Bjarki - 23.07.1898, Blaðsíða 3

Snorri Wium pöntunarstjóri hefur
legið síðan í fyrri vikunni og liggur
enn þá mjög þúngt haldinn í lúngna-
hótgu. Þessa viku hefur honum þó
verið heldur ljettara.
Jón á Múnkaþverá Jónsson og Arni
á Garðsá Hallgrímsson, bændur úr Ey-
afirði komu hjer við um daginn með
Hólum. Þeir eru rosknir menn báðir,
Jón nál, sjötugur og Árni að sjá nál.
háifsjötugur og höfðu brugðið sjer
kríng um Iandið að gamni sínu. Jeg
hatði tal af mönnunum og þó meira af
Jóni. J>ag er maður vel gáfaður og
ágætlega mentaður og frjáls og glögg-
ur i hugsun og skoðunum. Menn neyð-
ast svo oft til að geta um ýmislegt
sem er bændastjettínni til niðrunar og
þvi er rjettlátt að geta líka þess sem
henni er til sóma, og mjer leist svo á
þessa menn báða sem þeir mvndu
bæta baendahópinn hvervetna þar sem
jeg þekki til.
Þeir höfðu haft gaman af að koma í
höfuðstaðinn og litist mikið vel á sig
Þar, en kvörtuðu mjög yfir veðrinu
sakir kulda og rignínga og litið sögðu
þeir að suðurfjöllin hefðu látið sjá sig
nema hvað Eyafjallajökull hefði rjett
sem snöggvast flett af sjer þokunni
þegar Hólar fóru fram hjá.
Geír gamli Zoega kaupmaður
krað nú halda út 8 fiskiskútum og
smá eru þau ekki sum. »Fríða«
sem híngað kom var 80 lestir og
á 21 maður.
Páll Snorrason verslunaragent kom
híngað um daginn með Hólum og dvel-
ur hjer þessa daga í erindum sínum.
F r í ð a, Fiskiskúta frá Geiri Zoega
kom hjer inn á Miðvikudaginn, skip-
stjóri Magnús Jónsson. Höfðu fiskað
nál. 7000 síðan Jónsmessu og feingið
þann fisk mestan við Vestmanneyar.
Einn af skipverjum, Hjalti Jónsson
frá Ivirkjuvogi (Garðhúsum) í Höfnum
kvað þá hafa sjeð mikið af hvölum hjcr
úti fyrir nál. 7 vikur frá landí. Höfðu
haft tal af Franskmanni sem sagðist
hafa veitt þorsk nokkuð með síld í
maga en fremur lítið af þorski og svo
sögðu aðrir að myndi vera hvervetna
við ísland.
Mikið af trolurum hafði verið nýlega
í Lónbugtinni og Iátið mjög illa af afla.
Sama sagði Cimbria -hjer að öll kola-
skipin hefðu lítið sem ekkert fiskað.
Yfir höfuð sýnist frámunalega fiskilítið
hjer hvervetna við land.
S t u r 1 a kom hjer í gær, skip
Sturlu kaupmans Jónssonar í Rvík. Á
skútunni eru 19 menn a!s. Skipstjóri
Bjarni Elíasson. Höfðu feingið 6 þús-
undir (einn hásetisagði 8 þús.) síðan
Jónsmessu, mest hjer fyrir Austurlandi.
----1 III III III I—
Þjóðminningardagurinn.
Upp að Egilsstöðum munu kom-
ast færri en vilja úr tjörðunum
r
7. Agúst. Mönnum eru minnis-
stæð vandræðin í fyrra að fá hesta
upp til Hjeraðs þann dag og þó
ekki st'ður reiðtýgjaleysið og þó
kostur sje á þessu þá cr það svo
dýrt — 6—7 kr. fyrir hestinn —
að margir orka því ekki, sfst þeir
menn sem þurfa 3—4 hesta handa
sjer og fólki sínu. Af þessu leið-
ir aftur að flt hefur verið að gera
fasta áætlun um skemtanir eða at-
hafnir á samkomunni, en þó mun
reynt verða að hafa hvorugt lak-
ara en í fyrra, en nokkru betra
ef kleyft er. Mest er nú sem fyr
undir veðrinu komið og verði það
í lagi mun og eitthvað annað gott
til leggjast.
23. Júli.
Veður hefur verið kalt og ó-
stilt þessa viku. Gras er þó orð-
ið gott alstaðar og víða ágætt.
Fiskur lítill hjer og sama er að
heyra annarstaðar að, því skip
sem komið hafa híngað og haft
spurnir að sunnan, norðan og vest-
an segja nærri tóman sjj fyrir öll-
um ströodum landsms nú sem
stendur.
Gufuskipin Bjólfur Egeria og Elín
feingiu öll í síðustu ferðinni samtals
5,800 af þorski.
ensk og skotsk blöð til 14. og 15. þ.
m. Skipstjóri kvað þetta verða að lík-
indum siðustu ferð sina híngað í ár,
því hjer væri nú svo, að einginn af kola-
veiðurunum ynni meira en fyrir mat sínum.
M a r s, seglskip, kom þ. 21. með
kol til pöntunarfjelagsins.
C i m b r i a kom hjer inn aftur í
fyrra dag og hjer liggja nú allir henn-
ar kolaveiðarar og segjast ekki hafa
fiskað fyrir því sem þeir hafi cytt.
Annars hafa þessar kolasnekkjur ver-
ið að sveima hjer inn og út um fjörð-
inn þessa viku.
Hjálmar, skip Túliníusar, kom þ.
21. Með honum var Carl Túlinius kon-
súll, stúdentarnir Karl Einarsson Sig-
fús Sveinsson, Sveinn Hallgrímsson,
og Benedikt veitíngamaður af Eskif.
Hjálmar fór aftur 22. suður á firði á
leið utan.
Prentvilla: í nokkrum cintökum af
síðasta tbl. höfðu núllin fallið aftan
af þúsundunum þar sem skýrt er frá
íbúatölu Santiagóborgar, svo þar stóðu
60—70 í stað 60—70 þús. íbúa. í>ó
hver lesandi hafi víst sjeð að þetta var
prentvilla, þá eru menn þó beðir að
afsaka þetta-
SKIP.
Diana kom 16. Júlí og fór aftur
þ. 19.
Eiektra, skipJóhansens fór þ. 16.
suður á Breiðdal með vörur.
ínga gufuskip Gránufjelagsins kom
híngað frá Höfn ‘19. Júlí með kol
fór aftur til Oddeyrar í fyrra dag.
Bjólfur fór 17. JÚIÍ norður á Eya-
fjörð eftir síld til beitu og kom þaðan
aðeins meá 40 kassa; þar var þá ekki
meíra að fá.
Cimbria kom þ. 19. og færði
Góó snemmbæra er til
sölu. Ritsj. vísar á seljanda.
Tapast hefur á Fjarðarheiði Laug-
ardaginn 9. þ. m. úrfesti úr nikkel
með vönduðu gullkapseli sem hjarta
í lögun.
Finnandi er beðinn að skila þeim
til ritstjóra Bjarka mót ríflegum
fundarlaunum.
2 121
bjarta sfnu og tala eins og í brjósti byggi, og þá grunaði alla
að eitthvað óvanalegt væri í vændum, það varð slík þögn í
borðsalnum, að glögt heyrðist samtal kvennannna, sem sam-
kvæmt noskri venju borðuðu í sjerstöku herhergi.
Og kyrðin og þögnin náði einnig til herbergis þeirra; þær
þyrftust allar fram að dyrunum, til að hlýða á; allar nema hús-
freyjan, hún stóð ein sjer og leit kvíðvænum augum til bónda
síns. »Guð hjálpi mjer, — nú er hann búinn að halda ræð-
urnar sínar, þetta blessast aldrci.< Húsfreyjan talaði naumlega
í hálfum hljóðum og bljcs mæðilega á eftir.
Það var heldur ekki lfkt því, að honum taekist hejtpilega f
byrjuninni, ræðumanninum; hann stamaði og hóstaði, og ræskti
S1K °g stamaði aftur, viltist innan um þessa algeingu skála-
ræðna talshætti, ánetjaði sig í margtuggnum hljómandi ræðu-
setníngum: »Jeg skal eigi undanfella, að -- hih, humml —
JeS hef sannarlega þörf til, að láta í Ijósi, að, að — það er
a< segja jeg vil biðja yður herrar mínir að vera mjer hjálp-
Iegir með, að ___T
»IJerrar mimr» s4tu og storðu niður f vínstaupin, alveg
reiðubúnii að tæma þaUj ep },ann ræ)íj ennþ4 tilfinnanlegar f
vörðurnar. En það varð ekki sú raunin á.
Ræðumaðurinn naði sjcr loksins á strykið.
Í,ví Það var «ú alveg satt, það, að honum bjó mikið innan
rJ°sts; þar bjó glcðin yfir, að hafa heimt son sinn aftur heil-
n á hófi, að Ioknu hciðarlegu burtfararprófi; þar bjó lofræða
^ins °g nautn hins IjúfTeinga matar og munntama víns;
■Samsætis fögnuðurinn færði hann á loft; en einlæg og
SJna yfir syninum lagði honum orð á túngu þegar hann
— Og snjórinn fjell þjett, þúngt og hárjafnt — eins og
hann fellur eftir storm, — fylti lautirnar, jafnaði nibbur og
hvassar rendur. í skóginum varð grafkyrt, þar var makindaró
eins og á dúnbeði og snjóbreiðan bylgjaði þykkar og þykkar
niður af heiðabrúnunum.
En það var vor í loftinu og snjórinn var laus. Vatnið fór
að vætla undir honum og seitla i dropatali niður á við og
safnast þar saman á laun til þess að brjótast fram og ryðja
öðru með sjer, fossandi og bólgið af krapaeðju, niður eftir
hlíðum og hæðum ofan í árnar í dölunum.
Og sólin átti að brseða ofan af og vatnið að safnast saman
neðan undir,þángað til snjórinn rann allur af stað einn góðan
veðurdag og ruddi sjer vcg í tærum, fasmiklum straumöldum
út í hafið frjálst og fagurt. Og í hverri gjótu átti að skjóta
<upp fjörlegum, grænum frjóvaungum í staðinn fyrir alt það
þurra hey, sem fokið hafði út yfir landið frá fúnum prestsetuiín.
þess vegna velti hið þolinmfða haf rólcgt bJrum sínum milli
skerja og flúða meðan snjórinn fjell þjett og þúngt yfir landið.
* 4
Sögusafn Bjarka,