Føringatíðindi - 04.01.1900, Blaðsíða 2

Tá íð lívið slóknar út,
og eg undir mold skal sova,
lýs mær tá, all náðins Gud,
— eg skal teg í ljósi lova.
Myrkurs veldi hvørvur brátt,
Jesus, lýs í deyðans nátt.
Eftir ©ðrum av S. M. Z.
Seinasta i.oktbr. var tað 25 ár síðani
bospitalsforstandarin Johs. Joensen í Havn
tók við sínum starvi á hospitalinum í Havn,
og frá sama degi hevði hann biðið um af-
skeð frá hospitalinum. At starvið sum
hospitalsforstandari hevur nógv at týða, vita
í alt fall øll tey, sum hava varað av fólki,
sum har hava ligið sjúk. At Joensen hevur
verið ein maður, sum hevur gjørt tað gleði-
leysa hospitalslívið hjá sjúkum fólki toiiligt,
ja so heimligt og nær sagt behagiligt sum
møguligt, vita øll vit, sum kenna nakað til
tað. Tað hevur tí undrað okkum stórliga,
at vit ikki í einum einasta av okkara bløð-
um hava sætt eitt orð um hann, nú hann
er fráfarin, hvørki frá hansara nógvu vinum
millum patientarnar ella frá blaðstýrilsinum.
Tað fyrra kemur kannske av, at fólk yvir
høvur ikki hevur so lætt við at skriva blað-
greinir, men tað seinra fata vit ikki, uttan
so, at Joensen ikki skuldi hoyrt til teir
»avtoriseraðu« vælsinnaðu. í hvussu er,
vilja vit, sum kenna Joensen, og sum
kenna, at hann í alt fall hevur verið væl-
sinnaður imóti teimum sjúku á hospitalinum,
siga honum hjartans takk fyri hansara
starv, sum oftast ’nevur verið óbehagiligt
fyri hann sjálvan, men sum hann hevur
latið teimum sjúku komið til góðar. Nú á
døgum verður »jubileum« hildið fyri mangt
og hvat, so tað mátti sømt Førjafólki at
víst Joensen heiður fyri sítt langa, trúgva
og menniskjakerliga starv.
Fleiri Norðstreymningar.
Um >Psalmebog« og »Salmebog« hevur
nú verið skrivað í Kirkjublaðnum og »Før-
ingatíðindi«. C. P. og blaðstýrari »Før-
ingatíðindi«s sýnast at halda uppá »Salme-
bog«, meðan ein S. Joensen heldur uppá
»Psalmebog«. Eg eri ikki mentur at siga
stórt um hetta málið og eg leggi ikki stórt
i at siga nakað, eftirsum eg haldi við S.
Joensen uppá »Psalmebog«. Eftir teimum
tíðindum, sum mær eru komin til handar,
so er eingin vón um, at »Psalmebog« skal
kunna halda út í longdini, tí tær eru ongar
at fáa til keyps iongur í Førjum, og bók-
handlarin kann ongar fáa í útlondum. Stríðið
stendur soleiðis einans millum »Salmebog«
og tær »Psalmebog«ur, sum nú eru millum
manna. Fer fólk illa við sínum bókum, so
gongur »Psalmebog« neyvan av árinum.
Hvussu skulu vit so gera, sum einans
av neyð vildu sleppa teimum gomlu sálm-
unum. Eg fyri mín part skal brúka mina
bók so væl, at hon heldur meg út. Gera
hini tað sama, so er eingin neyð í đurinum.
Men skiftið má so tó eina ferð koma.
Lat so vera! Lat okkum skifta, men lat
okkum brúka tíðina so, at tá íð »Psalme-
bog« fer úr kirkjuni, vit tá kunnu eiga eina
»SálmabÓk« at seta aftur fyri
N. I. Hansen.
Transvaalsbardagin.
Sum áður er greitt frá herjaði 28. nov.
ein eingilskur herførari — Methuen er hann
nevndur —, við sínum liði á Boarnar, sum
royndu at forða honum at sleppa norð um
ánna, íð nevnist Modder river. Bardagin
vardi allan dagin við miklum mannafalli.
Eingilsk bløð siga, at Boarnir har høvdu
11,000 menn — týsk bløð siga, teir vóru
ikki meir en 3000, og at Eingilskmenn har
mistu meir enn 1000 —. Henđan dagin
líka sum dagarnar frammanundan, 25.—27.,
sigir Methuen seg hava haft góða fram-
gongđ, tó at mannafallið var stórt.
Sunnudagin 10. đec. herjaði ein annar
herhøvdingi, Gatacre, fyri dag á eina bygd
har eystanfyri, Stonnberg nevnd. Hann
misti har, sum áður frágreitt, 1800 menn
og slapp við neyð suður aftur úr đalinum.
Sama morgun kl. 4 tók Methuen til at
skjóta spreingikúlur á bráðfengis skans-
arnar hjá Boarnum við Magersfontein,
og mánadagin herjaði hann á við øllum
liði sínum, sum rakk meir enn 4 fjórðingar
eystur og vestur. Tann dagin sigir hann
seg at hava mist 950 menn. Tísdagin
royndi hann aftur, men kundi heldur ikki
vinna og mátti so — fyri vatnneyð, sigir
hann — halda aftur til Modder river.
15. đec. ætlaði hin nýkomni yvirhøvd-
ingin Buller at gera stórbragd fyri eystan
og koma sær norð til Ladysmith. Kl. 4
á morgni setti hann alt lið sítt á gongd til
at sleppa norð um ánna Tugela í tveimum
støðum, sum vaðandi var, tí jarnbreyts-
brúnna og aðrar brúgvar høvdu Boarnir
forstýrað. Har var so væl forðað, at F.in-
gilskmenninir, tó at teir eina løtu sluppu
inn í jarnbreytsbygdina Colenso, ongantíð
fingu fótin fastan fyri norðan ánna. Buller
sigir, at hann misti har 1097 av sínum
monnum og 11 kanónir, sum vóru komnar
so nær ánni, at Boarnir skutu alt av rossum
og fólki, íð hjá teimum var. Um kvøldið
mátti Buller lata lið sítt samla aftur í tað