Føringatíðindi - 07.04.1898, Blaðsíða 2

Føringafelag.
2 7đa mars varð hildið aðalfundur í
Føringafelag. Viðtikið varð:
1) at velja tiltaksmenn til ta sitandi mál-
mannanevndina, valdir vóru:
1. tiltaksmaður J. Patursson,
2. — R. C. Effersø,
3. — HjalmarHammershaimb,
4. — Simon Johannesen
(Skarð),
5. — Andr. Evensen,
6. — Andr. Sámalsson,
7. — Gullak Jacobsen.
2) at hækka limagjaldið til 2 kr. um árið
frá i.januar 1899.
3) at velja eina nevnd til at avgera, kvørjar
bøkur íð skulu prentast og útgevast av
Føringafelag; í hesa nevnd vóru valđir:
J. Patursson, R. C. Effersø og Andr.
Evensen.
4) at útgeva eina føroyska vísubók í 1898,
um felagið eigur pening til tess.
5) at biðja málmannanevndina veita felagi-
num ta hammersheimbsku stavsetingina
attur sum skjótast.
6) at stavsetingin i felagsins skriftum og
bókum skal verða ettir Hammershaimbs
skrivingarlag, meðan málmannanevndin
einki annað ásetur (undir felagsins
skriftum roknast »Føringatíðindi«).
Nógvir avteimum samankomnu liminum
vóru ímótur at viðtaka punkt 2, tí teir
meintu, at tað var ov mikið at hækka
limagjaldið snøggliga frá 25 eyr. til 2 kr.
ímótur 5 og 6 varð eisini stemmað og róðað,
helst tí at menn hilđu at í alt fadl punkt
6 varð ímótur tí, íð felagið viðtók firr, um
at tann sitandi málmannanevndin skuldi av-
gera, kvat skrivingarlag felagið skal brúka.
25da mars doyði A.W. Restorff, keyp-
maður i Havn, eldsti sonur »gamla Restorff«,
sum doyði í fjør.
Andriass Restorff var væl kendur av
ødlum, bæði bigda- og havnafólki, tí hann
var bæði blíðligur og tíðligur. Beinasamur
og góðhjartaður var hann, sum sjaldan
finnist maki til. Hann hoyrdi til tey
menniskir, sum altíð hopa tað besta; sum
keypmaður filgdi eydnan honum sjaldan;
men hann bleiv við at royna, titt til líttla
nittu firi seg sjálvan, men til gagn firi tey,
sum fingu arbeiði.
Hann var eina tíð løgtingsmaður, var
formaður i forsikringsforeningen for for-
ulykkedes efterladte og sat í nevndini firi
skipsforsikringsfelaginum.
Um hann kann av røttum sigast, sum
bleiv sagt i hesum blað um pápa hansara:
hann verður saknaður.
Amtmaðurin fór við »Lauru« til Kjøbin-
havnar og sorenskrivarin er settur amt-
maður meðan hann er burtur.
Kongur okkara fidlir imorgin 80 ár.
Góðar vónir eru um fáa telegrafin til
Førjar.
1000 kr. eru játtaðar av ríkiskassanum
til ferðastirk kjá Føringum, sum ætla sær
til framsíningina í Bergen.
KLolonibestvrari í Grønlandi J. C. Joen-
sen, sum í vetur við familju hevur verið í
Førjum og vitja, fór av stað við »Lauru«
28. mars. Joensen er ein av teimum Før-
ingum í útlondum. sum hava urnfata sínar
føðioyggjar við meiri enn almindiligum
kærleika. Hann hevur í mong ár granskað
slektskap og skylđskap í Førjum og hann
kann soleiðis greiniliga greiða frá eftir-
komarum kjá teimum navnframastu monnum
í Førjum t. d. Heina Havreka og fleiri, og
tað er álítandi, tí J. hevur ikki bygt uppá
tos mann og mann ímillum, men søkt alt
upp úr álítandi skriftum. Tað er nógv at
samla upplýsning um frá gomlum døgum í
Førjum, men vit eiga so fáar menn. sum
vilja gera sær ómak firi slíkum. Tí eiga
vit at minnast teir fáu, íð gera tað. Joen-
sen er ein. og vit vilja ynskja, at hann so
væl sum viðurskiftini tilláta tað má blíva
við og at hann um stytri ella longri tíð
má gera tað almannakunnigt, íð hann hevur
vunnið fyri Føringar frá gomlum døgum.
J. C. Joensen er giftur við dóttir afd.
sýslumannin Mxiller, og hon so væl sum
maðurin ber sterkan kærleika til sína
føðioyggjar.
Førjamálið.
Tað hevur verið, og tað er friktandi
firi at tað verður klandir um, kvussuFøroyskt
skal stavast, og tó at menn eru flest adlir
á einum i, at so leingi klandir verður,
kemur einki gott burtur úr, =0 vil eingin
partur geva ettir, men kvør vil halda uppá
sítt. í langa tíð hevur verið tosað um, og
í enn longri tíð hevur verið trongd til at fingið
Førjamál til skúlamál, men kvørja ferð tað
hevur verið framborið firi teir stíranđi,
hevur eitt edla annað verið at borið við,
so einki er komið út av. Nú hevur Før-
ingafelag latið prentað eina føroyska bfbil-
søgu, sum ein álítandi lærari hevur stílað,
men um hetta arbeiði nærkar Førjamáli
skúlunum, vil síggjast seinri. Ein góð ting
er tað tó, at vit fáa eina føroyska bók, um
hon so ikki verður »autoriserað« skúlabók,
tí heima hava vit lov at brúka hana, og
tá fð bødn læra sín badnalærdóm, kemur