Føringatíðindi - 04.10.1894, Side 1

FØRINGATÍÐINDI.
Nr 19.
4. OKTOBER 1894.
5. Ar.
Framsyning í Fðrjum.
Aftan á fólkafundín heimí á Sandí á
Hvítusunnu varð talað míllum nakrar um at
fáa í lag eina framsýning (útstilling) i Havn,
Nú og tá varð tosað meiri um hetta,
og so eina 8 dagar frammanunđan seínasta
móti í Fóringafelag útarbeidi Jóhann H.
Pállsson úr Skopun saman við Jóanesi í
KirkjubÓ eitt uppskot tíl eina slika fram-
sýning, sum hildin skuldi verða á Olav-
sóku 1895,
Fyrst sum tilbar aftaná framlegði
Jóhann Heindrikur uppskotið fyri felaginum,
tað var á fundinum, sunnudagin tann 23,
s. m,
Alt funđarfólkíð tók væl undir hesa
fyríætlan. Samtykt varð á kalla saman til
aðalfund fvrsta sunnuđag í næsta mánaði,
hvar so greinuligari skuldi fastsetast reglur
og skipan fyri framsýningini.
Tað er at vónast eftir, at henđa fyri-
tóka má verða mótt víð vælvílja um allar
Fórjar, tí fæst framsýningin í gott lag, er
tað eingin ivingur um, at hon kemur at
virka til stóran frama fyri okkara lanđ
og fólk.
Seinri, tá ið aðalfundurin er hildin,
verður greíniligari frásagt.
tnest neýðugt er. Tað er tí sjálvsagt ein
góður framburður at kunna turka korn við
otigum sodnhúsi og fyri uttan tað stóra
torvspell, íð fylgjur við tí gamla turkinga-
lagnum.
Tað turkingalag, sUm sýnist at vera
best í Fórjum, er hesu tvey seinastu árini
brúkt til at turka alt kornið í Kirkjubó.
Eisini er tað roynt og hevur borið væl til
í Skopun, í Vestmanna og fleiri stóðum.
Turkíngín gongur soleiðis fyri segr
Vi einum jarnbroti verða stungin hol i
jorðína í rað aftan á hvórt annað og niður
í tey holíni verða đrivnir stakar o. u. 2—3
favnar ímillum hvónn. Til stakar kann
brúkast brotnar árar o, a. ti 1. Tað ræður
um, at spenna endastakarnar Væl við snið-
bondum, sum eru fest í hælar, ste'inar ella
o. a. Síðani verður tráður strektur millum
stakarnar, eitt kast um hvónn og 6—12
tummar millum hvónn tráðin. Til tráð er
best at have klænan jarntráð, ella brætt
snóri. Har, sum harðfðrt er, mugu skorur
setast unđír stakarnar. so at teir ikki kunna
fúka av lagi. Kornið verður upphongt so-
leiðis, at tú tekur uppí gripið av tí skørna
akrinum og' brýtur á háimin- tætt við aksið,
so at tað verður hanganđi óðru miðíni tráðin
og tað mesta av stránum hinu miðini.
Óksíni mugu helst venda móti sólini ella
tí ætt, sum hevur bestan terra við sær. Tá
ið góður terri er, kann tað vera ómaka-
leysarí at heingja heil smábundir upp.
Tó at hetta ikkí er gamalur siður, er
hetta góður siður.
Takið tí eftir í fremsta rúmi Óll, sum
hava óhóggligt torv.
At turka kortl áSOdni er gamálur Fórja-
siður, og tað er enn siður víða hvar í norð-
anlondunum, hvar ið summarið er ov stutt
til at fáa gróðina gagnturra undír opnum
himli. í Finlandi og uppi við fjóll i Noreg
og Svóríki, har sum viður er í yvirflóð,
hevur kornið av gamlari tið verið sodn-
turkað uppi á hálminum. So hvórt, sum
landið verður meiri b}rgt, verður mínni
yvirflóð av brenslu og tað verður tí tikið
tíl at turka kornið so mikíð sum móguligt
úti ella undir opnakjalli, so at kornið kann
treskjast aV og turkast fyri seg, áðrenn tað
verður malið.
í Fórjum er í flestum plássum longu
bæði strævið og dýrt at fáa torv til tað, ið
Lambsskiflft. At gera teppír av lambs-
skinnum er nakað, sum lítið og' einkí hevur
verið fíngist við í FÓrjum. Ein roynd hevði
tað veríð nú, íð ullin er í so vánaligum
prísi, at turka skínn og sent tey burtur
antín óseymaði ella gjórd til teppir. Mest
ræður um at tey verða væl vaskaði og at
mosí og annað ófeint verður væl greitt
burtur úr ullini. Teppíni kunna gerast bæðí
fctórri og smærri, helst so at lítirnír hóska
naka væl saman: ronđut svórt og hvít ella
svórt og Ijósmoreyð, Fyri rot bætar at
væta skinnið eitt litíð síndur víð allúnvatni
ella at turka tey rætskaffuliga væl.