Føringatíðindi - 01.09.1893, Side 4
Lýsingar.
Hjartaliga takki eg ollum teimum, sum
komu til 50 ára heiðursveitsluna og teimum
306 Streymoyjar húsbondrum, sum sendu
mær skoðsmál (adresse) fyri ta tíð, eg havi
verið sýslumaður. H. C. Muiíer.
56 favnar av i-tumma skipsketu er at
selja. Jens Olsen vísur á.
Lorntz s prepareraða kaffi
verður kókað ella traktað sum annað kaffi
og drukkið við sukuri og róma eftir tykki.
Hin viðgitni heilsurokjarin Dr. Nissen
sigur, at tað er gott foðievni, sum ikki
pirrar, og tó at tað er meinlíkt oðrum kafíi,
er tað tó óskaðiligt fyri heilsuna, um tað
verður drukkið almikið.
Dr. Greve, fyristandari fyri ríkshospi-
talinum í Ivristiania: »Eg má lata gera
kunnugt, at eg sjálvur í langa tíð havi
nýtt og enn nýti Lorntz’s kaffi. Tað fellur
mær og' gagnast mær væl.«
Schmelcks kem. Bureau’s analýsa
(evnis granskning) Nr. 7996 ber prógv:
>1 kókandi vatni upploysist 48, 36, mini-
ralsk evnir 2,18, væta 6,55 hundraðpartar.
Skaðilig mineralsk evnir, ikki til at finna.
Hetta kaffi fæst ikki í Forjum uttan hjá
Tórshavns handilsforeining.
í Kirkjubo verður Allahalgunadag
settur búnaðarskúli, um nóg mangir nemin-
gar siga seg til at koma.
Greiniiigari frættist við at spyrja seg
fyri hjá Jóanis bónda
í Kirkjubo.
ct betr/ euu
Royn
hin viðgitna
China-Livs-Elixir
Waidemar Petersens i Frederikshavn.
China-Livs-Elixirur er magastyrkjandi
og upplívandi, gevur matalyst og helđur
matsmeltingina í ordan. Nógv góð skoðs-
mál eru at framvísa frá teimum, sum hava
brúkt hendan Lívs-Elixir.
Faest ikki egta uttan hjá:
Tórshavns handilsforeining og
J. R. G. Heinesen í Miðvági.
in og hvor, sum vil hava egta China-
Livs-Llixir, hyggi væl eftir, at hvort
glasið hevur tað registreraða varumerki:
Ein Kinesari við glasi í hond og firmanavnið
Waldemar Petersen og í forseglingini • •
í gronum lakki.
Blaðhaldarir, sum flyta, mugu sigafrá.
Prentað hjá „Fær® Amtstidendes Bogtrykkeri“. — Blaðstýrari: R. Efferso.
38
hugsaji hon vi sær sjálvun.
Hetta kundi ikhí vera so! —
nú mátti henda gamla koma
upp í laíkin!
Hon vistí, at elskógssorg var
tann versta sorg í veríni — ta
mátti lion viganga í sínun ungu
dogun, tí Tróndur inní á heyggí
hevji fryggja til hennara í fíra
ár, tá i hann narraji hana.
Ta var aitt kvold, tey komu
haim attur úr dansinun, Tá i
tey hovdu givi uppat, hugdi
hon se um í stovuni ettir honun,
tí hann var altí vanur at taka
hana undir armin, tá i tey skuldu
haim, tí ta Var íkki naka til at
loyna longur — tey hovdu jú
veri forlovaji í flairi ár.
39
Men ta kvoldi var hansara
atfer annarslaiis enn sum vant.
Hon fekk seg ikki til at
gruna naka ílt, men tá i hon
kom suur í túni, sá hon, at
hann stó so hugagóur uppi í
tronga-skoti og helt tvortur um
Lisu.
Tá mundi hon verihailtó! —
Hon ætlaji sær alt firi aitt at
leypa á sjógvin, men tá í hon
koin oman at sjóarmálanun,
troystaji hon sær ikki at leypa út í.
Tá 1 Malan var liug vi at
rudda upp í húsinun — bæji
ovarlaga og niarlaga, raggaji
hon sær nian á bakka til at
siga gomlu Marionnu fra, kvussu
til stó.