Føringatíðindi - 17.03.1898, Blaðsíða 1

FØRINGATÍÐINDI
Nr. 6.
17. MARS 1898.
g. Ár.
Ógeldir hestar, 2-vetur og 3-vetur mugu
meldast firi teimum valdu síningsmonnunr.m
til firisetta tíð, annars kunnu eigarnir
vænta sær at bøta. Rossaeigarir i Havnar
sókni vísast til lísingina attan i blaðnum.
er at seta við undan teimum bestu neyt-
unum. Tó at kídnar eru smáar, geva tær
ta bestu tíðina upp til 3 pund um dagin,
ja, ein kúgv kom seinasta summar upp til
3 x/3 pund um dagin.
Jersey
eitur ein av Normanna oyggjunum, sum
liggja sunnan firi Eingland. Hon er ikki
meir enn 8 fjórðingar long og 4 fjórðingar
breið; tó livur á henni 60 túsund av okkara
skildfólki frá fodntíðini, tá íð Norðanmenn
ferðaðust vída um hav og festu búgv har,
sum teimum tókti gott at vera. Vestari
endin av oynni er roksandur og lingheiðar,
men restin er góð jørð. Norðsíðan er um
60 favnar høg og so er javnt hadl móti
suðri. Sólargangurin er tí frálíka góður
Og jarðarøktin er høvuðsvinnuvegurin firi
alt hetta nógva fólkið. Veðurlagið er so
lítt, at tað hevur hent seg tey ár, at einki
frost hevur verið.
Av eplum verður ført út av oynni firi
9 millióriur krónur um árið, og tað mest
firi tíðliga vaksin eplir, sum verða seld í
London. Atburðurin við eplunum er so-
leiðis:
Seteplini verða væl skild um heystið,
og um veturnætur verða tey løgd í fláar
kassar til at spíra. Kvør kassin hevur
innan í hidnunum stuðlar. sum eru 2—3
tummar hægri enn sjálvur kassin, so at
kassarnir kunnu setast oman á kvønn
annan frá gólvi til loft, og ljós tó sleppa
at eplunum, sum ikki liggja meir enn eitt
lag tjúkt í kvørjum kassa. Hesir kassar
standa í stovunum í sethúsunum. Um
Grægarismessutíðina hava eplini sterkar
spírur við tveimum grønum bløðum á og
verða nú sett niður í væl tilreidda
jørð. Seinra partin i mai eru eplini so
mikið vaksin, at takast kann eitt sindur til
at selja og so verður tað mesta upptikið
júni mánað út ettir.
Neytarøktin hevur í fleiri mannsaldrar
verið frálíka góð, og Jersey neytini eru
gitin sum tey bestu mjølkneyt í til at geva
nógv smør. í mong ár hevur tað verið
forboðið at føra kír úr øðrum plássum, ti
er slagið so javngott, sum tað kann verða
har, sum viðgerðin er góð og umhugsun
Velting.
Umskift er nú við veltingini í Førjum
attur ímóti, sum tilstandurin hevur verið í
ti gomlu tíðini. Stakbigdir eru. kvar eingin
framburður sæst, men ivirhøvur gongur
skikkiliga væl fram á hondina. Tó at
summir menn hava kastað adlan sín hug á
sjógvin og vant seg' til at liva i leti uppi
á landi, má ivir høvur sigast, at jørðin
verður arbeidd við meiri dugnaskapi og ídni,
enn ein mannsalđur herfiri.
Summi av hesum gamla fólkinum vilju
verða við, at jarðarøktin er í atturgongd og
at tíggjundalistarnir bera prógv firi, at so
er. Nei, kodntíggjundin er ikki góður
málustokkur firi, kvussu tað stenđur til við
jarðarøktini, — tvørt í móti, — í ødlum
vánaligum kodnplássum er tað framburður
at velta og ikki sáa kodn; tí grasið verður
harvið so mikið betur, og føroyskt kodn
verður eisini í bestu kodnplássum alt sum
oftast líka dírt sum handilskodn. Tí hava
mangir skila menn í skikkiliga góðum
kodnplássum tikið sær firi at velta ein part
av bønum um heystið og um veturin og
einki sáa harí, og so velta ein part til
kodn so mikið sum kann ivirkomast í passa-
ligari tíð, við lítlum tíðsspedli, — altso uppá
ein bíligari máta, enn har sum kodndirkingin
er alt.
Framburður er tað, at hin gamla reima-
veltingin, sum gav órudduliga og lítið
munandi slátturjørð og vánalig nilendir,
verður avloyst av tvørveltingini. Fram-
burður er tað, at jørðin verður slættað og
undirgrundsvatnið verður veitt til at renna
unđir heilum. Framburður er, at menn
leggja dent uppá at fáa moldina undir tvør-
veltingatorvuni moyrkaða við at loysa hana
upp við hakkara edla øðrum amboðum og
leggja hana bera firi frosti um veturin.
Framburður er, at menn taka til at velta
frá heystinum av og harvið fáa veltingina
gjørđa sum bíligt løtuverk. Framburður er