Kristeligt Ungdomsblad for Færøerne - 01.04.1916, Blaðsíða 4

siður var tá har í bygdini, og tað kendi
Drongurin, at tá var hann blíður sum eitt
lamb og hartil snakkin; hevði tað borið
til, so skuldi hann fingið betri greiðu á
ymiskum, sum enn var ógreitt. Snakkið
fall á ymist, og tá Drongurin helt tað
bera til, legði hann framat:
»Pápi, er ikki gubbin ein góður
maður?«
»Jú, stakkalur, hovdu oll verið sum
gubbin, so hevði mangt verið gott, ið nú
er ilt.«
»Ja, eg bannaðist ein dagin inni í
smiðjuni, og hann segði, at eg skuldi ikki
bannast.«
»Hann, veit eg, gav tær undir oyra?«
»Nei, han gav mær sukur, men tað
smakkaði tubbak at ti, hann blásti burt
av tf. Hann segði mær eisini, hvat jólini
hava at týða.«
»Hvat týða tey tá, stakkalur?*
»Tá verður kjót at eta og sótsuppa til
nátturða.«
»Hatta hevir gubbin ikki sagt.«
»Nei, tað er sannheit, tað segði Sámal;
gubbin segði, at tá varð Jesus pápin fødd-
ur. Men hvat týða tey fyri okkum her í
Gilinum?«
Oli mestur sum steðgaði á; hann leit
yvir á gólvið, har konan sat og vaggaði,
og eygu teirra møttust í eini djúpari og
eymari kenslu. Hjá teimum hóvdu mong
jólini verið bæði kaldlig og turrlig í allar
mátar. Tað hevði mangan verið frægastu
ráð at liggja í songini tað mesta av deg-
inum, har var í hvórt fall frægastur hitin;
men svangligt var tað. Men hvat var til
tess at siga? Barnaflokkurin var stórur,
nógvir munnar at metta, nógvir føtur at
skøða og nógvir kroppar at klæða, um
summir vóru smáir, men inntókurnar vóru
ójavnar.
Nú sótu tey her og hugdu at hvórjum
óðrum, og óivað rann teimum báðum tað
sama i huga: »Hevði ein havt borið seg
betur at og ansað betur eftir í ungdómi-
num, so kundujólini havt tvífaldan týdning
eisini her i Gilinum. Men frá eini aðrari
siðu sætt: skal ein byrja við at spara
hvórt oyra saman og hugsa um at bera
i reiður lika frá ti, hann er konfirmeraður,
so verða eingir ungdóms dagar, og so
kundi ein lika væl altíð verið gamalur.«
Óli kom til tað mál, at var ein borin
i heim á lívsins skuggasíðu, so skuldi hann
annað hvórt ongan ungdóm hava ella ong-
ar pliktir leggja á seg ella knýta nókur
onnur menniskjur afturat sær í framtiðini.
Men hann hevði gjórt bæði, og tí var tað
so ringt at veita Dronginum svar, ti fyri
honum og systkjum hansara áttu jólini at
hava tvifaldan týdning. Og Óli kendi seg
sekan, og roynđi tí at leita eftir óðrum
evni, men tað var nakað komið í hálsin á
honum, sum gjórdi fortreð; hann fekk ikki
snakkað, men vendi sær á og streyk nak-
að burt, sum rullaði niður i skeggið.
Við eitt var tað fyri Dronginum, sum
sá hann inn i sál faðirs síns, og tí var hann
tann fyrri, ið mælti: »Pápi, tá eg verði
stórur og fari at rógva út við sexmanna-
farinum, tá skulu vit hava gott at eta á
jólum. Tá fari eg at keypa eitt nýtt sex-
mannafar, tað hjá tykkum, tað er ber
kjalaborð. Eg fari at biðja Jóhan í Garði
gera tað, hann dugir so ónatúrliga væl.«
»Hoyr, hvór sigur, at okkara bátur er
ber kjalaborð?« spurdi Óli forvitnisliga.
»Tað segði vSámal í Búð. Hann segði
eisini, at tit orkaðu einki at rógva.«
»So, tað segði Sámal, tað er nokk
eisini hann. ið sigur tær um tann góða
matin, tey hava á jólum?«
»Ja, hann var tað,« helt Drongurin.
Um kvóldið fór Óli í handilin við eini
tveykrónu, tí seinastu, 1 húsinum var, og
har keypti hann til jóla: tvey pund av tí
bíligara byggmjólinum, trý fjerðingpund
av siroppi, hálvtannað pund av grýnum,
eina dós av svávilspinnum og mangt ann-
aó, til tað vóru áttu oyru eftir. »Lat meg
fáa ein hálvpegil av víni fyri tey oyruni,«
helt hann so spakuliga.
»Vln,« helt handilsmaðurin, »keyp
heldur grýn fyri tey, tú hevir so lítið av
grýnum; ella siropp, siroppur dugir eisini
ístaðin fyri smór. Vln dugir einki at
keypa.«
»Ja, ja, tú sigur nakað, lat meg fáa
siropp, hann er góður, tá ið einki er betur,«
helt Óli, og tá hann kom út aftur úr handl-
inum, kendi hann seg mestur sum eitt barn,
ið hevur gjórt gott, tá tað ætlaði at gera
ilt. — (Meira.)
»Kristeligt Ungdomsblad for Fær-
øerne« udgaar een Gang otn Maaneden,
koster i Kr. otn Aaret og kan bestilles
hos Posten eller hos Pastor Jacob DahL
Sandegærde, Thorshavn.
Udgivet af Stromas kristelige Ungdomsforeninger ved J. Dahl, Thorshavn.
Trykt i »Fære Amtstidende«s Bogtrykkeri.