Føringatíðindi - 03.02.1898, Blaðsíða 2
Skip. Við Førjar. Við fs and. tilsamans ctnr. av saltfiski
manna- tal vikutal centner av saltfiski manna- tal vikutal centner av saltfiski
»Viking« 13 7 i8q >3 22 614 803
»Grace« 11 13 205 I I 14 474 679
iWilliam Clowes* .... 14 16 653 14 I I 565 1218
»Emerald« IO 5 83 I I 20 720 803
»Othello« 12 6 102 11 22 771 873
»Immanuel« 14 8 24O 14 15 765 1005
»Carl« 15 9 294 15 21 940 1234
»Royndin fríða« 14 8 128 14 23 641 769
»Sildberi« 13 14 144 13 !5 483 637
»Th. Charlton« 14 8 186 14 18 816 1002
»Tjaldri« 14 12 320 14 16 618 938
»Regina« 13 12 419 14 16 650 1069
»Kittiwake« 12 13 250 12 14 Ú75 925
»Robert Miller* .... 8 18 467 ♦ . 467
»H. M. Stanley« .... 14 12 384 h 15 592 976
»Snowdrop« IO 12 96 lO I 2 410 506
»Johanne« 15 13 560 15 14 701 1261
»Albert Victor« 14 13 406 14 14 717 1123
»Vábbingur« 13 I 2 294 I 2 IÓ 550 844
»Energy« 13 8 227 14 19 963 I IQO
»Lundin« 7 6 IOð 106
»Riddarin« 14 8 159 14 19 698 857
»Trongisvingur« '4 14 3 20 14 14 784 I IO4
»Heimdalur« 14 13 406 15 19 717 1123
Ein sálmur.
(Av Sankey, settur út av „Lítla“.)
Eg legði alt á Jesus, ogn og mál,
allar mínar syndir, lív og sál;
trúnareygað sá hanns deyðakor,
»fyri tær eg doyði,« er hanns orð;
j: mær frá hjarta byrðan burtur svann,
frið eg fann. :
Eg leggi alt á Jesus; gleði hann
í dimma sorgalandið senda kann,
smílið hanns tað gyllir tár so mong,
oyðin hagi verður blómaong;
: og eg vinni, gevur hann mær mátt,
treyst fullgott. :|
Eg leggi alt á Jesus, nátt og đag
styrkir hann mær trúnnar hjartalag,
hopið kastar anker í hanns favn,
leitar har sær trygga hjartahavn;
|: hvar hann er, tú kærleikshimmal sært
lýsa bjart. :|
O, legg tó alt á Jesus, troytta sál,
tel tú honum sorgafulla mál;
hann sum Gud man ráða hvørju verð,
lív og deyða Jesus harri er,
|: bjargandi hanns armur bregdar sær
móti tær. : j
[Hesin Sankey, íð sálmin hevur yrkt,
er ein maður í Amerika. Um kvøldarnar,
tá íð tað móða útlúgvaða arbeiðsfólkið
kemur heim frá fabriksarbeiðinum, plagar
hann at sita úti í túninum í staðinum New
York og syngja sálmar, og stór plagar
mannamúgvan at verða, íð lurtar ettir honum.
Sjálvur hevur hann yrkt sálmarnar og sjálvur
sett lag (melodi) til teirra, og plagar hann
at spæla á »cither« (smáharpu) ella violin,
meðan hann syngur. A mongum niður-
boygdum arbeiðsmanni hevur Sankey spjeitt
sólskin inn í sinnið. meðan hann soleiðis
hevur sitið og sungið sínar sálmar.]
Firr verandi kapellan í Suðroy E. Riise
hevur í »Kristeligt Dagblad« skrivað eina
grein um Førjar, sum hann nevnur: »Skil-
dringer fra Suderø, særlig af de religiøse
og kirkelige Forhold«. Ettir tí at døma,
íð vit hava fingið hendur á, sínist harri
Riise at eiga ta gávu, sum títt man finnast
kjá útlendingum, tá íð teir skriva um
Førjar, sum er: at mála við svørtum. í
hansara grein verður fortalt frá imsum,
sum Føringar, íð fólkaskikk kunna, ikki
gjarna tosa um, og lesarin má undrast ivir,