Føringatíðindi - 04.08.1898, Blaðsíða 1

FØRINGATÍÐINDI
Nr. 15.
4. AUGUST 1898.
9
Latið smáfuglar og heiðafuglar liava frið!
Trawlarir
hava Føringar í mong ár nevnt tey eingilsku
guvuskipini. sum hava fiskað her uttan um
jandið. Firr enn í ár hava tey tó ikki
borið navnið av røttum, tí tey hava fiskað
við línu. O. u. 11 ár herfiri royndi ein
skotskur maður at brúka >trawl« (botn-
dragsu-nót) á várgrunnunum í vesturhavinum.
Hann fekk góða veiðu firsta raksturin, men
I aðru atløgu setti hann í bótn, so at nótin
fór i lepar. Síðan hevur Førja leiðin haft
crð firi at vera ómøgulig firi trawling; tí
botnurin er so óslættur.
I summar hava eingilskir trawlarir,
sum í fleiri ár hava sópað íslandsleiðina,
fingið leiðu av teimum stóru bótum, teir
verða dømđir til at lata, tá íð donsk krigs-
skip (mest Heimdal) annáma teir á đanska
landgrunninum við íslann. Hetta tikist at
vera atvoldin í, at teir firi álvara royna at
trawla her við Førjar, sum lítil vandi er
firi at verða tikin av krígsskipum, og sum
bøtirnar, um teir verða tiknir, eru so
la.útar, at tær ikki virðast meir enn um tú
slettur vatn á gás. Nú hava teir funnið
sær upp at fiska tveir og tveir saman, har
sum óslættur botnur er. Annar dragsar
nótina, sum er gjørd so sterk sum møguligt,
og teir hava togini so fatlað, at tað slakar
tá ið ov nógv stendur á; soleiðis vinnist
tíð til at boða hinum skipinum frá, tá íð
nótin er komin føst í botn. Hitt skipið,
sum hevur ettirsjóra á nótini, gongur so
ettir hæli og dregur soleiðis nótina úr
botni.
Eingilskir trawlarir tirpast nú saman
og sópa okkara bestu fiskileiðir, soateinki
bragdar ettir, og teir sópa torrabotnin, so
at lítið skilið man fara og verða har, tá
íð fiskurin leitar hartil í komandi torra.
40 sóust ein dagin midlum Mikines og
Míling, og søgur koma frá imsum ættum
um teirra ivirvold og ránsmannsatburð.
Teir trawla midlum Fugloynna og Viðoynna
og eystantil tætt við Svínoyalandið; teir
trawla firi eygunum á skansavaktini í
Álinum úti við Eystnes; teir trawla firi
kvønnsmannseygum í sundalagnum sunnan-
firi Eiði. Eingin fjørður er so streym-
harður edla hevur so óslættan botn, at teir
ikki fara fram við sínum nótum. Ein
Tjørnuvíksbátur hevði sett línu á hísu-
leiðini vestanfiri Saksin, hana sópaði ein
trawlari upp í nót sína og vildi ikki geva
hana frá sær, tá íð eigarnir kravdu hana
attur.
Harmuligt er, at útlendingar so at siga
óttaleysir kunnu halda fram við sínari rov-
drift og harvið føra vissa neyð og armóð
omanivir meginpartin av Førja fólki, sum
tí verri hevur skjadlin í sjónum«. Harmu-
ligari er tó tað, at Føringar, sum fara við
Eingilskmonnum sigast at vera fremstir til
at vísa teim tær bestu fiskileiðirnar, og at
tað skal henda seg, at búsitandi Føringar
geva seg í vinarlag við »trawlarir«, sum
eru so »blíðir« at tveita teimum fisk, sum
teir ikki skoyta um sjálvir.
Ólavsøka.
Ólavsøkan í ár varð midlum annað
nógv brúkt til fundir. Ólavsøkudag kl. 3
var lærarafundur í fimleikaskúlanum (gymna-
stikhúsinum), og varð har viðtikið at birja
eitt lærarafelag. Føringafelag hevði fund
kl. 3*/g. og har varð nevnd vald firi tað
komandi árið. Kl. 5 var møti í fimleika-
skúlanum. Her tosaðu blaðstírarin Sverre
Patursson og bónđin Johs. Patursson um
at fáa eitt føroyskt »museum« í lag. Um
somu tíð høvdu menn líst til fund í meinig-
heitshúsinum firi at tosa um at fáa háskúla
í Førjum. Basarur varð hildin frá kl. 3—5
til frama firi bigging av avhaldshúsum á
bigd. — Sum síggjast kann av hesum, hevur
Ólavsøkufólkið, um tað vildi, fingið annað
at takast v*ð enn tað, sum firr hevur verið
uppstøða og niðurlag: Drekking. đrekking
og drekking. Meiri kundi tó komið út av
enn kom, um ikki teir, sum ráddu firi
møtinum um háskúlan, høvdu verið so
óbeinasamir at seta ta samankomingina til
somu tíð, sum møtið um føroyska múseumið,
tí eivitað er, at eingin kundi vera 1' báðum
støðum ísenn. Málini vóru eisini bæði so
nógv verd, at tey kundu vænta meiri
virðing av framettir strevandi Føringum.