftum er veitt móttaka í
afgreiðslu Alþýðublaðsins, sími
988, í Bókabúðinni, Laugavegi 46,
sími 1846, og hjá Ársæli Árnasyni,
Laugavegi 4, sími 556. —
„Réttur“ er áreiðanlega bezta
íímaritið.
Að gefnu tilefni lýsi ég yfir því,
að settur borgarstjóri, Guðm. Ás-
björnsson, hefir nokkrum dögum
fyrir bæjarstjórnarfund 16. sept-
ember s. I. óskað, að ég gerði
ákveðið tilboð um, fyrir hvaða
upphæð og með hvaða skilmál-
um ég vildi taka að mér yfirum-
sjón með byggingu barnaskólans,
þar sem ekkert lægi fyrir um
þetta.
Þessi tilmæli itrekaði settur
borgarstjóri, er ég hitti hann
nokkru eftir fundinn, og hefi ég
nú orðið við þeim tilmælum.
Reykjavík, 25. sept. 1926.
Sig. Gudmundsson.
Ðm daglnEi og veginn.
Naeturlæknir
er í nótt Matthias Einársson,
Kirkjustræti 10, sími 139 (heima-
sími í Höfða 1339).
•
ísfiskssala.
„Belgaum“ seldi á föstudaginn var
afla sinn í Englandi fyrir 1617 ster-
lingspund. „Júpíier" seldi éinnig fyr-
ir helgina fyrir 1826.
Guðspekifélagið.
Erindi séra Jakobs Kristinssonar
verður kl. 8Va í kvöld.
Þenna dag
árið 1788 fæddist Björn Gunn-
laugsson.
Veðrið.
Hiti 13—7 stig. Átt suðlæg. Loft-
vægislægð fyrir vestan land. Utlit
penna sólarhring: Allhvöss suðvest-
anátt og skúraveður á Suðvestur-
og Vestur-landi. Suðvestlæg átt og
viðast purt á Norður- og Austur-
landi.
„Rök jafnaðarstefnunnar“
er bók, sem allir Alpýðuflokks-
menn purfa að eiga og lesa til
þess að hafa nóg rök á takteinum,
pegar deilt er við andstæðingana.
Skipafréttir.
„Suðurland" fór til Breiðafjarðar
í gær. „Botnía“ kom hingað í morg-
un. Þýzkur togari kom í gær með
bilaða vél. Hann fór aftur í morg-
un.
íhaldsálit.
Guðmundur Friðjónsson heldur
því fram í síðasta tbl. málgagns
miðstjórnar • Ihaldsflokksins, að- ung-
lingaskólar séu ekki lífsnauðsyn.
Það er ósvikið íhaldsálit.
Jafnaðarmannafélag íslands
heldur fund í kvöld kl. 8 >4 í
kaupþingssalnum í Eimskipafélags-
húsinu. Stefán Jóh. Stefánsson flytur
erindi um kosningar.
Gengi erlendra mynta i dag:
Sterlingspund. . .
100 kr. danskar . .
100 kr. sænskar . .
100 kr. norskar . .
Dollar..............
100 frankar franskir.
100 gyllini hoilenzk
100 gullmörk pýzk.
. kr. 22,15
. - 121,24
. — 122,27
. - 100,20
. — 4,57
. - 12,91
. - 183,31
. - 108,87
Hroðalegt nið
um látinn mann; Dzerzhinsky hinn
rússneska, er birt í „Hæni“ hinurn
austfirzka 16. p. m. Er engu líkara
en' að því sé treyst, að alt megi
segja Austfirðingum.
Atvinnuleysið og „Mgbl.“
Á fimta hundrað atvinnulausra
manna hefir gefið sig fram við
priggja daga skráningu. „Mgbl.“
finst samt ekki mikið til um það.
Áður en nokkuð hefir verið unnið
úr skýrslunum eyðir það meira en
hálfuni öðrum dálki til þess að
gera lítið úr þessu. Án þess að
vita, hvað margir fjölskyldufeður
standa uppi með tvær hendur tóm-
ar, hafandi ekkert skylduliði sínu
«1 framdráttar og fáandi ekkert
að gera, lætur það eins og ekk-
ert sé. Auðvaldsþýin við „Mghl.“,
sem lifa á arðinum af svita verka-
fólksins, þyrftu að smakka kjör at-
vinnulauss fólks og finna, hve sæt
þau eru; þá kæmist ef til vill ein-
hver skilningsglóra inn í þröngsýn-
iskúpuna á þeim. Hverjum þeim
manni, sem skilning hefir á kjör-
um meðbræðra sinna, myndi ægja,
þótt ekki væru nema fjórir fjöl-
skyldufeður atvinnulausir, hvað þá
fjögur hundruð manns; en slíkt á
ekki við „Mgbl.“.
Einar skálaglam: Húsið við Norðurá.
Þegar vikan var liðin án þess, að úr
raknaði, var mér farið að verða all-órótt
innanbrjósts, því að ég sá fram á, að svona
gæti þetta ekki gengið mikið lengur án þess,
að upp um mig kæmist.
Þetta kvöld, einmitt þegar ég ætlaði að
fara að hátta, var barið að dyrum hjá mér,
og húsfreyja gekk inn, heilsaði mér og sett-
ist niður.
„Heyrið þér, Bilz!“ sagði hún; „segið þér
mér alveg í hreinskilni: Eruð þér ekki að
reyna að strjúka undan herþjónustunni. Yð-
ur er alveg óhætt að segja mér það; ég
skal ekki koma upp um yður og -frekar
hjálpa yður, ef ég get. En hitt þurfið þér
ekki að segja mér, að þér séuð með hreint
mjöl í pokanum; annars væruð þér fyrir
löngu kominn til Schleisdorf í staðinn fyrir
að fara huldu höfði hér.“
Ég þagði við og fór að velta því fyrir
mér, hvað ég ætti nú til bragðs að taka.
Ég vissi það, að dregið var fjarska mikið
úr ófriðaráhuga Þjóðverja, og eins hitt, að
uppi til sveita hafði Hann aldrei verið neitt
mikill, og það sá ég líka, að komið var
upp um mig að nokkru, svo að ekki varð
fyrir tekið. Ég hefði auðvitað áfram getað
þózt vera Bilz, en var þess fullviss, að
fyrr eða seinna myndi það komast upp líka.
Svo sagði ég húsfreyju upp alla sögu, en
fyrir varfærni sakir nefndi ég þó ekki nafn
mitt, en þóttist vera Maxwell þjónn og sýndi
henni skjöl því til sönnunar.
Það varð nú úr okkar á milli, að ég skyldi
varpa af mér einkenningsbúningnum og fara
að ganga um beina í veitingastofunni, þar
til færi gæfist á að flýja.
Hvernig húsfreyja fór að koma því fyrir,
að ekki var við mér hruggað, hvorki veit
ég né skii ég. Og ekki heldur, hvernig hún
fór að því að slá upp í augun á eina lög-
regluþjóni þorpsins, gamalli, blánefjaðri bjór-
vömb, sem kom í krána á hverjum degi og
drakk miklu meira en hann þoldi, en það
tókst alt saman, enda eru þýzkir sveitamenn
afar-góðsamir og ekki betur við yfirvöld