Bjarki - 24.09.1898, Síða 4

152
Til Kaupmannahafnar.
Nokkrir úngir og hraustir menn
geta feingið far m j ö g ó d ý r t
með mínu trausta og hrað-
s k r e i ð a seglskipi »William
Wright« sem áætlað er að leggi
af stað hjeðan fyrri part Október.
Seyðisfirði í Seftember 1898.
Magnús Einarsson.
Y f i rrjettar mál af æ rs I u m að u r
Oddur Gislasson i Reykjavik
tekur að sjer að flytja mál, sölu á
fasteignum og skipum, að semja
samnínga, svo og innheimtu á
skuldum.
Brunaábyrgðarfjelagið
»Nye danske Brandforsikr-
ings Selskab«
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital
4,000,000 og Reservefond 800,000).
Tekur að sjer brunaábyrgð á
húsum, bæjum, gripum, verslunar-
vörum, innanhúsmunum o. fl. fyrir
fastákveðna litla borgun (premie)
án þess að reikna nokkra borgun
fyrir brunaábyrgðarskjöl (police)
eða stimpilgjald.
Menn snúi sjer til umboðsmans
fjelagsins á Seyðisfirði
ST TH. JÓNSSONAR.
Gamalt silfur,
hverju nafni sem neínist, en þó
sjerstaklega millur, hnappa,
spennur og belti, kaupir:
St. Th. Jónsson á Seyðisfirði,
fyrir hátt verð móti peníngum.
Verðlaunuð, hljómfögur,
vönduð og ódýr
Orgelharmonia,
og ýms önnur hljóðfæri
útvegar L. S. Tómasson
á Seyðisfirði.
Lifsábyrgð er sú besta eign, sem
nokkur maour á.
CC
<
h
Cfl
Q
3
<
w
w
Ph
<
ö
o
PQ
v<
co
W
-l-H
»0
w
p
cd en
P
-cd ctS
vo
cn ctJ
O
r* VO
3 ^
6
cn •«-
<u
6 'n‘
p V
C 'cn
crs
kO ‘p
-O
tuO
-CTJ
aJ
CtJ
vo
<U
ccJ
vo
t—1
.0)
<u C
55 cd
'2 .S*
O. <U
vo
O
G
C
<U
:G
Xi
CTj
VO
bxi
‘53 ,
öjo
& g
3 -b
VO
bjQ
^ -Q
£ >->
3 -o
■u
s -g
bx
‘S nJ
VO vo
öjo bjo
rh >^
JO -Q
-CTj -OJ
CtJ OJ
bjo bjo
U L>
o o
-Q JD
<
H
cn
Eingínn
lv/á
oá eá
< < <
H H H
c/3 cn cn

c
c
<u
S
'O
2 <3
oj (/)
‘52 £
Í2 ‘53
Æ
,
H. h
u aJ
I «
*CJ ctj
P
vo
u
O
£
bÆ
vo
tuo
V->
-Q
‘CCJ
bx)
aJ ,
"öJ
CT'
OJ
*o
bjo
^ C
u> <D
<u co
C
cö
j:
~ 2 o
OJ
vo
bjo vo
% >
æ ±:
-03 ^
cc
b
vo
o 03
— u C
_n h
vo
O
»Q
£
p<;
<
H
cr
&
<
maður ætti að láta há~
ao tryggja líf sitt.
Eigandi: Prentfjel. Austfirðínga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Þorsteinn Erlíngsson.
Prentsmiðja Bjarka.
Lífsábyrgðarfjelagió
„8KANDI A“ Tjjm
í Stokkhólmi,
stofnað 1855.
Innstœða fjelags þessa, sem er
hið elsta og auðugasta lifsábyrgðarfjelag á
Norðurlöndum,
cr yfir 38 milljónir króna.
Fjelagið tekur að sjer lífsábyrgð á íslandi fyrir lágt og fastá-
kveðið ábyrgðargjald; tekur aunga sjerstaka borgun fyrir lífsábyrgðar-
skjöl, nje nokkurt stimpilgjald. Þeir, er tryggja líf sitt í fjelaginu, fá
í uppbót (Bónus) 75 prct. af árshagnaðinum. Hinn líftryggði fær upp-
bótina borgaða $ta bvert ár, eða hvert ár, hvort sem hann heldur vill kjósa.
Hjer á landi hafa menn þegar á fám árum tekið svo alment lffsá-
byrgð í fjelaginu að það nemur nú meir en þrem fjórðu hlutum milljónar
Fjelagið er háð umsjón og eftirliti hinnar sænsku rikisstjórnar, og er
hinn sænski ráðherra formaður fjelagsins. Sje mál hafið gegn fjelaginu,
skuldbindur það sig til að hafa varnarþíng sitt á Islandi, og að hlíta
úrslitum hinna íslensku dómstóla, og skal þá aðalumboðsmanni fjelags-
ins stefnt fyrir hönd þess.
Aðalumboðsmaður á Islandi er, lyfsali á Seyðisfirði, vice-
konsúll H. I. Ernst.
Umboðsmaður á Seyðisfirði er: kaupm. S t. T h. J ó n s s o n.
----- í Hjaltastaðaþínghá: sjera Geir Sæmundsson.
----- á Vopnafirði: verslunarstjóri O. D a v í ð s s o n.
----- - þórsh: verslunarstj. Snæbjörn Arnljótsson.
----- - Húsavík: kaupm. Jón A. Jakobsson.
----- - Akureyri: verslunarstjóri H. G u n n 1 a u g s s o n.
----- - Sauðárkrók: kaupmaður P o p p.
—_ - Reyðar- og F.skif.: bókhaldari J. F i n n b o g a s o n.
—— - Fáskrúðsf.: verslunarstj. Olgeir Friðgcirss.
----- - Álftafirði: sjera Jón Finnsson.
----- - Hólum í Nesjum: hreppstj. Þorleifur Jónss.
og gefa þeir lysthafendum allar nauðsynlegar upplýsíngar um lífsábyrgð, og
afhenda hverjum scm viil ókeypis prentaðar skýrslur og áætlanir fjelagsins.
36
umönnun. En víð vorum aldrei eins frjáls og frígeðja og áður, án
þess við þó vissum hvernig á því stóð. Jeg hugsaði sem svo
með sjálfum mjer: »Rósa frænka er ekki alveg búínn að fyr-
irgefa mjer enn þá heímskupörin úr mjer. . . .« Og hún bless-
uð ástin — hvað skyldi hún hafa hugsað.
. . . Svo kom skólauppsögnin og burtfararstundín. Rósa
fylgdi mjer til járnbrautarínnar fljótandi í tárum, og með brenn-
heitum bænum um að heimsækja hana um páskana, þegar frí-
ið kæmi í lögfræðisdeíldinní sem jeg ætlaði nú að gánga ínn í.
íjeg dcy ef þú gerir það ekki«, sagði hún.
En þvf miður! Jeg hef reynst óþakklátur ódreingur. Jeg
kom ekki aftur til veslíngs konunnar hvorkí um páskana nje
í hinum Iaungu fríum Cllum, aldrei. Jcg sökk til grunna í því
glópskulífi sem parísarstúdentar lifa á drykkjukróm, með stelp-
ura, og með fjelögum sínum, sem eru ennþá v:rri en stelp-
urnar.
Og veslíngs frænka mín gerði það sem hún hafði sagt,
hún dó. Ekki undir eins, heldur þremur árum síðar, þegar
hún var búin að fá fulia vissu fyrir því að jeg hafði gleymt
henni. Hún dó og hafði ánafnað mjer þær eingnir sem húm
átti og í gjafabrjefinu fann jeg aðeins viðkvæm vinarorð . , ,
ekki eitt ámælisyrði.
Fyrst laungu síðar þegar líflð hafðí pínt hjarta mítt fyrir
alvöru og vinsað úr minníngunum, þá datt r.,jer í hug að Rósa
frænka einu sinni, fyrir laungu síðan, hafi víst verið eilítið ást-
fángin í mjer.
Mannguðir á eynni Japan.
— Brot úr ritgjörð eftír Lafcadlo H6a,m. —
Tauslega þýtt eftir „Kringsjaa" 15. Des, 1896.
afl’orgila gjallanda,
Áður en jeg segi sögu þessa ,nans er eygarskcggjar tígna
scm hjeraðsguð, verð jeg fyrst að drepa stuttlega á mannfje-
lagsskipun þeírra, sjerstaklega er ást tíl ftáúngans sneriír. Fyrsta
og æðsta skylda hvers mans var elskan til ndúngans og als
mannfjelagsins. Reglur voru scttar f borgum og hinum stærií
þorpum, þannig: að eingin hætta var að hvcr vefðíst fjrir öðr-
um; sjerhverjnm var ætlað það hlutverk, sem best átti við
skaplyndi hans. GrundvÖllur hugsunarháttarins Var orðinn sá,
að hver maður áleit það boðorð órjúfandí:
Allir fyrir einn og einn fyrir alla.
Sögusafn Bjarka.