Bjarki - 09.10.1896, Blaðsíða 3

3
kenna, og á Alþíng og farstjóri sinn hlut af því. En
meira uin pað síðar.
En bendíng ætti' þetta að geta orðið til þess að búa
betur um hnútana siðar.
Seyðiefirð i 9. Okt,
þerridagar þeir sem komu lijer 24.—26. Seft komu
i góðar þarfir, því hey var víða úti í sveitum, og fislc-
ur allur naumast háif }mrr. S;i þerrir var þó of
skammur til þess að verða að fullum notum, og síð-
an hefur leingstum verið þerri lítið þó oftnst imfi
verið gott veður og bjart rneð litlu frosti um nætur,
þúnguð til sutmudaginn 4. þ. ni. að hjer rak á austan
bil með stinnings stormi og snjóburði sem stóð í 6
dtegur. Var þó frostlaust og endaði með kraþa
úrhelli. Hjer er nú allt. þakið snjó, og haglaust fyrir
fje og farið að frysta.
Fjársala þykir hjer ekki góð í þetta seinasta sinn.
Sagt að Slimon borgi hjer sauli frá 12—14 kr. og
aðeins fyrir sauði af Jökuldal 16 kr.
Utanað.
Gufuskipið Marie kom híngað í gær frá Bergen á
leið til Mjóafjarðar með tunnur og salt til Síldar-
veiðafjelagsins. Fjekk mesta aftaka landaorðan storm
inilli Færeyja og Islands, þann vesta sem skipstjóri
segist liafa reynt. Skipið töluvert laskað.
Sí!d selst ve!, 18 kr. tunuan í Bergeu.
Hraðskeyti til Bergeti 26. Sept. Voða stormur í
sundinu milli Frakkl. og Eiugl. Skipaferð stönsuð.
Skiptajtnr sagðir utu alla vesturströnd Evrópu.
Fjárflutníngur frá Stavángri til Skotlands hat'ur
með óllu sakir hins afnrlága verðs.
Fjársölu til Belgiu, ætlar konsúll "Wathne í Sta-
vángri að reyna. Fyrsti fariuur fer nú í byrjuti þ. m.
CogMI! dauðHi*. Gufuskipið „OpaF kom frá Leith
i gær og, segir að Cogbill hafi látist i liafi á laugar-
dags kvöldið var. f>eir ætlnðu að flytja líkið til ísiands
en feingu sama ofsa rokið og rjeðu loks af að láta
líkið síga fyrir borð, þegar við ekkert varð ráðið á
skipinu. það skip kom og laskað. Eingiu stórtíð-
íncli útlend.
SMÁMUNIR.
Flókin aittartala.
Fyrsta kelling: (spyr svona útí ltópinn) „Hvers
son er ann nú attur hann Jóu Gissurarson á Bakk-
anura?
Önnur kelling; (eftir dálitla umhugsun) „Hvað?
er ann ekki Pálsson?
Fyrsta kelling: „Jú hvunnin læt jcg! hann er
souur hans Jóns heitius Páissonar í Nesi.
Á sjó og landi,
Ur ferðalífinu og
mannfjelaginu
eftir
|>orstein Erlíngsson.
Itmgángur.
þyki niönnum ótrúlegir sumir þeir hlutir sem hjer
Verða sagðir frá Vestúfheimi, þá minnist menn þess,
aö lamlið er stórt og að þar er fólk nær af öllum
þeint þjóðum sem jarðarkríngluna bj-ggja og með öll-
um litum, hvítum og svörtum, gulum og rauðum og
öllu því sem þar er á niilli, oft einkennilega blandað
og gert með sama smekk og alúð eins og Einglendinguni
er títt bvar sem þeir halla sjer að. Svo blandast
blendíngarnir og þeir blendíngar svo aftur og verða
þetta tuargir litir, og svo jeg nefni dæmi, þá sá jeg
þar fleiri tilbrevtíngar af sauðsvörtum lit og niórauð-
um en jeg hafði nokkurn tíma sjeð á sokkum eða
treflum á íslandi.
þetta voru nú litirnir.
En annað er þó sem kvað vera ennþá fjölskrúð-
ugra og skritnara en skinnið á fólkinu, og það eru
trúarbrögðin.
Amerikumenn hafa aungva lögboðua þjóðtrú og þvi
A björðin aungva sameiginlega löggilta leið til fyrir-
heitna landsins hinum megin, lmldur ætlar hver að
fara með sinn flokk þann veg, sem honum þykir far-
sælastur, þvi Amerikumenn vilja luifa samkeppirjett
sinn óskertan í því setn öðru.
En af þessu leiðir það, að alt tvístVast í eintóma
sniáflokka, sem fara sinn í hverja áttina. |>ar eru
óviðráðanleg miilihlaup, og eilífur jarmur og flokk-
arnir svo margir að eiuginn veit tölu á, og svo líkir
að ekki verður greint.
jpjóðverji einn stakk því upp á því, að hver flokkur
málaði sig eða einkendi með sjerstökum lit, svo hægra
væri að halda hópunum saman, en þessi ágæta uppá-
stúnga strandaði á því, að litina þraut, og er þeim þó
breytt á marga vegu í heiminum nú.
Ekki cr stjórnarskipun Arneriku síður einkennileg
en aimað þar. Eingiun er þar konúngur kórónaður
eða keisari, en þó eru þar konúngar fleiri að tiltölu
en á nokkrum bletti öðrum á jörðiritii jafustórum; «u
þeir ráða ekki yfir afmörkuðum landsskikum þar eins
og siður er annarstaðar og erú livorki þjóðkonúngar
nje fylkiskonúngar, lieldur eru þeir allir konúngar á
sama svæðinu, og mun það mörgura Islendíngi, og
raunar fleirum, þykja ótrúlegt að þeir lifa í besta
íriði og efla veldi hvcrs annars af öllum mætti, það
gera aungvir kóngar aðrir.
þó að stjórnspcki og manngæði ráði bjer miklu um
friðinn eins og annarstaðor, þá er þó óvíst að það
Iiefði orðið einbiítt hefði náttúrau ekki gert þessa
menn svo haganlega úr garði að þeir keppa als ekki
eftir því að eiga alla þegna sína frá hviríii til iija
eins og aðrir konúngar, heldur hafa látið sjer lynda
að eiga aðeins hiut í þeitn og fjárrounum þeirra.
Auk þess sem þetta er lofsverð nægjuserai, þá
fylgir því líka sá kostur, að þeir geta vakað yfir hag
þegna sinna betur en allir aðrir og' ráðið jafnvel
minstu stnámunum.
j>annig láta nokkrir sjer nægja tneð ao ráða yfir
eldsnejti manna og hlýindunt þeirra i vetrarkuld-
anum. þessir menn eru kallaðir kclakóngar, og svo
óbrotnir eru Amerikutnenn og litillátir, að þeir uua
vel við kolatitilinu ef þeir fá aðeins að ráða verðinu.
Aðrir eru steinolíukóngar, járnbrautakóngar, sikur-
kóngar, svínakóngar og silfurkóngar og ótal kóngar
eru þar aðrir og ckki er annars getið en þeir uni
hið besta titlum sínum.
þeir eru og að því leyti ríkari en margir aðrir kon-
úngar að þeir þurfa ekki að berjast við illa vanda